Polska w Libii

 

W związku z trwającym konfliktem zbrojnym i całkowitą destabilizacją sytuacji bezpieczeństwa, Ministerstwo Spraw Zagranicznych odradza wszelkie podróże do Libii. Obywatele polscy, którzy przebywają w tym kraju, powinni go niezwłocznie opuścić.

W związku z zagrożeniem bezpieczeństwa oraz brakiem polskiej placówki w tym kraju, możliwość udzielenia bezpośredniej pomocy konsularnej obywatelom polskim jest bardzo ograniczona. Zgodnie z prawem UE, obywatele polscy przebywający w państwach trzecich (poza UE), w których nie ma polskiej placówki, uprawnieni są do pomocy dyplomatycznej i konsularnej państw członkowskich UE posiadających w danym kraju placówkę, na takich samych warunkach, na jakich państwa te pomagają swoim obywatelom. W celu nawiązania kontaktu z placówką państwa członkowskiego UE, zachęcamy do korzystania z wyszukiwarki na stronie Komisji Europejskiej.

MSZ apeluje o zgłaszanie podróży w systemie Odyseusz‎.

1. Na jakim dokumencie podróży można przekroczyć granicę?

• Paszport TAK
• Paszport tymczasowy TAK
• Dowód osobisty NIE

2. Jaka jest wymagana minimalna ważność dokumentu podróży?

Paszport i paszport tymczasowy: 6 miesięcy.

3. Czy trzeba wyrobić wizę?

Istnieje obowiązek wizowy; o uzyskanie wizy możesz się ubiegać w Ambasadzie Państwa Libii w Warszawie.

Nie ma możliwości uzyskania wiz turystycznych na przejściach granicznych.

Posiadanie w paszporcie wizy izraelskiej lub jakichkolwiek pieczęci tego kraju uniemożliwia otrzymanie wizy libijskiej.

4. Czy są inne, dodatkowe wymogi dotyczące wjazdu?

Obostrzenia związane z COVID-19 znajdziesz w czerwonej ramce na górze strony.

5. Czy jest wymagana pisemna zgoda rodziców/opiekunów prawnych na podróż dziecka z osobą trzecią?

6. Zasady pobytu

W Libii istnieje obowiązek meldunkowy: w terminie siedmiu dni od daty przekroczenia granicy musisz się zameldować na posterunku policji. W przypadku pobytu w hotelu formalności załatwiane są przez obsługę hotelową. Zameldowanie odnotowywane jest w paszporcie i sprawdzane przy wyjeździe. Brak meldunku może skutkować zawróceniem Ciebie z granicy lub nałożeniem kary finansowej oraz wpisaniem do rejestru osób niepożądanych.

Jeśli przebywasz w Libii na podstawie karty pobytu, przed wyjazdem musisz uzyskać wizę wyjazdową.

Polisy obcych towarzystw ubezpieczeniowych (poza ogólnoarabskim ubezpieczeniem OC - tzw. pomarańczową kartą) nie są honorowane.

Ze względu na sytuację wewnętrzną brak praktycznej możliwości realizacji świadczeń ubezpieczeniowych.

Nie są wymagane szczepienia. Zalecane jest jednak szczepienie przeciwko m.in. błonicy, tężcowi, polio, tyfusowi, wirusowemu zapaleniu wątroby typu A i B. W sprawie szczegółowej i aktualnej informacji dotyczącej szczepień należy kontaktować się z wojewódzką stacją sanitarno-epidemiologiczną lub specjalistą ds. medycyny tropikalnej.

Zagrożenie sanitarno-epidemiologiczne stanowi ameboza, zwłaszcza gdy korzysta się z usług przydrożnych barów, spożywa niemyte warzywa i owoce, pije wodę z kranu.

Można korzystać z publicznych lub prywatnych zakładów opieki zdrowotnej. Koszt jednej doby w szpitalu wynosi ok.150 LYD, nie licząc zabiegów i lekarstw. Standardowa porada lekarska w prywatnej klinice kosztuje ok. 20 EUR, natomiast wizyta u lekarza specjalisty ok. 23-35 EUR. Cena doby w szpitalu: 100-150 EUR. Z uwagi na niski poziom opieki medycznej należy unikać leczenia bardziej skomplikowanych schorzeń, wymagających hospitalizacji.

Międzynarodowe prawo jazdy nie jest obowiązkowe. Przez pierwsze trzy miesiące pobytu w Libii dozwolone jest posługiwanie się polskim lub międzynarodowym prawem jazdy (po przetłumaczeniu dokumentu na język arabski i poświadczeniu w polskim urzędzie konsularnym oraz w libijskim MSZ). Przy dłuższym pobycie należy uzyskać libijskie prawo jazdy, wydawane na podstawie dotychczas posiadanego dokumentu i pozytywnej opinii lekarza okulisty. Do prowadzenia pojazdu wymagane jest ubezpieczenie od odpowiedzialności cywilnej, wykupowane na przejściach granicznych. Wszelkie informacje drogowe, nazwy miejscowości, niektóre znaki drogowe są wyłącznie w języku arabskim. Z racji obowiązującej w kraju prohibicji konsekwencje jazdy pod wpływem alkoholu są bardzo poważne (wysoka grzywna, proces sądowy). Częste są kontrole drogowe z wykorzystaniem alkomatów.

W Libii obowiązuje absolutna prohibicja. Obowiązuje bezwzględny zakaz - pod karą wysokiej grzywny i/lub aresztu - wwożenia, posiadania i spożywania wszelkich napojów alkoholowych oraz narkotyków pod każdą postacią. Posiadanie nawet jednej puszki piwa lub śladowych ilości narkotyku może narazić podróżującego na poważne kłopoty. Zakazem wwozu objęte są również materiały pornograficzne. Wwożenie i wywożenie walut zagranicznych w ilości przekraczającej 10.000 euro lub 10.000 dolarów jest dozwolone jedynie na podstawie deklaracji dewizowej.

Homoseksualizm jest nielegalny. Akty seksualne między osobami tej samej płci są zagrożone pozbawienia wolności. W obecnej sytuacji bezpieczeństwa konsekwencje naruszenia surowych norm obyczajowych są niemożliwe do przewidzenia.

Dominującym wyznaniem w Libii jest islam sunnicki. Należy przestrzegać muzułmańskich norm zwyczajowych dotyczących ubioru (nie toleruje się krótkich, odkrytych strojów kobiecych oraz męskich szortów w miejscach publicznych) oraz wystrzegać się wyzywającego zachowania.

W ośrodkach miejskich z reguły bez problemu można porozumieć się w języku angielskim, w urzędach obowiązuje natomiast wyłącznie język arabski.

Wiele restrykcji wiąże się z fotografowaniem i filmowaniem w miejscach publicznych.

Zaleca się noszenie dokumentu tożsamości przy sobie.

Problemem pozostaje wciąż ograniczona forma działalności bankowej. Nie ma możliwości założenia przez obcokrajowca konta dewizowego, natomiast w przypadku posiadania prawa stałego pobytu można otworzyć konto w walucie lokalnej. Sieć bankomatów jest słabo rozwinięta. W większości płaci się gotówką.

 

---

Ministerstwo Spraw Zagranicznych dokłada wszelkich starań, aby informacje dla podróżujących publikowane na stronach MSZ były rzetelne, wyczerpujące i aktualne. Jednocześnie podkreślamy, że publikowane przez MSZ treści należy traktować wyłącznie jako rekomendacje, które nie mogą stanowić podstawy do jakichkolwiek roszczeń. Należy pamiętać, że MSZ nie ma prawnych możliwości zakazania wyjazdu do jakiegokolwiek państwa.