Lubelskie w liczbach
Województwo lubelskie o łącznej powierzchni 25 122,49 km², jest trzecim co do wielkości województwem w Polsce, położonym w środkowowschodniej części Polski, pomiędzy województwami: podkarpackim, świętokrzyskim, mazowieckim i podlaskim.
Granicę wschodnią i zachodnią Lubelszczyzny wyznaczają doliny dwóch dużych rzek: Wisły i Bugu.
Lubelszczyznę zamieszkuje 2 171,9 tys. osób.
Stolicą województwa, a zarazem największy miastem wschodniej Polski jest Lublin z liczbą mieszkańców 348 567.
Województwo lubelskie obejmuje swoimi granicami zarówno regiony niżowe (Nizina Południowopodlaska, Polesie Lubelskie), wyżynne (Wyżyna Lubelska, Roztocze, Wyżyna Wołyńska), jak i obszary związane strukturalnie z Karpatami (północna część Zapadliska Przedkarpackiego – Kotlina Sandomierska).
Na terenie województwa lubelskiego występują wszystkie typy gleb trenów nizinnych i wyżynnych Polski. Najlepsze gleby występują w środkowej części województwa obejmującej Wyżynę Lubelską z Roztoczem oraz zachodni kraniec Wyżyny Wołyńskiej.
Wody powierzchniowej województwa: stawy, zbiorniki wodne, rzeki i jeziora zajmują ok. 35600 ha. Na Pojezierzu Łęczyńsko – Włodawskim znajduje się 67 jezior. Obszar Pojezierza należy do szczególnych miejsc pod względem klimatycznym, krajobrazowym, jest też główną bazą wypoczynkowo – wczasową w województwie lubelskim.
Województwo lubelskie należy do zasobniejszych pod względem ilości występowania wód podziemnych. Na szczególną uwagę zasługuje rejon Uzdrowiska Nałęczów, gdzie występują lecznicze wody mineralne – żelaziste, wspomagające leczenie chorób układu krążenia.
Lubelszczyzna charakteryzuje się bardzo wysokimi walorami przyrodniczymi oraz różnorodnością biologiczną i krajobrazową, występuje tu ogromne bogactwo flory i fauny. Na terenie województwa występuje wiele rzadkich i zagrożonych zanikiem gatunków oraz siedlisk przyrodniczych. W celu ich ochrony podejmowane są działania z zakresu aktywnej ochrony przyrody. Programami ochrony objęto między innymi: żółwia błotnego, którego lubelska populacja jest najliczniejsza w kraju, susła perełkowatego – skrajnie zagrożonego wyginięciem gatunku, występującego jedynie w województwie lubelskim, wpisanego do „Polskiej czerwonej księgi zwierząt” głuszca oraz ekosystemy bagienne w Sobiborskim Parku Krajobrazowym.
Najcenniejsze przyrodniczo i krajobrazowo obszary Lubelszczyzny zostały objęte różnorodnymi formami ochrony przyrody.
Na system obszarów chronionych składają się:
• 2 parki narodowe – Roztoczański i Poleski,
• 17 parków krajobrazowych
• 17 obszarów chronionego krajobrazu
• 88 rezerwatów przyrody.
System uzupełniają użytki ekologiczne, zespoły przyrodniczo-krajobrazowe, stanowiska dokumentacyjne oraz pomniki przyrody.