Skuteczne wsparcie dla odbiorców energii - pięć głównych rozwiązań

• wprowadzenie bonu energetycznego dla mniej zamożnych gospodarstw domowych,
• wprowadzenie możliwości rekalkulacji (obniżenia) taryf za energię elektryczną i gaz ziemny;
• cena maksymalna energii elektrycznej i gazu ziemnego dla gospodarstw domowych;
• cena maksymalna energii elektrycznej dla jednostek samorządowych i podmiotów wrażliwych pozostanie na dotychczasowym poziomie;
• maksymalne poziomy cen ciepła w systemach ciepłowniczych dla uprawnionych odbiorców.

Dlaczego zmiany są wprowadzane?

• Powoli i odpowiedzialnie wychodzimy z mrożenia cen, które było specjalnym instrumentem osłonowym na czas szoku cenowego wywołanego wojną w Ukrainie.
• Dzięki stabilizacji cen energii, jesteśmy w stanie stopniowo wracać do normalnych zasad funkcjonowania rynku.
• Cały czas obserwujemy rynek i będziemy reagować, jeśli sytuacja będzie tego wymagała.

Jakie zmiany są wprowadzane?

Bon energetyczny ma być jednorazowym świadczeniem (zastąpi istniejący obecnie dodatek osłonowy). Uprawnione do jego otrzymania będą osoby o niskich dochodach – do 2500 zł dochodu rozporządzalnego dla gospodarstw 1-osobowych i do 1700 zł na osobę w gospodarstwach wieloosobowych.

Świadczenie obejmie ok. 3,5 mln gospodarstw domowych. Wysokość bonu będzie zależała od ilości osób w gospodarstwie domowym – 300 zł dla gospodarstw 1-osobowych, 400 zł dla 2-3 osobowych, 500 zł dla 4-5 osobowych, 600 zł dla 6 osobowych i większych.

Gospodarstwa używające energii elektrycznej do ogrzewania (około 5% gospodarstw) otrzymają dwukrotnie wyższy bon (od 600 zł do 1200 zł).

Koszt dla budżetu wprowadzenia bonu energetycznego szacujemy na 1,6 mld zł.

Obserwowany spadek cen hurtowych pozwoli na istotne obniżenie taryf dla gospodarstw domowych. Spodziewamy się zatwierdzenia przez Prezesa URE taryf na poziomie 590-600 zł/MWh. Projekt wprowadza również cenę maksymalną energii elektrycznej dla gospodarstw domowych, na poziomie 500 zł/MWh (zamiast obecnej ceny mrożonej – 412 zł/MWh). Połączenie rekalkulacji taryf z ceną maksymalną pozwoli na utrzymanie rachunków energii elektrycznej dla gospodarstw domowych w drugim półroczu 2024 r. na poziomie nie wyższym niż o ok. 29%.

Dla jednostek samorządu terytorialnego oraz podmiotów wrażliwych takich jak szkoły, szpitale czy żłobki nastąpi przedłużenie obowiązującej ceny maksymalnej energii elektrycznej w wysokości 693 zł/MWh. Taka sama cena maksymalna 693 zł/MWh będzie obowiązywała dla mikroprzedsiębiorstw, a także, do limitu pomocy publicznej de minimis, dla małych i średnich przedsiębiorstw.

Spadające ceny na rynku hurtowym również pozwolą na obniżenie taryfy największego dostawcy – PGNiG OD. Przepisy umożliwią obniżenie taryfy do wysokości ok. 220-240 zł/MWh, co oznacza wzrost o ok. 15% dla gospodarstw domowych.

Odbiorcy dostawców innych niż PGNiG OD, których taryfa może pozostać na wyższym poziomie, będą chronieni przed podwyżkami poprzez cenę maksymalną – ustaloną na poziomie taryfy PGNiG OD.

W zakresie ciepła systemowego nastąpi przedłużenie zmodyfikowanego mechanizmu ograniczającego koszty z tytułu zaopatrzenia w ciepło z systemów ciepłowniczych. Poziomy mrożenia cen ciepła będą stopniowo dostosowywane, a przywrócenie do stosowania cen z taryf lub cennika nastąpi 01.07.2025 r.

Całkowity koszt wsparcia odbiorców przewidywany w ustawie: około 9 mld zł (1,6 mld bon energetyczny, 1,99 mld cena maks. energii elektrycznej dla gospodarstw domowych, 0,57 mld cena maks. energii elektrycznej dla jednostek samorządu terytorialnego i odbiorców wrażliwych, 1,23 mld cena maks. energii elektrycznej dla MŚP, 0,24 mld cena maks. gazu, 1,45 mld ograniczenie cen ciepła, 1,83 mld aktualizacja kosztów wsparcia za I połowę 2024 r. w zakresie ceny maks. energii elektrycznej i mechanizmu mrożenia cen i stawek opłat).

Przyjęty przez rząd projekt ustawy będzie procedowany priorytetowo w parlamencie, tak aby przepisy weszły w życie do końca maja. Nowe rozwiązania będą obowiązywały od 1 lipca 2024 r.