Mapy poszczególnych lasów społecznych

Zasięg lasów społecznych w pilotażu

W roku 2024 Ministerstwo Klimatu i Środowiska zainicjowało prace lokalnych zespołów z udziałem przedstawicieli różnych interesariuszy, których zadaniem było pilotażowe wyznaczenie oraz określenie zasad gospodarowania w lasach o wiodącej funkcji społecznej (dalej: lasy społeczne). Raporty z prac zespołów zostały przekazane przez Lasy Państwowe do MKiŚ i poddane szczegółowej analizie.

W części miast udało się doprowadzić do uzgodnień w zakresie zasięgu lasów społecznych. Dokończenie procesu w tych miastach będzie polegało na określeniu zasad prowadzenia gospodarki leśnej.

W części miast nie udało się doprowadzić do uzgodnień nie tylko w zakresie zasad prowadzenia gospodarki leśnej, ale również co do samego zasięgu lasów społecznych. W przypadku tych miast dokończenie procesu wymagało podjęcia na poziomie Ministerstwa Klimatu i Środowiska rozstrzygnięć co do zasięgu lasów społecznych, dla których w kolejnym etapie zostaną określone zasady prowadzenia gospodarki leśnej.

Ze wszystkich propozycji usunięto również obszary o szczególnym znaczeniu dla obronności kraju wskazane przez MON.

Rozstrzygnięcia zostały podjęte w oparciu o następujące założenia metodyczne:

W miastach, w których osiągnięto porozumienie co do obszaru, nie wyznaczano dodatkowych lasów społecznych. Obszar jest tożsamy z uzgodnionym przez uczestników procesu, a modyfikacje dotyczą jedynie korekty obszarów na podstawie uwag zgłoszonych przez MON, struktury własnościowej lub cech wydzieleń (np. usunięcie powierzchni nieleśnych).
Punktem odniesienia dla wyznaczenia lasów społecznych w miastach, w których nie osiągnięto ostatecznego porozumienia co do obszaru, były wnioski z analizy wyznaczania lasów społecznych dla innych miast, w których takie porozumienie osiągnięto.
Przedmiotem analizy były wszystkie propozycje lasów społecznych zgłoszone przez uczestników procesu i zamieszczone w raportach. Proponując rozstrzygnięcia dążono do ujednolicenia podejścia do określania zasięgu lasów społecznych dla poszczególnych aglomeracji.
W pierwszej kolejności identyfikowano dodatkowe lasy społeczne w buforze 10 km od granic administracyjnych miast, w szczególności kompleksy leśne, w których znajdują się uzgodnione lasy społeczne.
Za punkt odniesienia przyjęto wskaźnik liczby mieszkańców miast przypadających na hektar lasu społecznego. W miastach, w których uzgodniono zasięg lasów społecznych, wskaźnik ten wynosi 44 osoby na ha lasu społecznego. W przypadku braku możliwości osiągnięcia zbliżonego wskaźnika w ramach bufora 10 km dobierano lasy społeczne poza buforem, kierując się przesłanką faktycznego intensywnego użytkowania kompleksów leśnych przez społeczeństwo oraz dostępności komunikacyjnej.
W analizach uwzględniono również inne materiały, np. ustalenia dotyczące lasów społecznych zawarte w planie urządzenia lasu (PUL) lub przygotowywanym PUL oraz opinie uczestników procesu.