W celu świadczenia usług na najwyższym poziomie stosujemy pliki cookies. Korzystanie z naszej witryny oznacza, że będą one zamieszczane w Państwa urządzeniu. W każdym momencie można dokonać zmiany ustawień Państwa przeglądarki. Zobacz politykę cookies.

Historia

W historii przeciwpożarowej jedną z najważniejszych ról odgrywały przepisy prawne ustanowione przez panujących, rady miejskie, właścicieli miast i wsi oraz władze cechów. Pierwsze pisane normy przeciwpożarowe na terenie ziem polskich pochodzą z XIV wieku. Do najstarszych dokumentów należy wilkierz krakowski, uchwalony przez radę miejską 30 sierpnia 1374 roku.

Władze miejskie miały prawo zmusić obywateli do uczestnictwa w ochronie przeciwpożarowej. „Porządek Ogniowy i Sygnały Pożarnicze” dla miasta Świdnicy z 4 sierpnia 1868 r., przedstawia sposób rekrutacji mieszkańców przez magistrat do Obowiązkowej Straży Pożarnej.

W połowie XIX wieku zaczęły powstawać organizacje pożarnicze w formie stowarzyszeń. Zrzeszały one członków na zasadach dobrowolności. 16 maja 1863 roku uchwalono statut Ochotniczej Straży Pożarnej w Świdnicy, związanej na bazie Męskiego Związku Gimnastycznego. Pod koniec 1863 roku liczyła ona 160 osób. Naczelnikiem jednostki został mistrz kominiarski Grützner.

Na zjeździe Prowincjonalnego Związku Ochotniczych Straży Pożarnych w pięćdziesiątą rocznicę powstania Straży Pożarnej w Świdnicy podsumowano, że uczestniczyła w zwalczaniu 182 pożarów. Po dojściu do władzy Hitlera, rozwiązano wszystkie organizacje społeczne i stowarzyszenia. Jednostka straży została wraz z Żandarmerią i Policją Ochronną podporządkowana bezpośrednio Policji Porządkowej. W czasie wojny wielu członków straży pożarnej powołano do wojska. Zastąpili ich druhowie będący w stanie spoczynku.

W marcu 1945 roku władze miasta zarządziły ewakuację. Siły straży zostały rozśrodkowane. Wraz z wyposażeniem zakwaterowano ją w Bystrzycy Dolnej i w Witoszowie Dolnym. Dopiero pod sam koniec wojny, 6 maja 1945 roku otrzymano rozkaz wyjazdu do Czech. Udano się tam ze sprzętem, ale po kilku dniach powrócono znów do Świdnicy. Już nie do swojej dawnej siedziby, lecz z polecenia radzieckich władz wojskowych – Komendanta Wojennego Miasta mjr. Sławina – została skierowana na ul. Westerplatte.

W sierpniu 1945 r. przybyli do miasta podoficerowie z warszawskiej straży pożarnej. Po zapoznaniu się z warunkami bytowymi, podjęli służbę w Miejskiej Zawodowej Straży Pożarnej. Załoga składała się zarówno z Niemców jak i Polaków. Na koniec 1945 roku było zatrudnionych 13 Niemców, pełniących funkcje pomocnicze i wykonawcze. Polska jednostka składała się z dwóch plutonów bojowych skoszarowanych. Oprócz braków kadrowych doskwierał brak sprzętu i nieprzystosowanie do obiektów dla potrzeb jednostki. Z 15 wozów bojowych, posiadała m.in. autodrabinę, beczkowóz o pojemności 4000l i dwie motopompy. Od 1 października 1945 roku rozpoczęto rejestrowanie i opis akcji gaśniczych. Większość pożarów spowodowana była nieostrożnością osób, a w trakcie nasilenia się akcji wysiedleńczej ludności niemieckiej, często występowały przypadki umyślnego podpalenia mieszkań i gospodarstw. Zdarzenia te kształtowały się następująco:

1945 – 13 pożarów,                           1950 – 69 pożarów,

1946 – 30 pożarów,                           1951 – 69 pożarów,

1947 – 89 pożarów,                           1952 – 70 pożarów,

1948 – 45 pożarów,                           1953 – 99 pożarów,

1949 – 81 pożarów,                           1954 – 84 pożary.

Pierwszym oficerem i Komendantem Straży Pożarnej w Świdnicy był mjr Adam Iżycki. Do związku Ochotniczych Straży Pożarnych wstąpił w roku 1937 w miejscowości Sokał Lwowski. W czasie okupacji ruskiej był mechanikiem OSP. Po wojnie w 1946 r., podjął prace w OSP Kraszowice. Tam dał poznać się jako dobry fachowca w zakresie pożarnictwa. Ambitny działacz życia społecznego i kulturalnego. Awansuje do Powiatu. Tu przeprowadza szkolenia dla dowódców i komendantów      przyszłych jednostek w powiecie Świdnica. Razem z innym działaczem straży pożarnej, Pawłem Michalskim współpracuje, kontroluje i wyposaża w niezbędny sprzęt Jednostki Państwowej Straży Pożarnej.

W roku 1949 w Centralnym Ośrodku Wyszkolenia Pożarniczego w Warszawie, zdobywa dyplom, który upoważnia go do pełnienia funkcji Komendanta Powiatowego, przeprowadzania egzaminów oraz udzielania awansów.

Mjr Adam Iżycki w roku 1950 zostaje skierowany na funkcję – stanowisko Komendanta Powiatowego Państwowej Straży Pożarnej w Świdnicy, awansując do stopnia majora pożarnictwa. Funkcję tą pełnił do roku 1977, gdzie 1 września odszedł na zasłużoną emeryturę.

Funkcję Komendanta Rejonowego Straży Pożarnej w Świdnicy od roku 1980 do roku 1996 pełnił  st.bryg. mgr inż.  Zbigniew Szczygieł (późniejszy Dolnośląski Komendant Wojewódzki Państwowej Straży Pożarnej).

Od roku 1997 do Komendantem Powiatowym Państwowej Straży Pożarnej był st. bryg. mgr inż. Tomasz Szuszwalak.

Obecnie Komendantem Powiatowym Państwowej Straży Pożarnej od roku 2019 jest mł. bryg. mgr Dariusz Budkiewicz

{"register":{"columns":[]}}