Żarłoczne foliofagi
Podczas działań terenowych inspektorzy PIORiN prowadzą między innymi lustracje roślin pod kątem obecności agrofagów szkodliwych, które dotąd nie występowały na terenie naszego kraju. Podczas tych działań wielokrotnie stwierdzają także występowanie objawów i obecność agrofagów, które w naszym rodzimym środowisku zadomowione są od wielu lat.
W maju na terenie działania Oddziału WIORiN w Gryfinie, w dolinie rzeki Odry, między Odrą Wschodnią a Odrą Zachodnią natrafiono na ognisko masowego żerowania gąsienic brudnicy nieparki oraz wylęg barczatki pierścieniówki. Gąsienice obu gatunków są polifagami i foliofagami; odżywiają się głównie liśćmi drzew liściastych. Gąsienice obserwowano na wierzbie, tarninie, dzikiej róży, chmielu i innych roślinach. Żerowanie dużej liczby owadów, głównie brudnicy nieparki, w niektórych przypadkach spowodowało prawie całkowite ogołocenie rośliny z liści, co prowadzi do jej osłabienia. Brudnica nieparka uważana jest za jednego z groźniejszych owadów dla gospodarki człowieka. Występuje bowiem w ogromnych gradacjach w południowej i wschodniej Europie, niszcząc drzewostany dębowe oraz sady. Spośród różnych gatunków żywicieli preferuje jednak dęby i drzewa owocowe. W Polsce największe szkody wyrządza okresowo, w odstępach kilkunastoletnich, w sadach i lasach liściastych z udziałem dębu, głównie we wschodniej części kraju. Żery prowadzą do znacznej utraty przyrostu, powstawania suchoczubów, a także pojawu szkodników wtórnych. Rozkładające się drewno dębu atakowane jest przez grzyby. Samica brudnicy nieparki (Lymantria dispar) składa 500 do 800 jaj w kilku złożach umieszczonych zwykle na pniach drzew. Żarłoczne gąsienice zaraz po wylęgu są czarne i silnie owłosione. Wyrośnięte osiągają długość nawet 70 mm. Na grzbiecie mają trzy żółte linie oraz guzikowate niebieskie opaski na pięciu pierwszych segmentach oraz rzędy czerwonych brodawek na dalszych. Co ciekawe, młode gąsienice, dzięki licznym włoskom, mogą być przenoszone przez wiatr (anemochoria). Na szczęście brudnica nieparka ma bardzo licznych wrogów naturalnych, którymi są pasożyty i ptaki.
Bibliografia: „Atlas szkodliwych owadów leśnych” (A. Kolik, J.Starzyk, S. Kinelski, R. Dzwonkowski), „Entomologia leśna” tom II (Andrzej Szujecki), Wikipedia
Wszelkie treści zamieszczone na tej stronie internetowej (teksty, zdjęcia itp.) podlegają ochronie prawnej na podstawie przepisów ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz.U. z 2019, poz. 1231 z późn. zm.). GIORiN wyraża zgodę na wykorzystanie całości lub części powyższej informacji, pod warunkiem podania źródła i odnośnika do adresu strony internetowej www.piorin.gov.pl.
