Urodzony 27 kwietnia 1901 r. w Nowym Sączu, zmarł 20 grudnia 1978 r. w Warszawie, pedagog, dyplomata. Stopień doktora uzyskał na Uniwersytecie Jagiellońskim. W czasie II wojny światowej przebywał w ZSRR. W latach 1943–1944 wiceprzewodniczący Komitetu do spraw Dzieci Polskich. W 1944 r. był kierownikiem resortu oświaty PKWN. W 1945 r. i w latach 1947–1950 był ministrem oświaty. W latach 1945–1947 piastował funkcję ambasadora w Paryżu, a od lipca 1950 r. do marca 1951 r. – podsekretarza stanu w MSZ. Minister spraw zagranicznych od 20 marca 1951 r. do 27 kwietnia 1956 r. W latach 1957–1969 był szefem Kancelarii Sejmu.