W celu świadczenia usług na najwyższym poziomie stosujemy pliki cookies. Korzystanie z naszej witryny oznacza, że będą one zamieszczane w Państwa urządzeniu. W każdym momencie można dokonać zmiany ustawień Państwa przeglądarki. Zobacz politykę cookies.
Powrót

Choroby zawodowe

Procedura orzekania choroby zawodowej

Choroba zawodowa to choroba wymieniona w wykazie chorób zawodowych, jeżeli 
w wyniku oceny warunków pracy można stwierdzić bezspornie lub z wysokim prawdopodobieństwem, że została ona spowodowana działaniem czynników szkodliwych dla zdrowia występujących w środowisku pracy albo w związku ze sposobem wykonywania pracy, zwanych „narażeniem zawodowym”. 

Rozpoznanie choroby zawodowej u pracownika lub byłego pracownika może nastąpić 
w okresie jego zatrudnienia w narażeniu zawodowym albo po zakończeniu pracy w takim narażeniu, pod warunkiem wystąpienia udokumentowanych objawów chorobowych w okresie ustalonym w wykazie chorób zawodowych stanowiącym załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 czerwca 2009r. w sprawie chorób zawodowych Dz. U. 2009, nr 105, poz. 869 z późn. zm.)

Wykaz chorób zawodowych obowiązujący od dnia 3 września 2009 r.

Choroby zawodowe

 Okres, w którym wystąpienie udokumentowanych objawów chorobowych upoważnia do rozpoznania choroby zawodowej pomimo wcześniejszego zakończenia pracy
w narażeniu zawodowym

1

 2

1.

 Zatrucia ostre albo przewlekłe lub ich następstwa wywołane przez substancje chemiczne

 w przypadku zatruć ostrych - 3 dni,
 w przypadku zatruć przewlekłych -
 w zależności od rodzaju substancji

2.

 Gorączka metaliczna

 3 dni

3.

 Pylice płuc:

 

1)

 pylica krzemowa

 nie można określić

2)

 pylica górników kopalń węgla

 nie można określić

3)

 pylico-gruźlica

 nie można określić

4)

 pylica spawaczy

 nie można określić

5)

 pylica azbestowa oraz pozostałe pylice krzemianowe

 nie można określić

6)

 pylica talkowa

 nie można określić

7)

 pylica grafitowa

 nie można określić

8)

 pylice wywoływane pyłami metali

 nie można określić

4.

 Choroby opłucnej lub osierdzia wywołane pyłem azbestu:

 

1)

 rozległe zgrubienia opłucnej

 nie można określić

2)

 rozległe blaszki opłucnej lub osierdzia

 nie można określić

3)

 wysięk opłucnowy

 3 lata

5.

 Przewlekłe obturacyjne zapalenie oskrzeli, które spowodowało trwałe upośledzenie sprawności wentylacyjnej płuc z obniżeniem natężonej objętości wydechowej pierwszosekundowej (FEV1) poniżej 60 % wartości należnej, wywołane narażeniem na pyły lub gazy drażniące, jeżeli w ostatnich 10 latach pracy zawodowej co najmniej w 30 % przypadków stwierdzono na stanowisku pracy przekroczenia najwyższych dopuszczalnych stężeń

 1 rok

6.

 Astma oskrzelowa

 1 rok

7.

 Zewnątrzpochodne alergiczne zapalenie pęcherzyków płucnych:

 

1)

 postać ostra i podostra

 1 rok

2)

 postać przewlekła

 3 lata

8.

 Ostre uogólnione reakcje alergiczne

 1 dzień

9.

 Byssinoza

 7 dni

10.

 Beryloza

 nie można określić

11.

 Choroby płuc wywołane pyłem metali twardych

 nie można określić

12.

 Alergiczny nieżyt nosa

 1 rok

13.

 Zapalenie obrzękowe krtani o podłożu alergicznym

 1 rok

14.

 Przedziurawienie przegrody nosa wywołane substancjami o działaniu żrącym lub drażniącym

 2 lata

15.

 Przewlekłe choroby narządu głosu spowodowane nadmiernym wysiłkiem głosowym, trwającym co najmniej 15 lat:

 

1)

 guzki głosowe twarde

 2 lata

2)

 wtórne zmiany przerostowe fałdów głosowych

 2 lata

3)

 niedowład mięśni wewnętrznych krtani z wrzecionowatą niedomykalnością fonacyjną głośni i trwałą dysfonią

 2 lata

16.

 Choroby wywołane działaniem promieniowania jonizującego:

 

1)

 ostra choroba popromienna uogólniona po napromieniowaniu całego ciała lub przeważającej jego części

 2 miesiące

2)

 ostra choroba popromienna o charakterze zmian zapalnych lub zapalno-martwiczych skóry i tkanki podskórnej

 1 miesiąc

3)

 przewlekłe popromienne zapalenie skóry

 nie można określić

4)

 przewlekłe uszkodzenie szpiku kostnego

 nie można określić

5)

 zaćma popromienna

 10 lat

17.

 Nowotwory złośliwe powstałe w następstwie działania czynników występujących w środowisku pracy, uznanych za rakotwórcze u ludzi:

 

1)

 rak płuca, rak oskrzela

 indywidualnie w zależności od okresu latencji nowotworu

2)

 międzybłoniak opłucnej albo otrzewnej

 indywidualnie w zależności od okresu latencji nowotworu

3)

 nowotwór układu krwiotwórczego

 indywidualnie w zależności od okresu latencji nowotworu

4)

 nowotwór skóry

 indywidualnie w zależności od okresu latencji nowotworu

5)

 nowotwór pęcherza moczowego

 indywidualnie w zależności od okresu latencji nowotworu

6)

 nowotwór wątroby

 indywidualnie w zależności od okresu latencji nowotworu

7)

 rak krtani

 indywidualnie w zależności od okresu latencji nowotworu

8)

 nowotwór nosa i zatok przynosowych

 indywidualnie w zależności od okresu latencji nowotworu

9)

 nowotwory wywołane działaniem promieniowania jonizującego z prawdopodobieństwem indukcji przekraczającym 10 %

 indywidualnie, po oszacowaniu ryzyka

18.

 Choroby skóry:

 

1)

 alergiczne kontaktowe zapalenie skóry

 2 lata

2)

 kontaktowe zapalenie skóry z podrażnienia

 1 miesiąc

3)

 trądzik olejowy, smarowy lub chlorowy o rozległym charakterze

 1 miesiąc

4)

 drożdżakowe zapalenie skóry rąk u osób pracujących w warunkach sprzyjających rozwojowi drożdżaków chorobotwórczych

 1 miesiąc

5)

 grzybice skóry u osób stykających się z materiałem biologicznym pochodzącym od zwierząt

 1 miesiąc

6)

 pokrzywka kontaktowa

 2 miesiące

7)

 fotodermatozy zawodowe

 2 lata

19.

 Przewlekłe choroby układu ruchu wywołane sposobem wykonywania pracy:

 

1)

 przewlekłe zapalenie ścięgna i jego pochewki

 1 rok

2)

 przewlekłe zapalenie kaletki maziowej

 1 rok

3)

 przewlekłe uszkodzenie łąkotki u osób wykonujących pracę w pozycji klęczącej lub kucznej

 1 rok

4)

 przewlekłe zapalenie okołostawowe barku

 1 rok

5)

 przewlekłe zapalenie nadkłykcia kości ramiennej

 1 rok

6)

 zmęczeniowe złamanie kości

 1 rok

20.

 Przewlekłe choroby obwodowego układu nerwowego wywołane sposobem wykonywania pracy:

 

1)

 zespół cieśni w obrębie nadgarstka

 1 rok

2)

 zespół rowka nerwu łokciowego

 1 rok

3)

 zespół kanału de Guyona

 1 rok

4)

 uszkodzenie nerwu strzałkowego wspólnego u osób wykonujących pracę w pozycji kucznej

 1 rok

21.

 Obustronny trwały odbiorczy ubytek słuchu typu ślimakowego lub czuciowo-nerwowego spowodowany hałasem, wyrażony podwyższeniem progu słuchu o wielkości co najmniej 45 dB w uchu lepiej słyszącym, obliczony jako średnia arytmetyczna dla częstotliwości audiometrycznych 1,2 i 3 kHz

 2 lata

22.

 Zespół wibracyjny:

 

1)

 postać naczyniowo-nerwowa

 1 rok

2)

 postać kostno-stawowa

 3 lata

3)

 postać mieszana: naczyniowo-nerwowa i kostno-stawowa

 3 lata

23.

 Choroby wywołane pracą w warunkach podwyższonego ciśnienia atmosferycznego:

 

1)

 choroba dekompresyjna

 5 lat

2)

 urazy ciśnieniowe

 3 dni

3)

 następstwa oddychania mieszaninami gazowymi pod zwiększonym ciśnieniem

 3 dni

24.

 Choroby wywołane działaniem wysokich albo niskich temperatur otoczenia:

 

1)

 udar cieplny albo jego następstwa

 1 rok

2)

 wyczerpanie cieplne albo jego następstwa

 1 rok

3)

 Odmroziny

 1 rok

25.

 Choroby układu wzrokowego wywołane czynnikami fizycznymi, chemicznymi lub biologicznymi:

 

1)

 alergiczne zapalenie spojówek

 1 rok

2)

 ostre zapalenie spojówek wywołane promieniowaniem nadfioletowym

 3 dni

3)

 epidemiczne wirusowe zapalenie spojówek lub rogówki

 1 rok

4)

 zwyrodnienie rogówki wywołane czynnikami drażniącymi

 3 lata

5)

 zaćma wywołana działaniem promieniowania podczerwonego lub długofalowego nadfioletowego

 10 lat

6)

 centralne zmiany zwyrodnieniowe siatkówki i naczyniówki wywołane krótkofalowym promieniowaniem podczerwonym lub promieniowaniem widzialnym z obszaru widma niebieskiego

 3 lata

26.

 Choroby zakaźne lub pasożytnicze albo ich następstwa

 nie można określić

 

Podstawa prawna:

  1. 1.      Ustawa z dnia 26 czerwca 1974r. Kodeks pracy (Dz. U. 1998r., Nr 21, poz. 94 z późn. zm);
  2. Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 30 czerwca 2009r. w sprawie chorób zawodowych  (Dz. U. 2009r., Nr 105, poz. 869 z późn. zm.);
  3. Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 1 sierpnia 2002r. w sprawie sposobu dokumentowania chorób zawodowych i skutków tych chorób (Dz. U. 2002r., Nr 132, poz. 1121 z późn. zm.)

 

PROCEDURA ORZEKANIA I STWIERDZENIA CHOROBY ZAWODOWEJ:

I etap:  PODEJRZENIE CHOROBY ZAWODOWEJ

Podejrzenie choroby zawodowej zgłasza się:

  1. właściwemu państwem powiatowemu inspektorowi sanitarnemu,
  2. właściwemu okręgowemu inspektorowi pracy

których właściwość ustala się według miejsca, w którym praca jest lub była wykonywana przez pracownika, lub według krajowej siedziby pracodawcy, w przypadku gdy dokumentacja dotycząca narażenia zawodowego jest gromadzona w tej siedzibie.


Zgłoszenia podejrzenia choroby zawodowej u pracownika dokonują:

  1. Lekarz podmiotu właściwego do rozpoznania choroby zawodowej (np. lekarz poradni chorób zawodowych WOMP .) - na druku: „skierowanie na badanie w związku
    z podejrzeniem choroby zawodowej” .
  2. Pracownik aktualnie zatrudniony za pośrednictwem lekarza sprawującego nad nim profilaktyczną opiekę zdrowotną lub  były pracownik,
  3. Pracodawca, w każdym przypadku podejrzenia choroby zawodowej,
     jest zobowiązany niezwłocznie zgłosić właściwemu  państwowemu inspektorowi sanitarnemu i właściwemu okręgowemu inspektorowi pracy każdy przypadek choroby zawodowej.

II etap: ROZPOZNANIE CHOROBY ZAWODOWEJ

Rozpoznania choroby zawodowej u pracownika dokonuje lekarz orzecznik, zatrudniony
w uprawnionej placówce medycznej
, w formie orzeczenia lekarskiego wystawionego na odpowiednim druku.

Jeżeli lekarz rozpozna u pracownika chorobę zawodową to wydaje orzeczenie na druku: "orzeczenie lekarskie o rozpoznaniu choroby zawodowej", a w przypadku braku podstaw do jej rozpoznania - na druku: "orzeczenie lekarskie o braku podstaw do rozpoznania choroby zawodowej"

Jednostkami orzeczniczymi pierwszego stopnia są:

  1. poradnie chorób zawodowych wojewódzkich ośrodków medycyny pracy
  2. kliniki i poradnie chorób zawodowych uniwersytetów medycznych (akademii medycznych)  
  3. poradnie chorób zakaźnych wojewódzkich ośrodków medycyny pracy albo przychodnie i oddziały chorób zakaźnych poziomu wojewódzkiego - w zakresie chorób zawodowych zakaźnych i pasożytniczych
  4. jednostki organizacyjne zakładów opieki zdrowotnej, w której nastąpiła hospitalizacja - w zakresie rozpoznawania chorób zawodowych u pracowników hospitalizowanych z powodu wystąpienia ostrych objawów choroby

W przypadku, kiedy pracownik nie zgadza się z treścią orzeczenia lekarskiego ma możliwość złożenia odwołania o ponowne badanie lekarskie w jednostce orzeczniczej drugiego stopnia, w terminie 14 dni od daty otrzymania orzeczenia, za pośrednictwem lekarza orzecznika, który je wydał.

Jednostkami orzeczniczymi drugiego stopnia (odwoławczymi) od orzeczeń wydanych przez lekarzy zatrudnionych w jednostkach orzeczniczych  są jednostki badawczo-rozwojowe
w dziedzinie medycyny pracy.

Orzeczenie lekarskie w sprawie choroby zawodowej wydane przez lekarza jednostki orzeczniczej drugiego stopnia jest ostateczne.

 

III etap: STWIERDZENIE CHOROBY ZAWODOWEJ


Decyzję o  stwierdzeniu choroby zawodowej lub braku podstaw do jej stwierdzenia
u pracownika podejmuje właściwy państwowy powiatowy inspektor sanitarny w oparciu
o materiał dowodowy.

{"register":{"columns":[]}}