W celu świadczenia usług na najwyższym poziomie stosujemy pliki cookies. Korzystanie z naszej witryny oznacza, że będą one zamieszczane w Państwa urządzeniu. W każdym momencie można dokonać zmiany ustawień Państwa przeglądarki. Zobacz politykę cookies.

Gwinea Bissau

Informacje ogólne

Położenie geograficzne, ludność, obszar, stolica, język urzędowy
Gwinea Bissau leży w Afryce Zachodniej nad Oceanem Atlantyckim, a do jej terytorium należy też Archipelag Wysp Bijagos. Od północy graniczy z Senegalem, a na wschodzie i południu z Gwineą.
Łączna powierzchnia kraju to 36 125 km². Ludność liczy według szacunków z 2021 roku 2,06 mln (dla porównania 1,93 mln mieszkańców w 2020 roku) i jest zróżnicowana etnicznie. Najważniejsze grupy to: Fulanie (28,5% populacji), Balante (22,5%), Manding (14,7%), Pepel (9,1%), Mandżaka (8,3%), Biafada (3,5%), Mankanya (3,1%). Ocenia się, że blisko 70% mieszkańców żyje w ubóstwie, a 33% w skrajnym ubóstwie. Ponad 46% ludności nie potrafi pisać ani czytać, w tym wśród kobiet: 59% (2020). 

Stolicą kraju jest Bissau (blisko 650 tys. mieszkańców w 2023 roku). Językiem urzędowym jest portugalski. W użyciu jest także język kreolski (powstały na bazie portugalskiego) oraz języki plemienne.
 
Warunki klimatyczne

W Gwinei Bissau panuje klimat podrównikowy wilgotny. Pora deszczowa trwa od czerwca do listopada, a sucha – od grudnia do maja. Średnia roczna temperatura to 26,3 stopni. Roczna suma opadów w stolicy kraju wynosi 2000 mm.
 
Główne bogactwa naturalne
Do bogactw naturalnych Gwinei Bissau należą: fosforyty, boksyty, ropa naftowa, drewno. Kraj ten dysponuje też zasobami ryb.
 
System walutowy, kurs i wymiana

Walutą obowiązującą w Gwinei Bissau jest frank CFA będący walutą obowiązującą w ośmiu krajach Zachodnioafrykańskiej Unii Gospodarczo-Walutowej (ang. WAEMU / fr. UEMOA), tj., oprócz Gwinei Bissau, w Beninie, Burkina Faso, Mali, Nigrze, Senegalu, Togo oraz Wybrzeżu Kości Słoniowej. Międzynarodowy skrót waluty to XOF. 
Frank CFA dzieli się na 100 centymów. Ustalony w 1999 r. stały parytet wobec euro wynosi: 1 EUR = 655,957 XOF (1000 XOF ≈ 1,52 EUR). Odpowiedzialność za emisję pieniądza i prowadzenie polityki pieniężnej spoczywa na Centralnym Banku Państw Afryki Zachodniej (BCEAO).
 
Religia

Około 46% ludności Gwinei Bissau wyznaje islam, 18% chrześcijaństwo, religie tradycyjne – 30 %.
 
Wykaz dni świątecznych i wolnych od pracy

Święta państwowe: 1 stycznia – Nowy Rok, 20 stycznia – Dzień Bohaterów, 8 marca – Międzynarodowy Dzień Kobiet, 3 sierpnia – rocznica Masakry Pindjiquiti, 24 września – Dzień Niepodległości, 1 maja – Święto Pracy, 14 listopada – rocznica Ruchu Dostosowania.
Święta religijne muzułmańskie: Korité (święto na zakończenie Ramadanu) – święto ruchome, Tabaski (Święto Ofiarowania) – święto ruchome.
Święta religijne chrześcijańskie: 25 grudnia – Boże Narodzenie, Wielkanoc – święto ruchome.
 
Infrastruktura transportowa

Łączna długość sieci drogowej w Gwinei Bissau wynosi 3.400 km, z czego tylko ok. 800 km jest utwardzanych. Stan 80% dróg oceniany jest jako zły.
Gwinea Bissau dysponuje jednym lotniskiem międzynarodowym (w Bissau, stolicy kraju).
Głównym portem morskim jest port w Bissau. 
 
Obowiązek wizowy

Wizy wystawiane są przez placówki dyplomatyczne Gwinei Bissau (Bruksela, Paryż, Berlin). Turysta podróżujący przez Senegal może ubiegać się o wizę w Dakarze lub w konsulacie GB w Ziguinchor. W Polsce akredytowana jest Ambasada Gwinei Bissau w Moskwie. Informacje nt. sytuacji w Gwinei Bissau publikowane są na stronach MSZ w zakładce „Informacje dla podróżujących”.
Przepisy wjazdowe i celne ulegają zmianom. Przed podróżą należy zaktualizować szczegółowe informacje celne i wjazdowe bezpośrednio w przedstawicielstwie tego kraju.

System administracyjny

Ustrój polityczny
Gwinea Bissau odzyskała niepodległość od Portugalii w dniu 24 września 1974 roku.
Jest republiką z jednoizbowym parlamentem. Głową państwa jest prezydent wybierany w wyborach powszechnych na pięcioletnią kadencję. Od 27 lutego 2020 roku prezydentem kraju jest Umaro Sissoco Embaló.
Podział administracyjny kraju: 8 regionów i jeden sektor autonomiczny (Bissau). 
 
Władza ustawodawcza
Władza ustawodawcza należy do jednoizbowego parlamentu, Ludowego Zgromadzenia Narodowego liczącego 102 członków wybieranych na okres 4 lat w wyborach powszechnych. Ostatnie wybory odbyły się w czerwcu 2023 roku.
 
Władza wykonawcza
Na czele władzy wykonawczej stoi prezydent, wybierany w wyborach powszechnych na 5 lat. Władzę wykonawczą sprawuje rząd, na którego czele stoi premier mianowany przez prezydenta. Członków rządu (ministrów i sekretarzy stanu) mianuje prezydent na wniosek premiera. Premierem rządu od grudnia 2023 roku jest Rui Duarte Barros.

Struktura administracji gospodarczej
Do głównych resortów odpowiedzialnych w Gwinei Bissau za kwestie gospodarcze oraz dotyczące handlu zagranicznego i inwestycji należą m.in.:

  • Ministerstwo Gospodarki, Planu i Integracji Regionalnej
  • Ministerstwo Handlu i Przemysłu
  • Ministerstwo Zasobów Naturalnych i Energii 
  • Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju Obszarów Wiejskich
  • Ministerstwo Rybołówstwa 

Sądownictwo gospodarcze
System sądowniczy w Gwinei Bissau składa się z Sądu Najwyższego, sądów oraz trybunałów regionalnych i sektorowych. Niepodległość władzy sądowniczej jest zapisana w konstytucji. Od 2009 roku w Gwinei Bissau funkcjonują trybunały handlowe, które działają zgodnie z ramami określonymi przez OHADA.

Pomimo powyższych ram prawnych system sądowniczy jest oceniany przez międzynarodowe organizacje jako niewydolny. Wskazuje się, że wyroki sądowe nie są respektowane, a sami sędziowie czy adwokacji często bywają zastraszani. W związku z problemami w dostępie do wymiaru sprawiedliwości wielu obywateli Gwinei Bissau ucieka się do tradycyjnego systemu sprawiedliwości i prawa zwyczajowego, którego rola jest uznana w Konstytucji.

Gospodarka

Ogólna charakterystyka sytuacji gospodarczej
Gwinea Bissau jest jednym z najbiedniejszych państw świata i miejscem częstych konfliktów politycznych i zamachów stanu.
Gospodarka Gwinei Bissau jest w niewielkim stopniu zdywersyfikowana. Jej struktura jest zdominowana przez sektor rolny (głównie uprawy orzechów nerkowca) oraz usługi (handel). 
Wśród czynników hamujących dynamiczny rozwój gospodarki należy wskazać również bardzo wysoki poziom korupcji. W rankingu organizacji Transparency International Gwinea Bissau została sklasyfikowana w 2023 na 158 miejscu wśród 180 ocenianych państw. 
Gwinea Bissau jest często wskazywana także jako miejsce przerzutowe dla narkotyków przemycanych z krajów Ameryki Łacińskiej do Europy. 
W 2022 r. wzrost gospodarczy spowolnił do 3,7% w porównaniu do 6,4% w 2021 r. Inflacja wzrosła do 7,9% w 2022 r. (3,3% w 2021 r.), do czego przyczyniły się rosnące ceny importu żywności i ropy naftowej. Deficyt budżetowy w 2022 r. wyniósł 6,3%. Niskie dochody pochodzące z podatków przeznaczane są głównie na finansowanie wydatków bieżących (70% wydatków ogółem), z czego ponad 40% na wynagrodzenia urzędników; podczas gdy kraj pozostaje w dużym stopniu zależny od oficjalnej pomocy rozwojowej (ODA) w zakresie finansowania wydatków inwestycyjnych.
 
Główne sektory gospodarki
•    Sektor pierwszy stanowi 44,2% PKB, głównie uprawy na potrzeby własne (20% PKB) i uprawy orzechów nerkowca (10% PKB). Gospodarka Gwinei Bissau jest wyjątkowo wrażliwa na wahania cen i produkcji orzechów nerkowca (około 150 tys. ton), które stanowią 80% eksportu kraju, głównie do Indii, gdzie są przetwarzane. 
•    Sektor drugi stanowi 16,8% PKB, głównie przemysł spożywczy. Gwinea Bissau posiada również potencjał wydobywczy boksytów i fosforanów, przy czym na tym etapie nie są prowadzone żadne realne projekty eksploatacyjne.
•    Sektor trzeci stanowi 39% PKB, głównie działalność hotelarska, restauracyjna, handel i transport.
 

Tabela najważniejszych wskaźników makroekonomicznych

Wyszczególnienie

2019

2018

PKB (mld USD)

1,54

1,47

PKB na jednego mieszkańca (USD)

866

840

Tempo wzrostu PKB w procentach

5%

3,8%

Relacja deficytu finansów publicznych do PKB w procentach

2,8%

3,8%

Relacja całkowitego długu publicznego do PKB w procentach

Bd.

56,1%

Stopa inflacji (indeks cen konsumpcyjnych CPI) w procentach

Bd.

-0,4%

Stopa bezrobocia w procentach

Bd.

Bd.

Wartość obrotów handlu zagranicznego (mln USD)

Bd.

679

Wartość eksportu (mln USD)

Bd.

349

Wartość importu (mln USD)

Bd.

330

Relacja deficytu na rachunku obrotów bieżących bilansu płatniczego do PKB w procentach

-3,4%

-1,6%

Wartość zagranicznych inwestycji bezpośrednich w kraju urzędowania (mld USD)

Bd.

0,19

Wartość zagranicznych inwestycji bezpośrednich kraju urzędowania za granicą (w Euro lub USD)

Bd.

Bd.

Źródło: WTO, BŚ, UNCTAD, BAD
 

Handel zagraniczny
Handel zagraniczny pełni kluczową rolę dla gospodarki Gwinei Bissau, stanowiąc 59% PKB. Kraj notuje deficyt w wymianie handlowej w wysokości 248 mln USD. W 2021 r. wartość eksportu wyniosła 172 mln USD, importu 420 mln USD. 

W strukturze importu Gwinei Bissau dominują maszyny i materiały budowlane (19% importu kraju), paliwa i produkty rafinowane (18%), usługi (16%) oraz produkty rolno-spożywcze (12%), importowane głównie z Portugalii (109 mln USD), Chin (88,8 mln USD), Senegalu (74,6 mln USD), Holandii (24 mln USD) i Arabii Saudyjskiej (19,7 mln USD).

W eksporcie dominują owoce (głównie orzechy nerkowca, orzechy kokosowe i brazylijskie), które stanowią 81% całego eksportu Gwinei Bissau – 141 mln USD w 2021 roku, oraz mrożone ryby (4,9%). 

Głównymi eksporterami na rynek Gwinei Bissau są następujące kraje : Indie (140 mln USD), Pakistan (19,2 mln USD), Turcja (4,34 mln USD), Togo (2,83 mln USD) i Korea Południowa (2,36 mln USD).

Inwestycje zagraniczne
W ostatnich latach zagraniczne inwestycje napływały do Gwinei Bissau w tempie 16-17 mln USD rocznie. Łączna skumulowana wartość zagranicznych inwestycji bezpośrednich w 2018 roku szacowana była na 199 mln USD, tj. 13,6% PKB Gwinei Bissau. W 2022 roku wartość inwestycji wyniosła prawie 22 mln USD. Większość inwestycji związanych jest z sektorem rybołówstwa. Od 2011 roku daje się zauważyć wzrastające zainteresowanie Chin rynkiem Gwinei Bissau. Wśród ostatnich chińskich inwestycji można wymienić m.in. budowę zakładu produkującego konserwy rybne oraz sieci dystrybucji ryb, a także budowę zapory wodnej. Chińskie firmy inwestują także w sektorze nieruchomości oraz w sektorze boksytów. Oprócz Chin w Gwinei Bissau inwestują także firmy z USA, Portugalii i Indii.

Prawodawstwo Gwinei Bissau zapewnia równe traktowanie inwestorów niezależnie od ich pochodzenia. Władze kraju starają się zachęcać zagraniczne firmy do inwestowania w Gwinei Bissau wprowadzając szereg zachęt (w tym możliwość częściowych zwolnień podatkowych na okres 6 lat) oraz dając gwarancję dotyczące braku konfiskaty czy nacjonalizacji własności. Jednocześnie zapewniony jest transfer zysków za granicę.

Pomimo zachęt w prawodawstwie i ogromnego potencjału kraju, zwłaszcza w sektorze rolno-spożywczym, turystycznym i wydobywczym zagraniczni inwestorzy ostrożnie podchodzą do rynku Gwinei Bissau. Głównymi przeszkodami dla zagranicznych firm są m.in.: braki infrastrukturalne, wysokie koszty energii, słaby system prawny, korupcja czy niestabilna sytuacja polityczna.

Uczestnictwo w wielostronnych organizacjach i porozumieniach o charakterze gospodarczym
Gwinea Bissau jest członkiem Unii Afrykańskiej, Zachodnioafrykańskiej Unii Gospodarczo-Walutowej, Wspólnoty Gospodarczej Państw Afryki Zachodniej (CEDEAO / ECOWAS), Światowej Organizacji Handlu (WTO), ONZ, Międzynarodowego Funduszu Walutowego, Banku Światowego, Afrykańskiego Banku Rozwoju (BAD), Konferencji NZ ds. Handlu i Rozwoju 

Stosunki gospodarcze z Unią Europejską
Współpraca między Unią Europejską a Gwineą Bissau opiera się na Porozumieniu z Cotonou pomiędzy UE a krajami AKP podpisanym w 2000 roku na okres 20 lat. Jego instrumentem finansowym jest Europejski Fundusz Rozwoju (EFR).

Stosunki gospodarcze między Unią Europejską a Gwineą Bissau koncentrują się głównie na zapobieganiu konfliktom, zaopatrzeniu w wodę, energię i ogólnym wsparciu budżetowym na rzecz stabilności makroekonomicznej.

Jednym z działań UE było sfinansowanie utworzenia w 2016 roku pierwszej w kraju Agencji Promocji Inwestycji (GBI). Agencja ta promuje pozyskiwanie, realizację i monitorowanie projektów krajowych i zagranicznych inwestycje w Gwinei Bissau oraz wspieranie projektów internacjonalizacji podmiotów z Gwinei Bissau.

Dwustronna współpraca gospodarcza

Stosunki dyplomatyczne między Polską a Gwineą Bissau zostały nawiązane 3 października 1973 r. Dwustronne stosunki polityczne były dość aktywne w latach siedemdziesiątych po uzyskaniu przez Gwineę Bissau niepodległości, jednak w późniejszym okresie nie były podtrzymywane.

W Bissau nie ma polskiej placówki dyplomatycznej, Republika Gwinei Bissau leży w kompetencji terytorialnej Ambasady RP w Dakarze.

Gospodarcze umowy dwustronne
Na płaszczyźnie gospodarczej nie zostały podpisane z Gwineą Bissau żadne umowy dwustronne.

Dwustronna wymiana handlowa
Wartość obrotów towarowych między Polską a Gwineą Bissau utrzymuje się w ostatnich latach na bardzo niskim poziomie i nie przekracza 2,5 mln EUR rocznie. Wymiana handlowa między dwoma krajami zdominowana jest przez polski eksport. 

 

2018

2019

2018/2019

Dynamika %

Obroty (mln USD)

2,26

2,33

103%

Eksport RP do Gwinei-Bissau (mln USD)

2,23

2,31

104%

Import RP z Gwinei-Bissau

0,03

0,02

82%

Saldo dla Polski

2,20

2,29

104%


W 2021 roku eksport Gwinei Bissau do Polski wyniósł 283 tys. USD. Główne produkty to orzechy kokosowe, orzechy brazylijskie i orzechy nerkowca (282 tys. USD), przyspieszacze gumy preparowanej (240 USD) oraz T-shirty (108 USD). W ciągu ostatnich 17 lat eksport Gwinei Bissau do Polski wzrósł w ujęciu rocznym o 20%, z 12,7 tys. dolarów w 2004 r. do 283 tys. dolarów w 2021 r. Z kolei eksport z Polski to głównie tytoń walcowany (415 tys. USC), ekstrakt słodowy (323 tys. USD) i inne wyroby żelazne (81,6 tys. USC) o łącznej wartości w 2021 roku 891 tys. USD. W ciągu ostatnich 17 lat eksport Polski do Gwinei Bissau wzrósł w ujęciu rocznym o 19,2%, z 45,1 tys. dolarów w 2004 r. do 891 tys. dolarów w 2021 r. 

Wzajemne inwestycje
Oficjalne źródła nie wykazują wzajemnych inwestycji pomiędzy Polską a Gwinei Bissau.

Dostęp do rynku

Dostęp do rynku dla polskich towarów i usług
Gwinea Bissau jest jednym z najtrudniejszych krajów do prowadzenia biznesu na świecie. W rankingu Banku Światowego Doing Business kraj został sklasyfikowany na 174. miejscu na 190 ocenianych państw. 

Od dnia 1 stycznia 2000 roku kraje wchodzące w skład WAEMU / UEMOA, w tym Gwinea-Bissau, stosują wspólną taryfę celną (fr. TEC, ang. CET), określającą następujące stawki celne dla produktów importowanych na terytorium państw wchodzących w skład Unii:
•    dobra mające istotne znaczenie społeczne: 0%,
•    dobra pierwszej potrzeby, surowce podstawowe, dobra inwestycyjne, szczególne środki produkcji: 5%,
•    środki produkcji i produkty pośrednie: 10%,
•    dobra konsumpcyjne: 20%,
•    dobra mające szczególne znaczenie dla rozwoju gospodarczego 35%.

Oprócz powyższych opłat celnych, mających charakter stały, obowiązują również podatki i opłaty celne czasowe, tj.:
•    podatek importowy koniunkturalny (TCI) w wysokości 10% ceny progowej mający łagodzić wpływ wahań cen niektórych towarów na światowych rynkach na lokalną produkcję i przeciwdziałać nieuczciwym praktykom. Mogą mu podlegać produkty rolnictwa, przemysłu rolno-spożywczego, hodowli i rybołówstwa (z wyjątkiem ryb i produktów na bazie ryb); 
•    degresywny podatek ochronny (TDP), wysoki: 5%, niski: 2,5%. Ma na celu czasową rekompensatę strat wynikających ze zmniejszenia ochrony taryfowej. 

Do innych opłat stosowanych przy imporcie należą:
•    opłata statystyczna (fr. redevance statistique – RSTA): 1%, dotyczy wszystkich produktów importowanych z krajów trzecich i przeznaczonych do konsumpcji;
•    wspólnotowy podatek solidarnościowy (fr. prélèvement communautaire de solidarité – PCS): 0,8%;
•    podatek wspólnotowy CEDEAO / ECOWAS (fr. prélèvement communautaire CEDEAO – PCC): 0,5%;
•    podatek Unii Afrykańskiej (fr. prélèvement de l’Union africaine – PUA): 0,2%;
•    podatek VAT (fr. TVA): 15%;
•    podatki specyficzne dla takich produktów jak cukier, przecier pomidorowy, napoje, tytoń, produkty paliwowe, tytoń;
•    opłata COSEC (0,2%) stosowana przy imporcie towarów drogą morską.
 
Dostęp do rynku pracy
Cudzoziemcy posiadający wizę i ważną kartę pobytu mogą mieszkać i pracować w Gwinei Bissau. Jednak rynek pracy i możliwości zatrudnienia są bardzo ograniczone z uwagi na bardzo wysokie bezrobocie i małą liczbę legalnie działających firm. 
 
Nabywanie i wynajem nieruchomości
Rynek nieruchomości w Gwinei Bissau praktycznie nie istnieje a hotele są nieliczne i stosunkowo drogie. Znalezienie w Bissau dogodnego mieszkania czy willi jest bardzo trudne. Ponadto, z uwagi na słabo rozwiniętą sieć dystrybucji wody czy prądu konieczne jest posiadanie własnego zespołu prądotwórczego i prywatnego ujęcia wody. Miesięczny koszt wynajmu willi w dobrym stanie (oferta w tym zakresie jest bardzo ograniczona) może wahać się w granicach 2,5-3 tys. EUR. Lokator ponosi dodatkowo koszty eksploatacji i konserwacji generatora i ujęcia wody. 
 
System zamówień publicznych
Kwestie dotyczące zamówień publicznych zostały uregulowane w Ustawie nr 19/210 z 20 czerwca 2010 roku, stanowiącej transpozycję norm ustanowionych przez Unię Gospodarczo-Walutową Afryki Zachodniej UEMOA.
Od 2011 roku w Gwinei Bissau za kwestie dotyczące zamówień publicznych odpowiadają następujące instytucje:
•    Centralna Jednostka ds. Zakupów Publicznych (UCAP) – przyznawanie zamówień publicznych,
•    Dyrekcja Generalna ds. Zamówień Publicznych (DGMP) – funkcja kontrolna,
•    Urząd ds. Regulacji Zamówień Publicznych (ARMP) – funkcja regulacyjna, w tym rozpatrywanie odwołań i nakładanie kar.

Informacje o ogłaszanych przetargach oraz o ich rozstrzygnięciach nie są publikowane w Internecie. 

Różnice kulturowe w kontaktach biznesowych

Dominującym językiem w kontaktach biznesowych w Gwinei jest portugalski. Język angielski bywa wykorzystywany bardzo rzadko, dlatego planując kontakty handlowe należy przygotować ofertę w języku portugalskim i być przygotowanym na prowadzenie kontaktów w tym języku. Z uwagi na otoczenie krajami francuskojęzycznymi pewien procent ludności w Gwinei Bissau porozumiewa się również w języku francuskim.
Z uwagi na dużą presję migracyjną należy ze szczególną ostrożnością podchodzić do kwestii wystawiania zaproszeń dla potencjalnych partnerów biznesowych. Nie do rzadkości należą bowiem sytuacje, kiedy udział w imprezach targowo-wystawienniczych czy kontakty handlowe są traktowane jedynie jako pretekst do uzyskania wizy do Europy.

Przydatne kontakty i linki

Ambasada RP w Dakarze 
Zgromadzenie Narodowe 
Urząd Statystyczny
Krajowa Agencja ds. Inwestycji

Urzędy w Gwinei-Bissau w większości nie posiadają swoich stron internetowych.


Data aktualizacji: 26.02.2024

{"register":{"columns":[]}}