Kontrola upraw pod kątem zachowania stref ochronnych od cieków i zbiorników wodnych
Wojewódzki Inspektorat Ochrony Roślin i Nasiennictwa w Opolu w ramach urzędowej kontroli prawidłowości stosowania środków ochrony roślin prowadzi systematyczne badania laboratoryjne próbek roślin rosnących w strefach ochronnych oraz roślin uprawianych w bezpośrednim sąsiedztwie tych stref.
Strefy ochronne to pasy gruntu wyłączone ze stosowania środków ochrony roślin w bezpośrednim sąsiedztwie cieków wodnych, zbiorników wodnych, kanałów, rowów melioracyjnych i innych akwenów. Wyznaczenie stref ochronnych służy fizycznemu oddzieleniu miejsc w których stosowane są środki ochrony roślin od wód w celu ograniczenia ryzyka spływu tych środków lub zniesienia cieczy roboczej. Strefy ochronne mogą mieć różną szerokość w zależności od charakterystyki stosowanego preparatu, sposobu aplikacji, a także rodzaju uprawy. Odległości od zbiorników i cieków wodnych mierzone są w linii prostej od krawędzi koryta naturalnego cieku wodnego, kanału lub rowu lub górnej krawędzi misy zbiornika wodnego. Szerokość strefy ochronnej określa się z osobno dla każdego stosowanego preparatu w uprawie.
Szczegółowe informacje dotyczące zachowania minimalnych odległości od cieków i zbiorników wodnych zawarte są w etykietach środków ochrony roślin, zgodnie z załącznikiem III Rozporządzenia Komisji (UE) nr 547/2011 z dnia 8 czerwca 2011 r. w sprawie wykonywania rozporządzenia (WE) nr 1107/2009 Parlamentu Europejskiego i Rady w odniesieniu do wymogów w zakresie etykietowania środków ochrony roślin.
Przykładowy zwrot umieszczany na etykiecie:
W celu ochrony organizmów wodnych konieczne jest wyznaczenie strefy ochronnej o szerokości (określona szerokość) m od zbiorników i cieków wodnych.
Zapisy zawarte w etykiecie środka ochrona roślin są wiążące. Nie zachowanie wymaganej minimalnej odległości od zbiorników lub cieków wodnych podczas stosowania środków ochrony roślin podlega karze grzywny.
Marta Strzoda
