Polska w ChRL

1. Na jakim dokumencie podróży można przekroczyć granicę?

• Paszport: TAK
• Paszport tymczasowy: TAK
• Dowód osobisty: NIE

2. Jaka jest wymagana minimalna ważność dokumentu podróży?

Paszport powinien być ważny co najmniej 6 miesięcy dłużej niż chińska wiza. W przypadku niektórych rodzajów wiz, chińskie urzędy konsularne mogą wymagać okazania biletu powrotnego. Nie ma obowiązku posiadania określonej kwoty pieniędzy na każdy dzień pobytu.

3. Czy trzeba wyrobić wizę?

Tak. Skontaktuj się z instytucją zapraszającą oraz Ambasadą ChRL w Polsce w celu uzyskania szczegółowych informacji dotyczących uzyskania zaproszenia oraz wizy umożliwiającej wjazd do Chin.

Zgodnie z informacją Państwowego Urzędu ds. Imigracji ChRL, od 9 lutego 2024 r. obywatele polscy mogą odwiedzać prowincję Hainan bez konieczności wyrabiania wizy. Dopuszczalne są pobyty w celach: działalności biznesowej, odwiedzin rodziny i przyjaciół, korzystania z leczenia, udziału w wydarzeniach kulturalnych, sportowych oraz innych, nieprzekraczające 30 dni, liczonych od północy dnia następującego po dniu przyjazdu do Chin. Wykluczone spod reżimu bezwizowego są pobyty długoterminowe w celu wykonywania pracy i odbywania studiów.

4. Czy są inne, dodatkowe wymogi dotyczące wjazdu?

Od podróżnych pobierane są także odciski palców od przyjeżdżających cudzoziemców w wieku 14-70 lat. Przed podejściem do okienka kontroli paszportowej wszyscy podróżni muszą skorzystać z urządzenia do samodzielnego oddania odcisków palców i pobrać wydruk z potwierdzeniem. Osoby poniżej 14. i powyżej 70. roku życia również odbierają wydruk. W ich przypadku potwierdza on fakt, że nie muszą zostawiać odcisków palców.

Brak wymogów wjazdowych związanych z COVID-19.

5. Czy jest wymagana pisemna zgoda rodziców/opiekunów prawnych na podróż dziecka z osobą trzecią?

Władze chińskie wymagają urzędowo uwierzytelnionej, pisemnej zgody rodzica/obojga rodziców lub opiekunów prawnych na wyjazd dziecka poza Chiny z jednym rodzicem lub osobą trzecią. Zgoda powinna zostać poświadczona przez notariusza, a następnie zalegalizowana w chińskim MSZ lub regionalnym Biurze Spraw Zagranicznych.

6. Zasady pobytu

Osoby już przebywające w Chinach w kwestiach legalizacji pobytu powinny zgłaszać się do sekcji ds. cudzoziemców Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego, czyli tut. Policji (Entry and Exit Administration Department of Public Security Bureau) właściwego ze względu na miejsce zamieszkania.

Nie ma ograniczeń w podróżowaniu do kraju trzeciego przez terytorium ChRL. Obowiązują zasady wjazdu takie, jak w przypadku podróży bezpośrednio do ChRL.

UWAGA! W związku z częstą zmianą przepisów regulujących zezwolenie na bezwizowy tranzyt do 144 godzin oraz zmieniającym się wykazem portów przed podróżą zalecamy kontakt z najbliższym chińskim urzędem konsularnym w celu uzyskania aktualnych informacji dotyczących zasad wjazdu i pobytu w Chinach, w tym konieczności uzyskania wizy lub zasad zwolnienia z obowiązku posiadania wizy w ruchu tranzytowym.

Pamiętaj, że przyjezdnych w ramach bezwizowego ruchu tranzytowego obowiązują ograniczenia w poruszaniu się po ChRL - upewnij się przed przyjazdem, dokąd możesz podróżować po wjeździe do Chin przez dane przejście graniczne.

Przed podróżą upewnij się, które przejścia graniczne umożliwią Ci wyjazd z Chińskiej Republiki Ludowej po wjeździe w ramach bezwizowego ruchu tranzytowego.

O stosowne pozwolenie uprawniające do opuszczenia lotniska, portu, dworca, należy ubiegać się w specjalnie wyznaczonym do tego miejscu, po przybyciu przed samym przekroczeniem granicy.

Aby skorzystać z prawa przebywania bez wizy, należy w nw. punktach granicznych przedstawić przy wjeździe do ChRL dowód opuszczenia terytorium Chin do kraju trzeciego (np. bilet lotniczy/kolejowy). Podczas pobytu bezwizowego cudzoziemcy muszą bezwzględnie przestrzegać chińskiego prawa i przepisów dotyczących zakwaterowania, dokumenty meldunkowe zazwyczaj wypełniają hotele. Odwiedzający, którzy zdecydują się pozostać w innym miejscu, muszą dokonać rejestracji na lokalnym posterunku policji lub stacji obsługi cudzoziemców w ciągu 24 godzin od momentu przekroczenia granicy.

Podróżny ubiegający się o pozwolenie na ruch bezwizowy powinien przedstawić ważny jeszcze przez co najmniej 3 miesiące paszport lub inny międzynarodowy dokument uprawniający do podróży oraz bilet na dalszy odcinek bezpośredniej podróży do kraju trzeciego.

W przypadku pobytu z noclegiem, podróżny zobowiązany jest do zarejestrowania miejsca swojego pobytu. Zgłoszenia należy dokonać w hotelu (rejestracji dokonuje hotel w momencie okazania dokumentu podróży i wypełnienia karty zameldowania w hotelu) lub na jednym z posterunków policji w przypadku zakwaterowania poza hotelem.

Ostateczna decyzja o udzieleniu pozwolenia na ruch bezwizowy oraz o długości udzielonego pozwolenia należy do chińskiej Straży Granicznej.

Tab. I - Wykaz portów, w których wprowadzono 144h zezwolenie na ruch bezwizowy

Podróż do Hongkongu, Makao i Tajwanu traktowana są jak połączenie międzynarodowe. Wyjazd z terytorium Chin kontynentalnych do Specjalnej Strefy Administracyjnej Hongkongu i/lub Makao traktowany jest jako opuszczenie granic ChRL i automatycznie anuluje ważność posiadanej wizy jednokrotnej. Planując podróż do tych miejsc, należy pamiętać, aby w chińskich urzędach konsularnych ubiegać się o wizę dwu- lub wielokrotną. O wizę na wjazd do Chin kontynentalnych z Hongkongu lub z Makao można ubiegać się w działających tam biurach łącznikowych centralnych władz ChRL, a także za pośrednictwem agencji turystycznej China Travel Service. Jedynie w wyjątkowych sytuacjach wizę można uzyskać na lotnisku.

Pobyt na terytorium ChRL bez ważnej wizy (przedłużenie okresu pobytu poza termin ważności wizy) karany jest grzywną w wysokości ok. 500 CNY za każdy dzień pobytu bez ważnej wizy oraz pozbawieniem wolności.

Władze chińskie często nie informują turystów o zamknięciu niektórych lądowych przejść granicznych na czas świąt narodowych, co wielokrotnie już powodowało duże utrudnienia formalne dla planujących opuszczenie w tym czasie terytorium ChRL.

Przedłużenia ważności wizy można dokonać jedynie w dużych miastach w Biurach Bezpieczeństwa Publicznego, tzw. gonganju (w Wydziałach Kontroli Ruchu Osobowego Cudzoziemców). Procedura przedłużania ważności wizy trwa zwykle 7 dni roboczych, co należy uwzględnić w planach podróży.

Poza międzynarodowymi portami lotniczymi i kolejowymi przejściami na granicy z Kazachstanem, Mongolią, Federacją Rosyjską oraz na południu z Wietnamem, dla cudzoziemców dostępne są nieliczne drogowe punkty graniczne. Sytuacja przedstawia się podobnie na granicy z Pakistanem, Kirgizją, Kazachstanem, Wietnamem, Laosem. Punkty graniczne między Nepalem i Tybetem czynne są tylko okresowo i zazwyczaj zamykane są podczas świąt państwowych (co należy zawsze brać pod uwagę, kiedy aplikujemy o określony termin ważności wizy). Granica z KRLD pozostaje zamknięta od początku 2020 r.

Ubezpieczenie zdrowotne lub NNW nie jest wymagane, jednak zalecamy wykupienie przed wyjazdem polisy ubezpieczeniowej. Ważne, by polisa pokrywała koszty hospitalizacji, transportu medycznego, a w razie śmierci – koszt transportu ciała do Polski.

Jeśli cudzoziemiec nie ma ubezpieczenia, płaci za wszystkie usługi medyczne gotówką przed rozpoczęciem leczenia. Koszty leczenia są wysokie. W przypadku chorób ciężkich mogą wynosić od kilkudziesięciu do kilkuset tysięcy złotych.

Podróżujący samolotem na trasach krajowych mogą wykupić na lotnisku dobrowolne ubezpieczenie. Polisy zagranicznych firm ubezpieczeniowych nie są automatycznie uznawane.

Cudzoziemiec jest zobowiązany do uiszczenia płatności za wszystkie usługi medyczne przed zakończeniem leczenia. Zwrotu kosztów leczenia można dochodzić po powrocie do kraju, przedstawiając firmie ubezpieczeniowej rachunki, które w miarę możliwości powinny być wystawione w języku angielskim.

Niektóre z firm ubezpieczeniowych wymagają poświadczenia rachunków przez właściwy terytorialnie urząd konsularny RP.

Śledź dokładnie sytuację epidemiczną. Rekomendujemy zabranie na podróż do Chin oraz trzymanie w miejscu zamieszkania zapasu leków i środków higieny osobistej pozwalających na samoleczenie w przypadku łagodnego przebiegu choroby.

Jeśli turysta przybywa z kraju lub regionu umieszczonego na liście zagrożeń epidemiologicznych WHO, musi mieć ważną książeczkę szczepień. Przynajmniej na sześć tygodni przed wyjazdem upewnij się, jakie szczepienia są wymagane.

Chiny nie wpuszczają chorych na gruźlicę, trąd, tyfus i cholerę, osób chorych wenerycznie, a także chorych psychicznie. Od czasu epidemii SARS, tj. od kwietnia 2003 r., podróżni muszą zgłaszać chińskim służbom sanitarno-epidemiologicznym takie objawy, jak: wysoka gorączka, kaszel, symptomy przeziębienia. Elektroniczne skanery mierzą temperaturę ciała wszystkim podróżnym przybywającym do Chin.

W Chinach nadal odnotowuje się zwiększoną liczbę zachorowań na żółtaczkę pokarmową typu A. Warto zaszczepić się profilaktycznie. Turyści często uskarżają się na biegunki i zatrucia pokarmowe. Przyczyną takich dolegliwości jest najczęściej żywienie się w miejscach, które nie przestrzegają norm sanitarnych.

W południowej części Chin, na południe od 25. równoleżnika, występuje zagrożenie amebą, malarią, gorączką tropikalną. W regionach wiejskich Chin południowych występuje zagrożenie wirusowym zapaleniem opon mózgowych, które roznoszą komary. W Tybecie i w innych regionach wysokogórskich nie należy pić niefiltrowanej wody.

Dostęp do opieki medycznej nie stanowi problemu. Wyjątkiem są oddalone regiony położone w zachodniej części Chin (Tybet, Xinjiang, Gansu, Qinghai, Mongolia Wewnętrzna, część Sichuanu, Guizhou i Yunnanu). W wielkich miastach działają szpitale wszystkich specjalności, wyposażone w najnowocześniejszą aparaturę medyczną. Ceny usług medycznych w prywatnych punktach medycznych są dużo wyższe niż w Polsce. Cena za dobę pobytu cudzoziemca w szpitalu nie obejmuje kosztów usług medycznych, badań ani leków, za które płaci się dodatkowo. Koszty operacji wynoszą nawet kilkadziesiąt tysięcy dolarów amerykańskich. W największych miastach Chin zagraniczne kliniki świadczą usługi medyczne i stomatologiczne na światowym poziomie. Wiąże się to z niezwykle wysokimi kosztami (wizyta lekarska od 200 USD).

Co do zasady podróżni przyjeżdżający do ChRL mogą wwozić leki na własny użytek. Nie ma listy leków dozwolonych. Chiny nie określają maksymalnej ilości wwożonych leków, natomiast nie mogą to być ilości budzące podejrzenie, że ich wwóz ma charakter handlowy.

Jeśli przywozisz lekarstwa, zabierz ze sobą kopię recepty lub/oraz zaświadczenie od lekarza w języku angielskim.  Jeśli wysyłasz lekarstwa paczką, pamiętaj, że możesz zostać poproszony przez urząd celny o okazanie recepty lub innych dokumentów potwierdzających przydatność preparatu.

Opium, morfina, heroina, marihuana i inne narkotyki i substancje psychotropowe objęte są zakazem wwozu na terytorium kraju. Osobom fizycznym nie wolno wysyłać ani dostarczać ich do Chin. W celu leczenia chorób osoba fizyczna może wwieźć środki odurzające i środki psychotropowe I klasy w maksymalnej ilości jednej recepty na mocy zaświadczenia o diagnozie lekarskiej wystawionego przez instytucję medyczną oraz po poświadczeniu tożsamości. Jeżeli planujesz wjechać z lekami zawierającymi środki odurzające lub psychotropowe, zalecamy każdorazowo kontakt z Ambasadą ChRL w Warszawie w celu potwierdzenia możliwości wwozu oraz wymaganych formalności.

Informacje dotyczące zasad przywozu lub wywozu środków odurzających i substancji psychotropowych, jakie są niezbędne do leczenia medycznego w przypadku przekraczania granic RP dostępne są na stronie Głównego Inspektoratu Farmaceutycznego.

Ze względów praktycznych przed przyjazdem do Chin lepiej zaopatrzyć się w podstawowe leki krajowe. W aptekach nie są dostępne odpowiedniki zagranicznych lekarstw. Powszechne jest leczenie specyfikami medycyny chińskiej, które nie mają odpowiedników w polskiej farmakologii.

Osoby ze schorzeniami układu krążenia powinny unikać podróży do rejonów wysokogórskich (Tybet, Sichuan, Yunnan, Qinghai, Gansu, Xinjiang).

Koniecznie uwzględnij występujące w niektórych regionach Chin zagrożenie wirusem ptasiej grypy. Aby nie narażać się na ryzyko infekcji, unikaj:

• podróżowania po prowincjach, w których wykryto ogniska choroby (np. Tybet, Qinghai, Xinjiang, Mongolia Wewnętrzna),
• spożywania mięsa drobiowego niewiadomego pochodzenia,
• styczności z ptactwem.

Ze względu na wysoką wilgotność powietrza i smog osoby z chorobami układu oddechowego powinny szczególnie na siebie uważać. Niektóre szpitale międzynarodowe mają własne apteki, w których sprzedają lekarstwa importowane. Nie wszystkie zagraniczne leki można znaleźć w Chinach, a ich cena jest zwykle bardzo wysoka. Zabierz wystarczający zapasów własnych leków.

W Chinach musisz mieć przy sobie paszport. Wszystkie bilety lotnicze, kolejowe i na autobusy dalekobieżne są imienne i zawierają numer paszportu. Dane te są za każdym razem sprawdzane, niekiedy nawet kilkakrotnie, np. przy wejściu na dworzec, na pokład danego środka transportu, w trakcie podróży. Nie można przejechać bez okazywania paszportu lub z cudzym biletem. Jeśli stracisz paszport poza miastem, w którym jest siedziba polskiej placówki konsularnej, dokument uprawniający do zakupu biletów możesz uzyskać na posterunku policji.

Planując podróże, uwzględnij powszechne kontrole bezpieczeństwa (np. na dworcach kolejowych i autobusowych) oraz dużą liczbę pasażerów. Przyjedź na dworzec lub lotnisko odpowiednio wcześniej. Przy zakupie biletu lotniczego, który łączy odcinek międzynarodowy i krajowy wewnątrz Chin, uwzględnij wystarczający czas na przesiadkę w Chinach. Bagażu nie można nadać do portu docelowego. Bagaż musi przejść ponowną kontrolę celną.

Cudzoziemiec nie może wjechać na terytorium Chin własnym samochodem. Może jednak wynająć lub kupić samochód, jeśli zda egzamin i otrzyma chińskie prawo jazdy. Dokument ten może wydać policja na podstawie polskiego prawa jazdy, po zdaniu egzaminu. Obywatel polski musi jednak mieć zezwolenie na pobyt w Chinach (residence permit) na okres przynajmniej jednego roku. Chiny nie honorują międzynarodowego prawa jazdy.

Prowadząc samochód w Chinach, pamiętaj, że chińskie prawo drogowe traktuje pieszych oraz rowerzystów w sposób bardzo uprzywilejowany. Oznacza to, że najmniejsza nawet kolizja może pociągnąć za sobą niezwykle wysokie odszkodowanie oraz trwające często miesiącami sprawy sądowe. Niezależnie od tego, przechodząc przez jezdnię, trzeba zachować szczególną ostrożność. Miejscowi kierowcy nie respektują pierwszeństwa pieszych, nawet na pasach i przy zielonym świetle.

Niemal całe terytorium Chin jest dostępne dla cudzoziemców, z wyjątkiem oznakowanych stref wojskowych, stref przygranicznych oraz innych oznaczonych obszarów. Są również regiony, w których przyjmuje się wyłącznie zorganizowane grupy turystyczne. Należą do nich Tybet, północno-zachodni Xinjiang, niektóre parki narodowe.

Jeśli planujesz wyjazd do Tybetu, musisz wcześniej uzyskać zezwolenie na podróż. Można je otrzymać, wykupując świadczenia turystyczne w uprawnionym miejscowym biurze podróży. Pakiet usług zawiera zwykle dojazd do Tybetu i transport na miejscu, noclegi, organizację wycieczek itp. Nie ma formalnych przeszkód w wyjazdach grupowych do Tybetu. Potrzebna jest natomiast specjalna zgoda władz Tybetu na poruszanie się po tym regionie. Należy ją uzyskać przed wyjazdem do Tybetu. Bez pozwolenia nie można kupić biletów na pociąg lub samolot. Aby odwiedzić niektóre regiony w Tybecie, potrzeba dodatkowych pozwoleń. Każdy cudzoziemiec podróżujący do Lhasy musi być członkiem grupy turystycznej. Wielkość grupy powinna wynosić co najmniej 2 osoby, jednak minimalna liczba może być zwiększona do 3 lub 4 osób. Wszystkie osoby w grupie turystycznej muszą mieć to samo obywatelstwo oraz mieć paszport tego samego państwa. Wszystkie formalności związane z podróżą do Lhasy muszą być załatwione co najmniej 10 dni roboczych przed planowanym wyjazdem. Jest to czas wymagany przy ubieganiu się o pozwolenie na wjazd do Tybetu. Hotele trzeba rezerwować z wyprzedzeniem, a cały program wycieczki turystycznej planować przed przyjazdem. Wszelkich formalności należy dopełnić w autoryzowanym chińskim biurze podróży, które wymaga:

• kopii ważnego paszportu,
• kopii wizy chińskiej z paszportu polskiego,
• informacji o osobach starających się o wjazd do Tybetu (CV),
• programu całego pobytu w ChRL,
• szczegółowego programu pobytu w Tybecie.

Za wydanie zgody przez władze Tybetu trzeba zapłacić. Biuro podróży zazwyczaj potrzebuje miesiąca na załatwienie wszystkich wymaganych formalności.

W Chinach trzeba liczyć się z koniecznością opłat na poczet obowiązkowego ubezpieczenia za jazdę autobusami dalekobieżnymi. Obowiązują także opłaty turystyczne związane z przebywaniem w miejscach atrakcyjnych pod względem kulturowym, historycznym lub przyrodniczym.

Najbezpieczniejszym i dość tanim środkiem transportu jest kolej. Miejscowe linie kolejowe szybko się modernizują i obecnie oferują dobry poziom usług. Jakość usług i stan techniczny transportu samochodowego w Chinach są bardzo zróżnicowane – od nowych, luksusowych autokarów z wszelkimi wygodami oraz profesjonalną obsługą do zrujnowanych, starych autobusów, których stan techniczny może budzić poważne zastrzeżenia. Podróżowanie nimi, szczególnie po górskich drogach Chin południowych, może być ryzykowne.

Często pojawiają się czasowe ograniczenia w podróżowaniu do regionu Xinjiang-Uyghur. Sprawdź z wyprzedzeniem możliwość podróży. Jeśli jedziesz do Xinjiangu, weź pod uwagę, że odległości, które dzielą ten region autonomiczny od innych części Chin, są znaczne. Więcej informacji na ten temat można znaleźć na oficjalnej stronie władz lokalnych.

Jeśli cudzoziemiec przywozi do Chin kwotę wyższą niż równowartość 5000 USD, musi złożyć deklarację celną. Na jej podstawie przy wyjeździe przeprowadzana jest kontrola i odprawa dewiz wywożonych.

Aby wywieźć niezadeklarowane przy wjeździe dewizy o równowartości od 5000 do 10000 USD, cudzoziemiec musi mieć pisemne zezwolenie banku. Można o nie wystąpić, przedstawiając paszport oraz dokumentację pochodzenia środków. Jeśli wywożone środki przekraczają równowartość 10000 USD, oprócz zezwolenia banku wymagana jest także zgoda Biura Kontroli Dewizowej. W deklaracji celnej wjazdowej (declaration form for incoming passengers) cudzoziemiec ma obowiązek zgłosić wszystkie wartościowe przedmioty, które ma przy sobie (np. kamerę wideo, aparat fotograficzny, odbiornik radiowy, cenną biżuterię).

Nie wolno wwozić:

• narkotyków,
• broni, przedmiotów ostrych, amunicji i materiałów wybuchowych,
• fałszywej waluty chińskiej,
• żywności,
• roślin,
• probówek z krwią.

Nie wolno także wwozić publikacji uznawanych przez prawo chińskie za szkodliwe. Dotyczy to między innymi:

• pornografii,
• wydawnictw krytykujących władze i ustrój Chin,
• materiałów propagujących działanie zakazanych w Chinach organizacji albo ruchów, np. Falun Gong.

Władze chińskie wprowadziły również zakaz posiadania roślin żywych, suszu, nasion, wyciągów oraz ekstraktów z czuwaliczki jadalnej (Catha edulis). Roślina ta została uznana za narkotyk psychotropowy, w Chinach nielegalny. W Chinach obowiązuje całkowity zakaz posiadania narkotyków. Złamanie tych przepisów grozi poważnymi sankcjami karnymi.

Podczas opuszczania terytorium Chin należy wypełnić tzw. deklarację wyjazdową (declaration form for outgoing passengers), zgodnie z którą wolno wywieźć:

• jedynie ograniczoną ilość alkoholu (zwykle jest to 1 litr, nie może znajdować się w bagażu podręcznym),
• kamer, laptopów, aparatów fotograficznych o wartości przekraczającej 5000 CNY,
• waluty chińskiej w gotówce w kwocie wyższej niż 20000 CNY (lub 5000 USD),
• dóbr kultury,
• zagrożonych gatunków roślin i zwierząt,
• przekaźników i odbiorników radiowych,
• wszelkich próbek, przedmiotów przeznaczonych do handlu, reklam i ogłoszeń.

Złamanie tych przepisów karane jest konfiskatą zakwestionowanych artykułów przy przekraczaniu granicy. Bez certyfikatu zakupu nie wolno wywozić:

• dzieł sztuki,
• rzadkich wydawnictw,
• wyrobów z kamieni szlachetnych oraz samych kamieni szlachetnych.

Obecnie cudzoziemcy – kilka lat temu chronieni jeszcze przez prawo chińskie – podlegają tym samym restrykcjom co obywatele ChRL. W niektórych przypadkach można nawet mówić o dyskryminacji oraz wymuszaniu dużych kwot pieniężnych. Warto w związku z tym ze szczególną uwagą odnosić się do przepisów ruchu drogowego i nie uczestniczyć w sytuacjach potencjalnie zagrażających własnemu bezpieczeństwu. Sprawy sądowe ciągną się w Chinach latami.

Uczestnictwo w jakichkolwiek demonstracjach lub rozdawanie ulotek nie jest tolerowane i może skutkować aresztowaniem. Przebywanie w stanie nietrzeźwym w miejscach publicznych nie jest akceptowane i stanowi wykroczenie.

Posiadanie i zażywanie narkotyków są zabronione. Za przestępstwa związane z narkotykami prawo chińskie przewiduje surowe kary, z karą śmierci włącznie.

Dopuszczenie się przez cudzoziemców drobniejszych wykroczeń kończy się zwykle natychmiastowym wydaleniem z Chin.

Prostytucja jest zakazana. Cudzoziemcom za korzystanie z niej grożą wysokie grzywny oraz kara pozbawienia wolności do 15 dni.

W Chinach nie spotyka się szczególnych restrykcji związanych ze zwiedzaniem przez turystów miejsc kultu. W klasztorach buddyjskich, świątyniach taoistycznych i meczetach islamskich należy zachowywać się z szacunkiem właściwym miejscom religijnym i respektować obowiązujące tam zalecenia, np. nie fotografować wnętrz zwiedzanych obiektów.

Cudzoziemiec musi mieć przy sobie paszport z ważną chińską wizą. Jest on niezbędny m.in. do meldowania się w miejscu czasowego pobytu (hotele, pensjonaty), zakupu biletów na wszystkie rodzaje środków komunikacji, wejścia na lotniska i wymiany pieniędzy w banku. Hotel jest zobowiązany do zameldowania cudzoziemca. W przypadku odmowy hotelu skontaktuj się z serwisem pośredniczącym w rezerwacji lub policją.

Weź ze sobą kserokopię pierwszej strony paszportu oraz strony, na której znajduje się ważna wiza chińska ze stemplem wjazdowym.

W Chinach można wypłacić gotówkę przy pomocy międzynarodowej karty w bankomatach banków chińskich, na których znajduje się logo Maestro lub Visa. Miej na uwadze, że ich sieć jest bardzo ograniczona i ogranicza się w praktyce tylko do większych miast. Zazwyczaj limit jednej wypłaty wynosi 2500 CNY, czyli ok. 320 EUR. Można jednak wypłacać pieniądze kilka razy z rzędu. Większość bankomatów przyjmuje jedynie karty wydane przez chińskie banki.

Zdarzają się przypadki wypłaty przez bankomaty fałszywych banknotów. Natychmiast powiadom o tym miejscową policję. Nie udostępniaj kart miejscowej obsłudze, która powinna zrealizować rachunek za pomocą terminala w Twojej obecności. Zapisz sobie numer konta bankowego, EC lub kart kredytowych, numer telefonu do swojego banku oraz nazwę wydawcy kart na wypadek ich utraty lub kradzieży.

UWAGA! W Chinach nie występują powszechnie kantory. Najczęściej można je spotkać tylko na lotniskach. Wymiana waluty wiążę się z dodatkowymi procedurami weryfikacji. Powszechne waluty podlegające wymianie to EURO oraz dolary amerykańskie. W Chinach możesz nie mieć możliwości wymiany PLN na chińskie juany. Dewizy można wymienić w bankach i ich filiach na lotniskach, dworcach, w hotelach. Przestrzegamy przed korzystaniem z przypadkowych usług wymiany pieniędzy. Jest to prawnie zabronione, ponadto zdarzają się oszustwa. Możesz otrzymać fałszywe banknoty chińskie. Zachowaj szczególną ostrożność w taksówkach, zwłaszcza gdy płacisz banknotami w nominale 50 lub 100 CNY. Taksówkarze często zamieniają banknot na fałszywy. Jeśli tak się stanie, wezwij policję.

Pamiętaj, że nie wszystkie hotele są uprawnione do przyjmowania cudzoziemców. Najtańsze hotele, gościńce i noclegownie są zazwyczaj otwarte tylko dla Chińczyków i odmawiają przyjęcia obcokrajowców. Jeśli posiadasz potwierdzenie rezerwacji hotel jest zobowiązany do zameldowania cudzoziemca. W przypadku odmowy hotelu skontaktuj się z serwisem pośredniczącym w rezerwacji lub policją.

Z języków obcych najbardziej rozpowszechniony jest angielski. W hotelach i biurach podróży w większości przypadków można się skutecznie porozumieć w tym języku, nawet jeśli wyłącznie przy użyciu internetowego translatora. Na prowincji trzeba się liczyć z trudnościami.

Stosunkowo nowoczesne metro jest tanim, szybkim i bezpiecznym sposobem poruszania się po dużych miastach. Bilety lub żetony kupisz na stacji metra.

Wypożyczenie samochodu jest możliwe jedynie z ważnym chińskim prawem jazdy. Polskie lub międzynarodowe prawo jazdy nie jest honorowane w Chinach.

Nie ma obowiązku ani zwyczaju dawania napiwków w Chinach. Jednak, jeżeli jest to wycieczka zorganizowana, pilot może zasugerować wręczenie stosownych gratyfikacji przewodnikom i kierowcom.

W Chinach nie wprowadzono stopnia zagrożenia terrorystycznego.

Część zagranicznych komunikatorów oraz portali internetowych jest w Chinach niedostępna. Może to utrudnić kontakt z rodziną i znajomymi, a także wyszukiwanie informacji na miejscu. Uprzedź o tym najbliższych, aby nie martwili się, że nie mogą się z Tobą skontaktować przez dotychczas używane komunikatory. Sprawdź i wydrukuj przed przyjazdem informacje, które przydadzą się w pierwszych dniach pobytu, na przykład:

• potwierdzenie rezerwacji hotelu,
• mapki z dojazdem,
• telefony do osób kontaktowych.

Przydatne numery telefonów:

• Policja – 110 (j. chiński), 12110 (możliwość wysłania alarmowego smsa – j. chiński),
• Straż pożarna – 119 (j. chiński),
• Pogotowie ratunkowe – 120 (j. chiński), 999 (j. angielski),
• Policja drogowa (do kontaktu w przypadku kolizji drogowej) – 122 (j. chiński).

Telefon 110 uznawany jest za ogólny telefon do zgłaszania wszelkich sytuacji alarmowych. Jeśli nie znasz chińskiego, po rozpoczęciu rozmowy możesz powiedzieć English please. Będzie to dla operatora sygnał, że powinien połączyć Cię z operatorem mówiącym po angielsku.

Ministerstwo Spraw Zagranicznych dokłada wszelkich starań, aby informacje dla podróżujących publikowane na stronach MSZ były rzetelne, wyczerpujące i aktualne. Jednocześnie podkreślamy, że publikowane przez MSZ treści należy traktować wyłącznie jako rekomendacje, które nie mogą stanowić podstawy do jakichkolwiek roszczeń. Należy pamiętać, że MSZ nie ma prawnych możliwości zakazania wyjazdu do jakiegokolwiek państwa.