W celu świadczenia usług na najwyższym poziomie stosujemy pliki cookies. Korzystanie z naszej witryny oznacza, że będą one zamieszczane w Państwa urządzeniu. W każdym momencie można dokonać zmiany ustawień Państwa przeglądarki. Zobacz politykę cookies.

Historia

Poniżej przedstawiamy krótką historię kształcenia dyplomatycznego w nowoczesnej historii Polski.

Listopad 1918

Tytus Filipowicz powołuje trzyosobową komisję do przyjmowania kandydatów do służby zagranicznej.

Wymagania:

  • Ukończone studia prawnicze, ekonomiczne, polityczne lub austriacka Akademia Konsularna;
  • Znajomość co najmniej dwóch języków obcych.

Kryteria komisji Filipowicza wyznaczyły tendencję na całe dwudziestolecie. Odsetek pracowników z wyższym wykształceniem w placówkach zagranicznych MSZ wynosił w 1923 r. 46 proc., z czego 70 proc. ukończyło studia prawnicze lub ekonomiczne. Należy jednak podkreślić, że udział osób z takim wykształceniem, zwłaszcza prawników, był wyższy. W 1921 r. 95 proc. urzędników francuskiego MSZ miało wykształcenie prawnicze (pozostałe 5 proc. – humanistyczne).

1918-1939

MSZ organizuje kilkutygodniowe kursy, obejmujące wykłady, ćwiczenia i konwersatoria, prowadzone przez profesorów, wojskowych, praktyków z administracji państwowe, w tym z samego MSZ.

Tematyka kursów obejmowała:

  • Prawo i politykę międzynarodową
  • Historię Polski
  • Dyplomację współczesną
  • Geopolitykę
  • Sprawy organizacji państwa i obronności

Kursanci odbywali paroletnią praktykę krajową i zagraniczną, po której następował egzamin dyplomatyczny.

1930/31

Uruchomienie trzyletniego Studium Uzupełniającego Dyplomatycznego przy Wydziale Prawa  Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie.

Studium przygotowywało kadry służby zagranicznej i prowadziło badania naukowe z zakresu dyplomacji.

Wrzesień 1945

Uruchomienie Szkoły Konsularno-Dyplomatycznej. Oprócz tego kadry kształcono na Wydziale Dyplomatyczno--Konsularnym Akademii Nauk Politycznych

Szkoła realizowała kursy języków obcych oraz wykłady z zakresu prawa międzynarodowego, cywilnego, historii, geografii politycznej i gospodarczej, pragmatyki dyplomatycznej i konsularnej oraz wychowania politycznego.

1950-1961

Powołanie Szkoły Głównej Służby Zagranicznej

Lata siedemdziesiąte

Prowadzenie kursów przy Wyższej Szkole Nauk Społecznych przy KC PZPR – Centrum Kształcenia Służby Zagranicznej.

Lata osiemdziesiąte do 1992/93

Kształcenie w ramach Podyplomowych Studiów Służby Zagranicznej

Literatura:

  1. Jan Dowgiałło. "Ziemianie w dyplomacji polskiej okresu międzywojennego". Niepodległość i Pamięć 9/1 (18), 135-143 2002
  2. Wojciech Skóra. "Pierwszy okres istnienia polskiego Ministerstwa Spraw Zagranicznych 1918–1921 (koncepcje, organizacja, kadry)". Pamięć i Sprawiedliwość. 1:224-261
  3. Jan Woroniecki, "Akademia Dyplomatyczna MSZ. Geneza, status, program – i wizja". Polski Instytut Spraw Międzynarodowych
  4. Anna Szczepańska-Dudziak. "Organizacja i funkcjonowanie polskiej służby konsularnej w latach 1945–1949". Dzieje Najnowsze 1:125-144
{"register":{"columns":[]}}