Prokuratura Okręgowa
w Bielsku-Białej

          30 sierpnia 2024 roku na terenie jednego z bielskich osiedli 39-letnia matka wyrzuciła swego dwu i pół rocznego syna z balkonu mieszkania zlokalizowanego na piątym piętrze budynku. Dziecko przeżyło upadek doznając w jego wyniku poważnych obrażeń ciała, zagrażających jego życiu.

          Kobieta oddaliła się z miejsca zdarzenia niemniej jeszcze tego samego dnia została zatrzymana przez Policję. Po przedstawieniu jej zarzutów i zrealizowaniu z jej udziałem czynności procesowych prokurator wystosował do Sądu Rejonowego  w Bielsku-Białej wniosek o tymczasowe aresztowanie podejrzanej, który został przez Sąd uwzględniony. Podejrzana niezadowolona z decyzji Sądu zagroziła sędzi uszkodzeniem ciała, co ostatecznie skutkowało uzupełnieniem zarzutów o czyn z art. 190 § 1 k.k..

          Początkowa kwalifikacja prawna czynu obejmująca narażenie dziecka na bezpośrednie niebezpieczeństwo utraty życia i nieumyślne spowodowania u niego ciężkiego uszczerbku na zdrowiu pod wpływem wniosków opinii biegłego z zakresu biomechaniki została zmieniona na usiłowanie zabójstwa i spowodowania ciężkiego uszczerbku na zdrowiu, w postaci obrażeń, stanowiących chorobę realnie zagrażającą życiu dziecka.

          Między innymi z uwagi na charakter zdarzenia i zachowanie podejrzanej w toku postępowania celem diagnostyki stanu zdrowia psychicznego podejrzanej powołano biegłych, którzy stwierdził iż podejrzana
w momencie popełnienia zarzucanych jej czynów miała wyłączoną zdolność rozpoznania ich znaczenia
i pokierowania swoim postępowaniem.

          W takich okolicznościach prokurator wystąpił do Sądu Okręgowego w Bielsku-Białej z wnioskiem
o umorzenie postępowania i zastosowanie wobec podejrzanej środka zabezpieczającego w postaci pobytu
w zakładzie psychiatrycznym. Wniosek determinowany jest obawą ponownego popełnienia przez sprawcę czynu zabronionego o znacznej społecznej szkodliwości. Podejrzana na decyzję Sądu oczekiwać będzie z areszcie tymczasowym.

          Zgodnie z treścią art. 31 § 1 k.k. Nie popełnia przestępstwa, kto, z powodu choroby psychicznej, upośledzenia umysłowego lub innego zakłócenia czynności psychicznych, nie mógł w czasie czynu rozpoznać jego znaczenia lub pokierować swoim postępowaniem.

          W sytuacji stwierdzenia w toku śledztwa czy dochodzenia istnienia takich okoliczności prokurator zobligowany jest do jego umorzenia tudzież do wystąpienia z wnioskiem do sądu o umorzenie postępowania karnego i zastosowanie wobec sprawcy środka zabezpieczającego jeśli jest to konieczne aby zapobiec ponownemu popełnieniu przez sprawcę czynu zabronionego, a inne środki prawne nie są wystarczające ( art. 93b § 1 k.k. ).

 

                  Rzecznik Prasowy
Prokuratury Okręgowej w Bielsku-Białej
                     Paweł Nikiel