Według wstępnych danych GUS w 2018 r. wskaźnik zatrudnienia osób niepełnosprawnych w wieku produkcyjnym wynosił 26,2 proc. To o 3,7 pkt proc. więcej niż w 2015 r. (wówczas było to 22,5 proc.). Jak wynika z Badania Aktywności Ekonomicznej Ludności (BAEL) do rekordowo niskiego poziomu zmniejszyła się stopa bezrobocia wśród osób niepełnosprawnych w wieku produkcyjnym, osiągając w 2018 r. poziom 7,2 proc. W 2015 r. wynosiła ona 13 proc. To spadek o 5,8 pkt proc.

– Wraz ze wzrostem poziomu zatrudnienia istotnie wzrastała również aktywność zawodowa osób niepełnosprawnych. Podczas gdy jeszcze w 2015 r. udział osób niepełnosprawnych aktywnych zawodowo (tzn. pracujących lub bezrobotnych aktywnie poszukujących pracy) wynosił 25,9 proc., to w roku 2018 wzrósł on już do 28,3 proc. Jednak pomimo optymistycznych danych statystycznych, nadal istnieje potrzeba aktywizacji zawodowej osób niepełnosprawnych, w szczególności tych z największymi trudnościami – zaznacza minister Elżbieta Rafalska.

Jak informuje szefowa Ministerstwa Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej, w resorcie trwają zaawansowane prace związane z przygotowaniem projektu ustawy o zatrudnieniu wspomaganym, mającej na celu objęcie szczególnym wsparciem tych grup osób niepełnosprawnych, które mają największe trudności w samodzielnym znalezieniu, podjęciu i utrzymaniu zatrudnienia.

– Zatrudnienie wspomagane ma być formą aktywizacji zawodowej, która uzupełni dotychczas istniejące rozwiązania z zakresu rehabilitacji zawodowej – mówi minister Elżbieta Rafalska.

Co to oznacza w praktyce? Przygotowywany projekt zakłada indywidualną pracę trenera pracy z osobą niepełnosprawną przy maksymalnym jej włączeniu w całość procesu decyzyjnego dotyczącego zatrudnienia. Działania te będą prowadzone we współpracy z pracodawcami, instytucjami rynku pracy oraz podmiotami realizującymi zadania z zakresu rehabilitacji zawodowej i społecznej osób niepełnosprawnych.