Polska w Maroku

W Maroku obowiązuje zakaz fotografowania/filmowania funkcjonariuszy Policji oraz Żandarmerii Królewskiej podczas wykonywania czynności służbowych. Umundurowani policjanci i żandarmi nie muszą podawać swoich danych osobowych podczas realizacji działań.

Apelujemy o zachowanie szczególnej czujności podczas prowadzenia pojazdów zarówno w miastach jak i poza nimi. Zdarza się, że nocą drogami przemieszczają się pojazdy bez właściwego oświetlenia. 

Zalecamy, aby turyści, którzy wybierają się na wyprawy w tereny niezamieszkałe, korzystali z usług licencjonowanych przewodników. Niewskazane są nocne spacery po medinach – starych dzielnicach miast. Na tamtejszych bazarach (suk) zdarzają się kradzieże. Niebezpieczne są również ubogie, peryferyjne dzielnice dużych miast Maroka. Stanowczo odradzamy wchodzenie do slumsów. Cudzoziemcy, którzy wybierają się na ustronne plaże lub do punktów krajobrazowych, mogą być narażeni na zaczepki i prośby o pieniądze. Zalecamy szczególną ostrożność w autobusach i taksówkach.

Bywa, że samotne kobiety są zaczepiane przez mężczyzn, dlatego lepiej podróżować w grupie. Nagabywane kobiety mogą poprosić o pomoc policjanta/żandarma. Policja i żandarmeria cieszą się sporym autorytetem społecznym i starają się być pomocni cudzoziemcom. Jednakże wobec dużej ilości turystów przyjeżdzających do Maroka, działania tych służb mogą się okazać nie w każdym przypadku wystarczająco skuteczne i zgodne z oczekiwaniami osób odwiedzających ten kraj.

Kobietom odradzamy przyjazdy do Maroka na prywatne zaproszenia mężczyzn (Marokańczyków) i zamieszkiwanie u nich. Niezalegalizowane związki, także w przypadku, gdy któreś z partnerów jest obywatelem państwa europejskiego, są w Maroku nielegalne i są zagrożone karą. Jeśli przyjeżdżasz na zaproszenie, zostaw rodzinie w kraju dane osoby zapraszającej, jej adres i numer telefonu, informację na temat daty powrotu oraz miejsca przekroczenia granicy Maroka. Unikaj przygodnych znajomości i zaproszeń do domów nowo poznanych osób.

Północ Maroka (okolice Tangeru, Tetouanu, gór Rif: Kettama, Bab Beret, Al Hoceima) oraz okolice Nadoru i Oujdy na wschodzie kraju to tereny uprawy konopi indyjskich i handlu narkotykami. Turyści powinni wystrzegać się handlarzy, którzy często współpracują z policją i mogą prowokować zakup kontrolowany. Szczególnie niebezpieczne są drogi górskie Chefchaouen – Al Hoceima i Fez – Al Hoceima. Bezwzględnie odradzamy przemieszczanie się nocą po tych trasach. Można tam natrafić na usypane na drodze małe zapory z kamieni. Turyści muszą w tej sytuacji zatrzymać samochód, a wtedy zmuszani są do zakupu środków odurzających.

W Maroku zdarzają się trzęsienia ziemi. Informacje i porady, jak się wówczas zachować, znajdziesz na tej stronie.

1. Na jakim dokumencie podróży można przekroczyć granicę?

• Paszport TAK
• Paszport tymczasowy: W praktyce władze marokańskie akceptują paszporty tymczasowe. Ambasada RP w Rabacie sugeruje jednak posługiwanie się paszportem (w odróżnieniu od paszportu tymczasowego). 
• Dowód osobisty: NIE

2. Jaka jest wymagana minimalna ważność dokumentu podróży?

Ważność paszportu musi obejmować co najmniej cały okres planowanego pobytu. 

3. Czy trzeba wyrobić wizę?

Nie.

4. Czy są inne, dodatkowe wymogi dotyczące wjazdu?

Brak wymogów związanych z COVID-19. 

Osoba podróżująca musi mieć bilet powrotny oraz udokumentować, że ma pieniądze wystarczające na cały planowany pobyt (gotówka, karty kredytowe, wyciąg z konta itp.).

5. Czy jest wymagana pisemna zgoda rodziców/opiekunów prawnych na podróż dziecka z osobą trzecią?

Tak.

Rodzice podróżujący z małoletnim dzieckiem muszą mieć paszport dziecka oraz odpis jego aktu urodzenia. Jeżeli dziecko podróżuje z jednym rodzicem, trzeba okazać zezwolenie drugiego rodzica na podróż dziecka. Podpis musi być poświadczony urzędowo.

6. Zasady pobytu

Do Maroka możesz wjechać na podstawie ważnego paszportu i przebywać w kraju do 90 dni, w celach turystycznych. 

Jeśli Twój pobyt przedłuży się ponad 90 dni, zgłoś to służbom imigracyjnym. Nielegalny pobyt karany jest grzywną, decyzją o wydaleniu i zakazie wjazdu.

W razie utraty paszportu jak najszybciej powiadom najbliższy posterunek policji. Wymagaj, aby policjant sporządził protokół zgłoszenia. Służba graniczna będzie wymagała takiego dokumentu przy wyjeździe z Maroka. Jeśli służba graniczna nie otrzyma takiego protokołu, może zakazać cudzoziemcowi wyjazdu z kraju do czasu wyjaśnienia sprawy.

Warto wykupić kompleksowe ubezpieczenie podróżne, w tym od następstw nieszczęśliwych wypadków, które pokryje koszty hospitalizacji i ewentualnego transportu medycznego do kraju. Najlepiej mieć polisę ubezpieczyciela z czynnym całodobowym centrum pomocy, które w razie nieszczęśliwego zdarzenia potwierdzi pokrycie kosztów leczenia lub transportu.

Uwaga! na terytorium Maroka nie są wpuszczane karetki zarejestrowane w krajach trzecich. 

W Maroku szczepienia ochronne nie są obowiązkowe. Przed podróżą warto jednak rozważyć zaszczepienie się przeciw tężcowi, durowi brzusznemu, błonicy, polio i żółtaczce pokarmowej. W sprawie szczegółowej i aktualnej informacji dotyczącej szczepień skontaktuj się z wojewódzką stacją sanitarno-epidemiologiczną lub specjalistą ds. medycyny tropikalnej.

Ze względu na odmienne zwyczaje higieniczne turysta może zachorować na dur brzuszny i inne choroby układu trawiennego. Zdarzają się przypadki zarażenia amebozą lub pasożytami przewodu pokarmowego. Turyści powinni długo gotować wodę przed spożyciem lub pić butelkowaną wodę mineralną, a owoce i warzywa starannie myć i obierać przed spożyciem.

Ze względu na występujące okresowo przypadki wścieklizny należy unikać kontaktów z bezdomnymi zwierzętami. Zdarzają się również przypadki zapalenia opon mózgowych. Z powodu panującej bilharcjozy nie są wskazane kąpiele w wodach słodkich i wolno stojących. Bezpiecznie można pływać tylko w chlorowanych i właściwie utrzymanych basenach.

Opieka zdrowotna w Maroku jest na dobrym poziomie. Publiczne i prywatne ośrodki opieki medycznej świadczą płatne usługi. Cena standardowej wizyty lekarskiej wynosi od 20 do 30 EUR, u specjalisty ok. 40 EUR, porada lekarska w nocy lub w weekend – 40 EUR, natomiast dobowy koszt pobytu w szpitalu lub klinice ok. 60 EUR (bez kosztów leczenia).

W Maroku istnieje dobrze rozbudowana sieć płatnych autostrad (Autoroutes du Maroc). Płatności za autostradę dokonuje się za pomocą gotówki, systemu płatności bezdotykowych Jawaz. Na wielu punktach poboru płatności (gare de péage) nie jest możliwa płatność kartami debitowymi/kredytowymi. 

Zarówno na drogach w miastach (w szczególności w Casablance) oraz poza nimi należy zachować szczególną czujność. 

Należy zawsze pamiętać o zatankowaniu pojazdu w miastach. Na trasach między ośrodkami miejskimi stacje benzynowe występują dużo rzadziej. 

Posiadanie międzynarodowego prawa jazdy jest w Maroku pożądane, ale nie jest obowiązkowe. Właściciele pojazdów muszą natomiast wykupić zieloną kartę. Inne polisy polskich towarzystw ubezpieczeniowych nie są honorowane.

Przejazd niektórymi drogami w górach może być utrudniony od grudnia do marca z powodu obfitych opadów śniegu. Jeśli planujesz podróż do Maroka samochodem w lipcu i sierpniu, weź pod uwagę, że w tym czasie kraj ten odwiedza ok. 2,6 mln Marokańczyków pracujących i mieszkających poza swoją ojczyzną. Po spędzeniu tu wakacji wracają do krajów, w których obecnie mieszkają. Z tego powodu w Tangerze lub Nadorze na wejście na pokład promu do Hiszpanii czeka się nawet po kilkanaście godzin, a drogi w okolicach tych miast są bardzo zatłoczone. W tym czasie częściej dochodzi tam do poważnych wypadków drogowych. Rządowa agencja odpowiedzialna na budowę i utrzymanie autostrad obsługuje całodobowy numer telefonu: 5050, pod którym można zasięgać informacji i zgłaszać wypadki, do których doszło na autostradzie.

Stosuj się do ograniczeń prędkości, gdyż policja i żandarmeria prowadzą stałą kontrolę. Używają nowoczesnych urządzeń pomiarowych, często miejsce kontroli prędkości jest oddalone od miejsca zatrzymania pojazdu, którego kierowca przekroczył przepisy. O wysokości mandatu karnego decyduje policjant lub żandarm, który przeprowadza kontrolę lub który otrzymał meldunek o popełnieniu wykroczenia drogowego.

Polacy odwiedzający hiszpańskie enklawy (Ceuta i Melilla) nie muszą mieć wizy, ponieważ jest to terytorium UE. Jeśli podróżujesz wynajętym w Maroku samochodem, musisz mieć zgodę agencji wynajmu na opuszczenie terytorium Maroka.

Wwóz i wywóz dewiz przez osoby fizyczne reguluje Ogólna instrukcja operacji dewizowych z 31.12.2013 r. Znajdziesz ją na stronie internetowej urzędu ds. obrotu dewizowego – Office des changes (www.oc.gov.ma ). Przy wjeździe do Maroka osoby zamieszkałe za granicą (non-résidents) muszą pisemnie zadeklarować dewizy w formie banknotów i/lub zbywalnych papierów na okaziciela, jeśli:

• ich równowartość jest równa kwocie 100.000 dirhamów (tj. ok. 9 tys. EUR) lub ją przewyższa,
• zamierzają ponownie wywieźć przywiezione do Maroka dewizy,
• rozważają wpłacenie dewiz na swój rachunek bankowy otwarty w dewizach lub dirhamach wymienialnych w Maroku.

Deklaracja jest ważna 6 miesięcy i na jedną podróż. Stanowi potwierdzenie źródła pochodzenia dewiz przy ich ewentualnym wywozie z KM. Niewykorzystane w Maroku dirhamy można wymienić powtórnie na dewizy tylko na podstawie zaświadczenia o wcześniejszej wymianie obcej waluty na marokańską. Dewizy na dirhamy wymieniaj tylko w bankach lub kantorach, które mają odpowiednie uprawnienia do tego typu operacji. Dirham marokański jest poza Marokiem walutą niewymienialną. Do Maroka można przywieźć lub z niego wywieźć kwotę, która nie przekracza 2000 dirhamów.

Więcej użytecznych informacji o przepisach celnych znajdziesz na stronie marokańskiego Urzędu Celnego: www.douane.gov.ma (w języku francuskim).

Przepisy wjazdowe i celne zmieniają się. Przed podróżą zasięgnij szczegółowych informacji bezpośrednio w Ambasadzie KM w Warszawie embassy@ambmaroc.pl.

Pamiętaj aby w przypadku przewożenia na terytorium Maroko środków medycznych przepisywanych przez lekarza mieć przy sobie kopię recepty (nazwa leku oraz dawka).

Przemyt, używanie i posiadanie narkotyków  oraz handel nimi są surowo karane. Turyści nagabywani przez handlarzy nie powinni podejmować rozmowy. Od przygodnych znajomych bezwzględnie nie należy przyjmować żadnych przesyłek ani listów do Europy, ponieważ mogą one zawierać narkotyki.

Przepisy wjazdowe i celne zmieniają się. Przed podróżą zasięgnij szczegółowych informacji bezpośrednio w Ambasadzie KM w Warszawie embassy@ambmaroc.pl.

Homoseksualizm i prostytucja są nielegalne. Akty seksualne między osobami tej samej płci oraz pozamałżeńskie są zagrożone karą grzywny i pozbawienia wolności.

Jeśli przywieziesz bez zezwolenia bezzałogowe obiekty latające napędzane silnikiem i zdalnie sterowane (drony, zredukowane modele samolotów) lub profesjonalny sprzęt do rejestracji obrazu, musisz liczyć się z ryzykiem ich konfiskaty. Informacje o imporcie dronów znajdziesz na stronie https://www.gov.pl/web/dyplomacja/maroko.

W sprawie sprzętu filmowego i zezwoleń na filmowanie trzeba zwrócić się do Ministerstwa Komunikacji bezpośrednio lub drogą dyplomatyczną. Trzeba przedstawić listę członków ekipy, wykaz sprzętu, cel oraz miejsce filmowania lub fotografowania, plan pracy wraz z opisem tematu oraz czasem trwania. Marokańskie Centrum Kinematografii z ramienia Ministerstwa Komunikacji wydaje zezwolenie, które następnie jest przesyłane na lotnisko, aby służby graniczne miały odpowiednie informacje. Więcej informacji na stronie https://www.aviationcivile.gov.ma/formulaires/aerodromes/

W Maroku obowiązują nieco odmienne zwyczajowe normy zachowania i ubierania się. Poza hotelami wyższej kategorii za szokujące mogą uchodzić zbyt swobodne stroje, zwłaszcza spódnice mini, bluzki z odkrytymi ramionami, szorty, obcisłe ubrania. Dotyczy to kobiet, a także mężczyzn (zbyt krótkie spodnie). Unikaj takich strojów, szczególnie gdy podróżujesz na południe kraju i daleko od ośrodków turystycznych. Fotografowanie ludzi bez ich zgody lub z ukrycia jest niemile widziane i może się spotkać z gwałtownym sprzeciwem. Nie wolno fotografować wnętrz meczetów z progu. Do meczetów mają wstęp tylko muzułmanie (można zwiedzać wyłącznie meczet Hassana II w Casablance).

Ponieważ islam zabrania picia alkoholu, zdecydowana większość tańszych restauracji i jadłodajni oraz sklepów spożywczych nie sprzedaje go. Jest on jednak dostępny w prawie wszystkich supermarketach, a także w nielicznych licencjonowanych punktach sprzedaży w dużych miastach oraz barach zwanych chana.

Jeśli jesteś pod wpływem alkoholu, możesz zostać zatrzymany. W okresie ramadanu (miesiąc postu) unikaj spożywania posiłków w miejscach publicznych.

Marokańskie władze tolerancyjnie traktują inne religie. W każdym większym mieście znajdziesz kościoły katolickie, w których odprawiane są msze. Istnieją również cerkwie i synagogi.

Dewizy można wymieniać po jednolitym kursie w bankach, kantorach i większych hotelach. Banknoty muszą być w dobrym stanie (niepomięte, bez stempli i odręcznych napisów), z nowych emisji. W przeciwnym razie pracownicy kantorów mogą odmówić ich przyjęcia. Marokańskie punkty wymiany walut nie przyjmują również amerykańskich dolarów starej emisji. Nie wymieniaj pieniędzy u pokątnych handlarzy, których spotkasz przed prawie każdym punktem wymiany.

Bankomaty są dostępne we wszystkich większych miastach oraz w ośrodkach turystycznych.

Można skorzystać z usług Western Union (dobrze rozwinięta sieć punktów na terenie całego kraju). Czas oczekiwania na wypłatę od chwili wysłania pieniędzy z Polski wynosi ok. 3 godzin.

Specyfiką Maroka jest negocjowanie cen w tych sklepach, w których nie ma wywieszek cenowych. W niektórych restauracjach koniecznie trzeba się upewnić, ile kosztują poszczególne dania, jeżeli nie ma menu w widocznym miejscu. W restauracji lub kawiarni dobrze jest zostawić napiwek w wysokości 5-10% rachunku lub wedle uznania.

Możesz odzyskać VAT od niektórych towarów zakupionych w Maroku, jeśli:

• mieszkasz na stałe za granicą,
• towary te kupujesz na użytek własny i będą użytkowane za granicą,
• minimalna kwota zakupu wynosi 2000 MAD.

Musisz uzyskać od sprzedawcy specjalny, ostemplowany rachunek (bordreau de vente) w 4 egzemplarzach. Przedstawisz go celnikowi podczas przekraczania granicy Maroka. Towar powinieneś wywieźć w ciągu 3 miesięcy od daty zakupu. Więcej informacji na stronach www.douane.gov.ma  i www.tax.gov.ma

 

---

Ministerstwo Spraw Zagranicznych dokłada wszelkich starań, aby informacje dla podróżujących publikowane na stronach MSZ były rzetelne, wyczerpujące i aktualne. Jednocześnie podkreślamy, że publikowane przez MSZ treści należy traktować wyłącznie jako rekomendacje, które nie mogą stanowić podstawy do jakichkolwiek roszczeń. Należy pamiętać, że MSZ nie ma prawnych możliwości zakazania wyjazdu do jakiegokolwiek państwa.