Minister, podejmując decyzję o zakwalifikowaniu (bądź nie) określonego projektu do finansowania, bierze pod uwagę szereg informacji i kryteriów, oceniając przy tym potencjał danej organizacji do realizacji zaproponowanych działań oraz misję społeczną, którą realizuje. 

Kryteria, które są weryfikowane w pierwszej kolejności: 

1. założenia i cel, jakiemu ma służyć inwestycja, oraz znaczenie tej inwestycji dla polityki oświatowej państwa;
2. zasadność planowanego zakresu rzeczowego inwestycji i terminu jej realizacji;
3. adekwatność środków finansowych do zakresu zaplanowanych prac;
4. prawidłowość wykorzystania i rozliczania wcześniej przyznanych środków finansowych na realizację inwestycji;
5. przygotowanie wnioskodawcy do realizacji inwestycji;
6. potencjał instytucjonalny wnioskodawcy;
7. doświadczenie wnioskodawcy w zakresie realizacji działań na rzecz wspierania systemu oświaty i wychowania, zgodnych z polityką oświatową państwa, oraz podmiotów, o których mowa w art. 2 ustawy – Prawo oświatowe;
8. planowane przez wnioskodawcę do realizacji działania na rzecz wspierania systemu oświaty i wychowania, zgodne z polityką oświatową państwa, oraz podmiotów, o których mowa w art. 2 ustawy – Prawo oświatowe.

Następnie oceniane jest także to, czy projekt zapewnia: 

1. wzmocnienie potencjału infrastrukturalnego podmiotów wspierających system oświaty i wychowania, uprawnionych do udziału w programie;
2. podniesienie jakości i zwiększenie liczby działań realizowanych przez podmioty uprawnione do udziału w programie, na rzecz wspierania systemu oświaty i wychowania, zgodnych z polityką oświatową państwa, oraz podmiotów, o których mowa w art. 2 ustawy – Prawo oświatowe;
3. wspieranie rozwoju społeczeństwa obywatelskiego;
4. wzmocnienie organizacji obywatelskich w wymiarze strategicznym;
5. rozszerzenie oferty edukacji pozalekcyjnej i pozaszkolnej;
6. wspieranie rozwoju nauki języka polskiego i oświaty polskiej w Polsce i za granicą.

Kolejny aspekt brany pod uwagę w trakcie oceny to wpływ projektu na rozwiązywanie problemów podnoszonych przez środowiska edukacyjne.

Ponadto Minister Edukacji i Nauki zapoznaje się z rekomendacjami zespołu niezależnych ekspertów, które powstają w wyniku dyskusji nad przygotowaną przez każdego z nich opinią, czasami poddawaną dodatkowo głosowaniu.

UWAGA! Karty oceny wniosków, które zostały przekazane mediom przez posłanki Koalicji Obywatelskiej są DOKUMENTAMI ROBOCZYMI, nad którym pracował zespół ekspertów, NIE SĄ DECYZJAMI. Są tylko jednym z wielu elementów, na podstawie których Minister Edukacji i Nauki podejmował decyzje.