W celu świadczenia usług na najwyższym poziomie stosujemy pliki cookies. Korzystanie z naszej witryny oznacza, że będą one zamieszczane w Państwa urządzeniu. W każdym momencie można dokonać zmiany ustawień Państwa przeglądarki. Zobacz politykę cookies.
Powrót

Pryszczyca

Logo Państwowej Inspekcji Weterynaryjnej - dwa węże oplecione wokół miecza, wokół nich wieniec z liści dębu.

PRYSZCZYCA – NIEBEZPIECZNA CHOROBA ZWIERZĄT PARZYSTOKOPYTNYCH

Pryszczyca to wysoce zakaźna choroba wirusowa, która dotyka bydło, owce, kozy, świnie oraz inne zwierzęta z rodziny parzystokopytnych, takie jak jelenie, sarny czy dziki. Jej objawy to m.in. występowanie bolesnych pęcherzy i nadżerek w jamie ustnej (na języku, wargach, dziąsłach), w okolicach nozdrzy oraz na wymionach, strzykach i racicach. Zakażone zwierzęta wykazują niechęć do poruszania się, gorączkują, są apatyczne, tracą apetyt, a ich wydajność mleczna gwałtownie spada. W przypadku krów często obserwuje się intensywne ślinienie. U ciężarnych samic możliwe są poronienia, a młode osobniki mogą nagle padać, nie wykazując wcześniej objawów choroby.

 

JAK DOCHODZI DO ZAKAŻENIA?

Wirus pryszczycy bardzo łatwo się rozprzestrzenia. Najczęściej przenosi się przez bezpośredni kontakt między zwierzętami, jednak również pasza, słoma, obornik, narzędzia, środki transportu czy ludzie mający kontakt z chorymi zwierzętami mogą być źródłem zakażenia. Ryzyko stanowią także produkty pochodzenia zwierzęcego (np. mleko, mięso), jeśli nie zostały poddane odpowiedniej obróbce eliminującej wirusa.

 

ZASADY PROFILAKTYKI

Aby skutecznie chronić stado przed pryszczycą, należy unikać wprowadzania zwierząt niewiadomego pochodzenia do gospodarstwa, szczególnie bez znajomości ich stanu zdrowia. Zapobieganie chorobom zakaźnym, w tym pryszczycy, opiera się na przestrzeganiu ogólnych zasad bioasekuracji, które są zarówno skuteczne, jak i opłacalne.

CZEGO NALEŻY UNIKAĆ?

  • Zakupu zwierząt z niepewnego źródła, bez identyfikacji;
  • Bezpośrednich kontaktów między zwierzętami z różnych stad (np. przez ogrodzenia, na pastwiskach);
  • Odwiedzin w innych gospodarstwach bez odpowiednich środków ochrony;
  • Współdzielenia sprzętu, narzędzi czy pojazdów z innymi hodowcami.

CO NALEŻY STOSOWAĆ?

  • Kwarantannę dla nowo zakupionych zwierząt – min. 14 dni izolacji i obserwacji;
  • Odpowiednią odzież i obuwie ochronne do pracy przy zwierzętach;
  • Maty lub niecki dezynfekcyjne przy wejściach do budynków, regularne mycie i dezynfekowanie rąk.

 

DLACZEGO ŚWIADOMOŚĆ JEST KLUCZOWA?

Pryszczyca niesie ze sobą poważne konsekwencje ekonomiczne i zdrowotne. Szybkie rozpoznanie objawów i reakcja mogą uchronić całe stado przed stratami. Każde podejrzenie wystąpienia tej choroby musi być niezwłocznie zgłoszone do służb weterynaryjnych. Obowiązek ten ma ogromne znaczenie dla wczesnego wykrycia i powstrzymania rozprzestrzeniania się choroby.

PRYSZCZYCA – NIEBEZPIECZNA CHOROBA ZWIERZĄT PARZYSTOKOPYTNYCH

Pryszczyca to wysoce zakaźna choroba wirusowa, która dotyka bydło, owce, kozy, świnie oraz inne zwierzęta z rodziny parzystokopytnych, takie jak jelenie, sarny czy dziki. Jej objawy to m.in. występowanie bolesnych pęcherzy i nadżerek w jamie ustnej (na języku, wargach, dziąsłach), w okolicach nozdrzy oraz na wymionach, strzykach i racicach. Zakażone zwierzęta wykazują niechęć do poruszania się, gorączkują, są apatyczne, tracą apetyt, a ich wydajność mleczna gwałtownie spada. W przypadku krów często obserwuje się intensywne ślinienie. U ciężarnych samic możliwe są poronienia, a młode osobniki mogą nagle padać, nie wykazując wcześniej objawów choroby.

 

JAK DOCHODZI DO ZAKAŻENIA?

Wirus pryszczycy bardzo łatwo się rozprzestrzenia. Najczęściej przenosi się przez bezpośredni kontakt między zwierzętami, jednak również pasza, słoma, obornik, narzędzia, środki transportu czy ludzie mający kontakt z chorymi zwierzętami mogą być źródłem zakażenia. Ryzyko stanowią także produkty pochodzenia zwierzęcego (np. mleko, mięso), jeśli nie zostały poddane odpowiedniej obróbce eliminującej wirusa.

 

ZASADY PROFILAKTYKI

Aby skutecznie chronić stado przed pryszczycą, należy unikać wprowadzania zwierząt niewiadomego pochodzenia do gospodarstwa, szczególnie bez znajomości ich stanu zdrowia. Zapobieganie chorobom zakaźnym, w tym pryszczycy, opiera się na przestrzeganiu ogólnych zasad bioasekuracji, które są zarówno skuteczne, jak i opłacalne.

CZEGO NALEŻY UNIKAĆ?

  • Zakupu zwierząt z niepewnego źródła, bez identyfikacji;
  • Bezpośrednich kontaktów między zwierzętami z różnych stad (np. przez ogrodzenia, na pastwiskach);
  • Odwiedzin w innych gospodarstwach bez odpowiednich środków ochrony;
  • Współdzielenia sprzętu, narzędzi czy pojazdów z innymi hodowcami.

CO NALEŻY STOSOWAĆ?

  • Kwarantannę dla nowo zakupionych zwierząt – min. 14 dni izolacji i obserwacji;
  • Odpowiednią odzież i obuwie ochronne do pracy przy zwierzętach;
  • Maty lub niecki dezynfekcyjne przy wejściach do budynków, regularne mycie i dezynfekowanie rąk.

 

DLACZEGO ŚWIADOMOŚĆ JEST KLUCZOWA?

Pryszczyca niesie ze sobą poważne konsekwencje ekonomiczne i zdrowotne. Szybkie rozpoznanie objawów i reakcja mogą uchronić całe stado przed stratami. Każde podejrzenie wystąpienia tej choroby musi być niezwłocznie zgłoszone do służb weterynaryjnych. Obowiązek ten ma ogromne znaczenie dla wczesnego wykrycia i powstrzymania rozprzestrzeniania się choroby.

Materiały

GIW ulotka FMD
Zał​_3​_GIW​_ulotka​_FMD.pdf 0.17MB
Ulotka pryszczyca (FMD)
Zał​_2​_ulotka​_pryszczyca​_(FMD).pdf 0.44MB
Ulotka pryszczyca
Zał​_1​_Ulotka​_pryszczyca​_10042025.pdf 0.80MB
{"register":{"columns":[]}}