W celu świadczenia usług na najwyższym poziomie stosujemy pliki cookies. Korzystanie z naszej witryny oznacza, że będą one zamieszczane w Państwa urządzeniu. W każdym momencie można dokonać zmiany ustawień Państwa przeglądarki. Zobacz politykę cookies.
Powrót

Efektywność energetyczna budynków

Co to jest efektywność energetyczna budynku?

Efektywność energetyczna budynku, czyli jego sprawność energetyczna, to stopień przygotowania budynku do zapewnienia komfortu jego użytkowania zgodnie z przeznaczeniem przy jednoczesnym możliwie najniższym zużyciu energii przez ten budynek.

Ocena efektywności energetycznej, to ocena zbioru właściwości budynku mających wpływ na zużycie przez ten budynek energii niezbędnej do jego użytkowania, obejmująca m.in. ocenę izolacyjności cieplnej przegród budynku oraz sprawności zastosowanych w nim instalacji i urządzeń.

Szczegółowe wymagania

Szczegółowo sprawy efektywności energetycznej budynków, które są projektowane lub budowane, albo przebudowywane reguluje rozporządzenie w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie.Nowelizacja przepisów rozporządzenia wprowadziła stopniowe zwiększenie poziomu wymagań aż do roku 2021. Takie etapowe zmiany pozwolą między innymi na płynne dostosowanie się rynku budowlanego do obowiązujących wymogów prawnych.

Zmiana rozporządzenia w sprawie szczegółowego zakresu i formy projektu budowlanego rozszerzyła obowiązek przeprowadzania analizy możliwości racjonalnego wykorzystania wysokoefektywnych systemów alternatywnych dla wszystkich budynków oraz zmieniono zakres analizy. Celem jest upowszechnienie stosowania rozwiązań alternatywnych (do których zalicza się zdecentralizowane systemy dostawy energii oparte na energii ze źródeł odnawialnych, kogenerację, ogrzewanie lub chłodzenie lokalne lub blokowe, w szczególności, gdy opiera się całkowicie lub częściowo na energii ze źródeł odnawialnych oraz pomp ciepła) tam, gdzie ma to ekonomiczne, techniczne i środowiskowe uzasadnienie.

Minimalne wymagania

Minimalne wymagania to m.in.:

  • zapewnienie wartości wskaźnika EP [kWh/(m²rok)], określającego roczne obliczeniowe zapotrzebowanie na nieodnawialną energię pierwotną do ogrzewania, wentylacji, chłodzenia oraz przygotowania ciepłej wody użytkowej, a w przypadku budynków użyteczności publicznej, zamieszkania zbiorowego, produkcyjnych, gospodarczych i magazynowych - również do oświetlenia wbudowanego, obliczonej według przepisów dotyczących metodologii obliczania charakterystyki energetycznej budynków, mniejszej od wartości granicznych określonych w rozporządzeniu,
  • przegrody oraz wyposażenie techniczne budynku powinny odpowiadać przynajmniej wymaganiom izolacyjności cieplnej określonym w załączniku nr 2 do rozporządzenia. Wymagania minimalne uznaje się za spełnione dla budynku podlegającego przebudowie, jeżeli przegrody oraz wyposażenie techniczne budynku podlegające przebudowie odpowiadają przynajmniej wymaganiom izolacyjności cieplnej, określonym w rozporządzeniu.

Informacje praktyczne

Od stycznia 2017 r. wartości dopuszczalnych wskaźników EP dla nowobudowanych budynków oraz niektórych współczynników U dla przegród zewnętrznych budynków uległy zmianie, zgodnie z przepisami rozporządzenia nowelizującego rozporządzenie w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie, które weszło w życie 1 stycznia 2014 r. (Dz. U. z 2013 r. Poz. 926).

Stopniowe wprowadzanie regulacji ma na celu dostosowanie się wszystkich uczestników rynku budowlanego do obowiązujących wymogów prawnych. Rozwiązanie to ma na celu wypełnienie postanowień art. 9 ust. 1 dyrektywy w sprawie charakterystyki energetycznej budynków, zgodnie z którym do dnia 31 grudnia 2020 r. wszystkie nowe budynki powinny być budynkami o niemal zerowym zużyciu energii.

Zmiany dotyczą dopuszczalnych wartości wskaźnika EP (wskaźnik ten określa zapotrzebowanie budynku na nieodnawialną energię pierwotną) oraz współczynnika przenikania ciepła przegród zewnętrznych (czyli ścian zewnętrznych i wewnętrznych, dachów, stropów, okien, drzwi itd.), które nie będą mogły przekroczyć wartości granicznych, określonych przepisami rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. z 2015 r., poz. 1422, z późn. zm.).

Przykładowo: EPH+W dla budynku jednorodzinnego: obecnie 120 kWh/(m2·rok), od 1 stycznia 2017 r.: 95 kWh/(m2·rok), U ściany zewnętrznej obecnie 0,25 W/(m2·K), od 1 stycznia 2017 r.: 0,23 W/(m2·K), część wymagań cząstkowych nie ulega zmianie, np.: U dla ścian wewnętrznych, ΔEPC czy ΔEPL.

Wypełnienie zobowiązania wynikającego z art. 5 dyrektywy 2012/27/UE w sprawie efektywności energetycznej

Art. 5 ust. 1 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2012/27/UE z dnia 25 października 2012 r. w sprawie efektywności energetycznej, zmiany dyrektyw 2009/129/WE i 2010/30/UE oraz uchylenia dyrektyw 2004/8/WE i 2006/32/WE (Dz. U. UE L 315 z 14.11.2012, str. 1) stanowi, aby od dnia 1 stycznia 2014 r. 3% całkowitej powierzchni ogrzewanych lub chłodzonych budynków będących własnością instytucji rządowych oraz przez te instytucje zajmowanych, było poddawanych corocznie renowacji, w celu spełnienia przynajmniej wymogów minimalnych dotyczących charakterystyki energetycznej, które dane państwo ustaliło przy zastosowaniu art. 4 dyrektywy 2010/31/UE w sprawie charakterystyki energetycznej budynków.

W celu wdrożenia art. 5 ust. 1-5 dyrektywy 2012/27/UE wybrano jednak metodę alternatywną, którą dopuszcza art. 5 ust. 6 tej dyrektywy. W związku z tym, zgodnie z art. 5 ust. 6 akapit 3 dyrektywy 2012/27/UE, w terminie do dnia 31 grudnia 2013 r., powiadomiono Komisję Europejską o alternatywnych środkach, które Polska planuje przedsięwziąć, określając sposób, w jaki zamierza uzyskać równoważną poprawę charakterystyki energetycznej budynków stanowiących własność jej instytucji rządowych.

Przedmiotowa metoda alternatywna polega na podjęciu innych opłacalnych środków, w tym gruntownych renowacji i środków wpływających na zmianę zachowania użytkowników, aby do roku 2020 osiągnąć wartość oszczędności energii w budynkach będących własnością instytucji rządowych oraz zajmowanych przez nie, która jest przynajmniej równa wymogowi określonemu w art. 5 ust. 1 powyższej dyrektywy.

Zgodnie z art. 8 ust. 7 ustawy o efektywności energetycznej, w wyniku działań podjętych przez organy władzy publicznej, polegających na:

  • nabywaniu lub wynajmie efektywnych energetycznie budynków lub ich części, które spełniają co najmniej wymagania minimalne w zakresie oszczędności energii i izolacyjności cieplnej,
  • zapewnieniu wypełnienia zaleceń określających zakres i rodzaj robót budowlano-instalacyjnych, które poprawią charakterystykę energetyczną budynku lub części budynku,
  • realizacji innych środków poprawy efektywności energetycznej w zakresie charakterystyki energetycznej budynków,

oszczędność energii pierwotnej do 31 grudnia 2020 r. powinna wynosić nie mniej niż 2730 ton oleju ekwiwalentnego.

W chwili obecnej, w celu wypełnienia podejścia alternatywnego, Ministerstwo Inwestycji i Rozwoju podejmuje działania monitorujące, polegające na corocznym przekazywaniu ministrowi właściwemu do spraw energii, informacji o uzyskanych przez organy władzy publicznej o oszczędnościach energii pierwotnej w budynkach użytkowanych przez te organy i należących do Skarbu Państwa.

Budynek na "własny użytek"

Przepisy ustawy o charakterystyce energetycznej budynków nie przewidują obowiązku sporządzania świadectw charakterystyki energetycznej w przypadku oddawania budynku do użytkowania, gdy budynek zostanie wzniesiony przez samego właściciela "na własny użytek".

Świadectwo charakterystyki energetycznej sporządza się w celu przekazania go najemcy lub kupującemu, a więc przy okazji najmu lub sprzedaży budynku lub części budynku. W skład dokumentacji projektowej budynku wchodzi projektowana charakterystyka energetyczna budynku, która zawiera zestawienie projektowanych rozwiązań z wymaganiami minimalnymi, jakie musi spełnić dany budynek, określonymi w przepisach techniczno-budowlanych. Zestawienie to, po nowelizacji przepisów dotyczy zarówno izolacyjności cieplnej przegród zewnętrznych, jak również wskaźnika zapotrzebowania na nieodnawialną energię pierwotną.

Za spełnienie minimalnych wymagań odpowiada projektant na etapie tworzenia projektu architektoniczno-budowlanego, a następnie kierownik budowy na etapie jego realizacji. Zarówno projektant, jak i kierownik budowy są zobligowani do tego, aby przy projektowaniu oraz budowie brać pod uwagę przepisy techniczno-budowlane (między innymi w sprawie warunków technicznych). Znowelizowane przepisy stosuje się zawsze w przypadku nowo wznoszonych budynków, a w przypadku istniejących wówczas, gdy podlegają one między innymi przebudowie. Stąd nie powinno być wątpliwości, że w przypadku budynków wznoszonych, brak świadectwa nie wpłynie na spełnienie przez te budynki określonych wymogów w zakresie energooszczędności.

Przekazanie świadectwa przy sprzedaży budynku lub jego części ma na celu przede wszystkim poinformowanie o zastosowanych rozwiązaniach instalacyjno-konstrukcyjnych w budynku. Informacja ta, w przypadku, gdy budynek jest wznoszony przez samego właściciela na własne potrzeby jest zbędna.

Świadectwo charakterystyki energetycznej

Świadectwo charakterystyki energetycznej to dokument, który określa wielkość zapotrzebowania na energię niezbędną do zaspokojenia potrzeb związanych z użytkowaniem budynku lub części budynku, czyli energii na potrzeby ogrzewania i wentylacji, przygotowania ciepłej wody użytkowej, chłodzenia, a w przypadku budynków niemieszkalnych również oświetlenia. Obowiązek posiadania w określonych sytuacjach świadectwa charakterystyki energetycznej budynku lub części budynku wynika z prawa europejskiego. Celem wprowadzenia obowiązku sporządzania świadectw jest promowanie budownictwa efektywnego energetycznie i zwiększanie świadomości społecznej w zakresie możliwości uzyskania oszczędności energii w budynkach. Dzięki informacjom zawartym w świadectwie właściciel, najemca lub użytkownik może określić orientacyjne roczne zapotrzebowanie na energię, a tym samym koszt utrzymania związany z zapotrzebowaniem na energię.

W jakich sytuacjach wymagane jest świadectwo charakterystyki energetycznej budynków?

Świadectwo charakterystyki energetycznej trzeba przekazać nabywcy lub najemcy wtedy, kiedy budynek, część budynku lub lokal będzie:

  • zbywany na podstawie umowy sprzedaży,
  • zbywany na podstawie umowy sprzedaży spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu,
  • wynajęty.

Zlecenie sporządzenie świadectwa charakterystyki energetycznej składają:

  • właściciel lub zarządca budynku (w przypadku sprzedaży lub najmu),
  • osoba, której przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu (w przypadku zbycia tego prawa),
  • najemca (w przypadku, o którym mowa w art. 11 ust. 3 ustawy).

Zobowiązani przekazują świadectwa nabywcy albo najemcy, a w razie niewywiązania się z tego obowiązku, nabywcy lub najemcy przysługuje prawo do wykonania świadectwa na koszt zbywcy albo wynajmującego. Nabywca albo najemca nie mogą zrzec się prawa do otrzymania świadectwa.

Świadectwo trzeba też sporządzić dla budynków, w których całkowita powierzchnia użytkowa powyżej 250 m2 jest zajmowana przez organy wymiaru sprawiedliwości, prokuraturę oraz organy administracji publicznej i w których dokonywana jest obsługa interesantów. Obowiązek sporządzenia i zamieszczenia takiego świadectwa w wyraźnie widocznym miejscu ma na celu zapewnienie wzorcowej roli organów administracji publicznej, organów wymiaru sprawiedliwości oraz prokuratury w zakresie zapewnienia stosowania i promowania rozwiązań energooszczędnych w budynkach zajmowanych przez te organy.

W przypadku gdy dla budynku lub części budynku został sporządzony projekt architektoniczno-budowlany, świadectwo charakterystyki energetycznej tego budynku lub tej części budynku może być opracowane w oparciu o charakterystykę energetyczną, o której mowa w przepisach rozporządzenia w sprawie szczegółowego zakresu i formy projektu budowlanego, przy uwzględnieniu ewentualnych odstępstw od projektu architektoniczno-budowlanego w zakresie charakterystyki energetycznej budynku lub części budynku.

Świadectwo sporządza się na podstawie metodologii wyznaczania charakterystyki energetycznej z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego, w którym prowadzony jest centralny rejestr charakterystyki energetycznej. Metodologię określa Rozporządzenie Ministra Infrastruktury i Rozwoju z dnia 27 lutego 2015 r. w sprawie metodologii wyznaczania charakterystyki energetycznej budynku lub części budynku oraz świadectw charakterystyki energetyczne.

Kogo obejmuje obowiązek przekazania kopii świadectwa charakterystyki energetycznej do Ministerstwa Inwestycji i Rozwoju?

Obowiązek przekazania sporządzonego świadectwa dotyczy budynków, w których całkowita powierzchnia użytkowa powyżej 250 m² jest zajmowana przez organy wymiaru sprawiedliwości, prokuraturę oraz organy administracji publicznej i w których dokonywana jest obsługa interesantów.

Obsługa interesantów

Wykonywanie takich zadań przez organ, które wymagają utworzenia specjalnego punktu obsługi interesantów (kasy, czy biura) w celu na przykład złożenia wniosku, czy udzielenia informacji. Miejsce to powinno mieć zapewniony publiczny, otwarty dostęp. Warunki muszą być spełnione łącznie, to jest budynek musi być zajmowany przez jeden z organów i jednocześnie muszą w nim być obsługiwani interesanci. Przykładami takich budynków będą budynki zajmowane przez: Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej, urzędy skarbowe, urzędy starostw powiatowych, urzędy wojewódzkie, komenda główna i komendy wojewódzkie policji.

Właściciele lub zarządcy budynków, w których dokonywana jest obsługa interesantów, dla których zostało sporządzone świadectwo charakterystyki energetycznej na podstawie dotychczasowych przepisów (ustawy - Prawo budowlane), są zobowiązani do przekazania do Ministerstwa Inwestycji i Rozwoju kopii świadectwa charakterystyki energetycznej w terminie 3 miesięcy od dnia ogłoszenia ustawy. Termin 3 miesięcy ma zapewnić odpowiedni czas na zapoznanie się z nowymi przepisami i umożliwić sporządzenie dla budynków, zajmowanych przez te organy świadectw charakterystyki energetycznej. Celem regulacji jest zapewnienie wzorcowej roli organów administracji publicznej, organów wymiaru sprawiedliwości oraz prokuratury w zakresie zapewnienia stosowania i promowania rozwiązań energooszczędnych w budynkach zajmowanych przez te organy.

Jakie kontrole systemu ogrzewania i systemu klimatyzacji w budynkach należy przeprowadzić?

Właściciel lub zarządca budynku jest zobowiązany poddać budynki w czasie ich użytkowania kontroli:

  • okresowej, polegającej na sprawdzeniu stanu technicznego systemu ogrzewania, z uwzględnieniem efektywności energetycznej kotłów oraz dostosowania ich mocy do potrzeb użytkowych:
  • co najmniej raz na 5 lat - dla kotłów o nominalnej mocy cieplnej od 20 kW do 100 kW,
  • co najmniej raz na 2 lata - dla kotłów opalanych paliwem ciekłym lub stałym o nominalnej mocy cieplnej ponad 100 kW,
  • co najmniej raz na 4 lata - dla kotłów opalanych gazem o nominalnej mocy cieplnej ponad 100 kW,
  • okresowej, co najmniej raz na 5 lat, polegającej na ocenie efektywności energetycznej zastosowanych urządzeń chłodniczych o mocy chłodniczej nominalnej większej niż 12 kW.

Nie ma już obowiązku jednorazowej kontroli instalacji ogrzewania z kotłami o efektywnej nominalnej wydajności powyżej 20 kW użytkowanych co najmniej 15 lat, licząc od daty zamieszczonej na tabliczce znamionowej kotła. Urządzenia te będą kontrolowane okresowo, jak pozostałe urządzenia instalacji grzewczych.

Kontrole systemu ogrzewania lub systemu klimatyzacji obejmują ocenę sprawności tych systemów oraz ich dostosowania do potrzeb użytkowych budynku. Określenie częstotliwości przeprowadzania kontroli ma na celu wykazanie ewentualnych nieprawidłowościach w funkcjonowaniu instalacji lub urządzeń chłodniczych i grzewczych oraz zasygnalizowanie ewentualnych zagrożeń, które mogą być konsekwencją braku dostosowania się do zaleceń osoby przeprowadzającej kontrolę.

Kontrola systemu ogrzewania obejmie nie tylko kotły, jak dotychczas, ale cały system ogrzewania, który zakresem obejmuje także urządzenia instalacyjne. Zapewni to zwiększenie bezpieczeństwa użytkowania kontrolowanych systemów, a ponadto wyższą jakość przeprowadzanej kontroli, bowiem osoba uprawniona będzie zobligowana do wzięcia pod uwagę sprawności funkcjonowania wszystkich części, na które składa się system ogrzewania (a nie tylko kotła). Obowiązek kontroli dotyczy także urządzeń grzewczych zasilanych paliwem odnawialnym, a nie jak do tej pory tylko paliwem nieodnawialnym.

Częstotliwość kontroli systemu ogrzewania i systemu klimatyzacji została uzależniona od nominalnej mocy urządzeń oraz rodzaju paliwa, zgodnie z wymogiem określonym w art. 14 i 15 dyrektywy 2010/31/UE w sprawie charakterystyki energetycznej budynków. Dodatkowo przepisy art. 24 ust. 3 ustawy, wprowadzają możliwość nieprzeprowadzania kontroli, w przypadku gdy od czasu poprzedniej kontroli nie dokonano zmian w systemie ogrzewania lub systemie klimatyzacji, mających wpływ na ich efektywność energetyczną.

Co zawiera centralny rejestr charakterystyki energetycznej budynków?

Centralny rejestr charakterystyki energetycznej budynków, obejmuje wykazy:

  1. osób uprawnionych do sporządzania świadectw charakterystyki energetycznej;
  2. osób uprawnionych do kontroli systemu ogrzewania lub systemu klimatyzacji;
  3. świadectw charakterystyki energetycznej;
  4. protokołów z kontroli systemu ogrzewania lub systemu klimatyzacji;
  5. budynków, których powierzchnia użytkowa zajmowana przez organy wymiaru sprawiedliwości, prokuraturę oraz organy administracji publicznej przekracza 250 m2 i w których dokonywana jest obsługa interesantów, zawierający informacje o charakterystyce energetycznej tych budynków oraz ich powierzchni.

Wykazy wymienione w punktach 1, 2 i 5 są udostępniane za pośrednictwem strony internetowej, żeby ułatwić swobodny dostęp do list ekspertów sporządzających świadectwa charakterystyki energetycznej i wykonujących kontrole systemu ogrzewania i systemu klimatyzacji. Wykaz budynków (o których mowa w punkcie 5) wraz ze wskazaniem ich charakterystyki energetycznej, służy celom informacyjno-statystycznym.

Jak uzyskać wpis do wykazów osób uprawnionych w centralnym rejestrze charakterystyki energetycznej budynków?

Jeżeli chcesz wykonywać świadectwa charakterystyki energetycznej budynków lub kontrolować systemy ogrzewania i klimatyzacji w budynku, dowiedz się na stronie Biznes.gov.pl jak uzyskać uprawnienia.

Czy dostanę potwierdzenie wpisu?

Z chwilą wpisania do prowadzonego w Centralnym rejestrze charakterystyki energetycznej budynków wykazu osób uprawnionych do sporządzania świadectw charakterystyki energetycznej, otrzymasz na adres poczty elektronicznej indywidualny identyfikator (login) oraz hasło, umożliwiające zalogowanie się w centralnym rejestrze. Po zalogowaniu się na swoim koncie, będziesz mógł wykonać świadectwo charakterystyki energetycznej, które po nadaniu przez centralny rejestr odpowiedniego numeru, wydrukowaniu i podpisaniu, będzie można przekazać osobie zlecającej. Z chwilą wpisania do rejestru, Twoje nazwisko pojawi się automatycznie na stronie internetowej wykazu w centralnym rejestrze.

Jeśli potrzebujesz potwierdzenia wpisu, zwróć się o niego do Ministerstwa Inwestycji i Rozwoju.

Za wydanie zaświadczenia pobierana jest opłata skarbowa w wysokości 17 zł. Opłatę skarbową wpłać gotówką do kasy Urzędu Dzielnicy Śródmieście Miasta Stołecznego Warszawy, ul. Nowogrodzka 43, 00-961 Warszawa lub bezgotówkowo na konto bankowe przeznaczone dla wpłat opłaty skarbowej. W tytule dokonywanego przelewu wpisz: "opłata skarbowa za wydanie zaświadczenia potwierdzającego wpis do centralnego rejestru charakterystyki energetycznej budynków". Potem wyślij wniosek o wydanie zaświadczenia i potwierdzenie dokonania opłaty skarbowej na adres:

Ministerstwo Inwestycji i Rozwoju
Departament Architektury, Budownictwa i Geodezji
ul. Chałubińskiego 4/6
00-928 Warszawa.

Zaświadczenie MIiR wyda w ciągu 7 dni od dnia złożenia kompletnego wniosku.

Gdzie przesłać wniosek o aktualizację centralnego rejestru charakterystyki energetycznej budynków?

Wniosek o aktualizację (uzupełnienie) danych zawartych w wykazach prześlij (wraz z kopiami dokumentów potwierdzających zmianę danych) na adres:

Ministerstwo Inwestycji i Rozwoju
Departament Architektury, Budownictwa i Geodezji
ul. Chałubińskiego 4/6
00-928 Warszawa

Więcej informacji na temat centralnego rejestru charakterystyki energetycznej budynków można uzyskać pod numerem telefonu: 22 522 51 33.

Zmiany w Ustawie o charakterystyce energetycznej budynków

W porównaniu z wcześniej obowiązującymi przepisami w zakresie charakterystyki energetycznej budynków ustawa wprowadziła następujące zmiany:

  • zniesienie obowiązku sporządzania świadectw charakterystyki energetycznej dla wszystkich budynków oddawanych do użytkowania,
  • rozszerzenie katalogu osób uprawionych do sporządzania świadectw,
  • wprowadzenie możliwości wykonywania świadectw charakterystyki energetycznej zarówno metodą obliczeniową, jak również bazując na rzeczywistym zużyciu energii, co powinno stanowić ułatwienie zarówno dla osób sporządzających świadectwa, jak i osób, które zlecają ich wykonanie,
  • wydłużenie okresu wykonania obowiązkowych kontroli systemów grzewczych z kotłami o mocy nominalnej od 20 do 100 kW z 4 lat (obowiązek istniał od 1 stycznia 2009 r.) do 5 lat. Celem tych kontroli jest uzyskanie przez inwestora informacji o swoim systemie grzewczym: czy jest on odpowiednio dobrany do potrzeb użytkowników, jaką ma sprawność i czy wskazane jest podjęcie działań mających na celu poprawę jego działania pod względem efektywności energetycznej, co jest bezpośrednio związane z potencjalnymi korzyściami finansowymi,
  • zniesienie obowiązku kontroli instalacji ogrzewania z kotłami o efektywnej nominalnej wydajności powyżej 20 kW użytkowanymi co najmniej 15 lat, licząc od daty zamieszczonej na tabliczce znamionowej kotła. Z chwilą wejścia w życie ustawy urządzenia te będą kontrolowane okresowo, jak pozostałe urządzenia systemów grzewczych,
  • wprowadzenie obowiązku podawania informacji w zakresie efektywności energetycznej budynków lub ich części w reklamach dotyczących ich wynajmu lub sprzedaży, w przypadku gdy dla budynku lub jego części sporządzono już świadectwo,
  • zapewnienie mechanizmu kontroli poprawności wykonania świadectw charakterystyki energetycznej oraz protokołów z przeglądów systemu ogrzewania i systemu klimatyzacji przez niezależny organ,
  • upoważnienie MIiR do opracowania krajowego planu mającego na celu zwiększenie liczby budynków o niskim zużyciu energii,
  • wprowadzenie wymogu sporządzenia oraz umieszczania w widocznym miejscu świadectwa charakterystyki energetycznej w przypadku budynków zajmowanych przez organy wymiaru sprawiedliwości, prokuraturę oraz organy administracji publicznej, w których dokonywana jest obsługa interesantów, o powierzchni większej niż 250 m²,
  • obowiązek umieszczania świadectw charakterystyki energetycznej w widocznym miejscu w przypadku budynków o powierzchni użytkowej przekraczającej 500 m2, w których są świadczone usługi dla ludności i dla których sporządzono świadectwo.

Krajowy plan mający na celu zwiększenie liczby budynków o niskim zużyciu energii

16 lipca 2015 r. została ogłoszona Uchwała nr 91 Rady Ministrów z dnia 22 czerwca 2015 r. w sprawie przyjęcia "Krajowego planu mającego na celu zwiększenie liczby budynków o niskim zużyciu energii". Uchwała weszła w życie 17 lipca 2015 r.

Podstawą do opracowania uchwały jest art. 39 ust. 3 ustawy o charakterystyce energetycznej budynków. Zgodnie z art. 39 ust. 1 ustawy, minister właściwy do spraw budownictwa, lokalnego planowania i zagospodarowania przestrzennego oraz mieszkalnictwa opracowuje projekt krajowego planu mającego na celu zwiększenie liczby budynków o niskim zużyciu energii, który następnie na podstawie art. 39 ust. 3 ustawy zostaje przyjęty przez Radę Ministrów w drodze uchwały. Ustawa wdraża do krajowego porządku prawnego część postanowień dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/31/UE w sprawie charakterystyki energetycznej budynków. Zgodnie z art. 9 ust. 1 dyrektywy, państwa członkowskie opracowują krajowe plany mające na celu zwiększenie liczby budynków o niemal zerowym zużyciu energii.

W warunkach krajowych "budynek o niemal zerowym zużyciu energii" jest utożsamiany i określany jako "budynek o niskim zużyciu energii". Definicja "budynku o niskim zużyciu energii" została zamieszczona w punkcie 3 załącznika nr 1 do uchwały. Definicja odwołuje się do wymagań oszczędności energii i izolacyjności cieplnej zamieszczonych w rozporządzeniu w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie, obowiązujących od 1 stycznia 2021 r., a dla budynków zajmowanych przez władze publiczne oraz będących ich własnością - od 1 stycznia 2019 r.

Ponadto zgodnie z art. 39 ust. 2 ustawy o charakterystyce energetycznej budynków oraz art. 9 ust. 3 dyrektywy załącznik nr 1 do uchwały zawiera również:

  • działania administracji rządowej podejmowane w celu promowania budynków o niskim zużyciu energii, w tym w zakresie projektowania, budowy i przebudowy budynków w sposób zapewniający ich energooszczędność, oraz zwiększenia pozyskania energii ze źródeł odnawialnych w nowych oraz istniejących budynkach. W pkt 4 załącznika nr 1 do uchwały zamieszczono szczegółowy opis polityk i środków finansowych związanych z poprawą efektywności energetycznej budynków;
  • harmonogram osiągania celów, który również znalazł się w pkt 4 załącznika nr 1 do uchwały.

Regulacja ma przybliżyć spełnienie celu głównego jakim jest dążenie do osiągnięcia postanowienia zawartego w art. 9 ust. 1 dyrektywy, aby:

  • do dnia 31 grudnia 2020 r. wszystkie nowe budynki były budynkami o niemal zerowym zużyciu energii oraz
  • po dniu 31 grudnia 2018 r. nowe budynki zajmowane przez władze publiczne oraz będące ich własnością były budynkami o niemal zerowym zużyciu energii.

Podstawa prawna

Informacje o publikacji dokumentu
Ostatnia modyfikacja:
05.03.2018 09:30 administrator gov.pl
Pierwsza publikacja:
05.03.2018 09:36 administrator gov.pl
{"register":{"columns":[]}}