Polska w Macedonii Północnej

Sprawę załatwisz we właściwym ze względu na swoje miejsce zamieszkania polskim urzędzie konsularnym. W sytuacjach uzasadnionych interesem wnioskodawcy i na jego wniosek Minister Spraw Zagranicznych może wyznaczyć innego konsula do przyjęcia wniosku i przeprowadzenia postępowania. 

Wniosek o wydanie wizy musisz złożyć osobiście. Placówka dyplomatyczna nie przyjmuje wniosków nadesłanych faksem, listownie lub pocztą elektroniczną.

Zapisy na wizytę w celu złożenia wniosku odbywają się za pośrednictwem systemu zdalnej rejestracji e-konsulat.gov.pl wybierając kategorię „Sprawy dotyczące obywatelstwa polskiego i repatriacji”.

1. Wypełniony wniosek o wydanie wizy krajowej w celu repatriacji.
2. Aktualną fotografię osoby, której wniosek dotyczy, nieuszkodzoną, kolorową, o wymiarach 35 mm × 45 mm, wykonaną w ciągu ostatnich 6 miesięcy przed dniem złożenia wniosku, mającą dobrą ostrość, przedstawiającą wizerunek twarzy od czubka głowy do górnej części barków, tak aby twarz zajmowała 70–80% fotografii, oraz pokazującą wyraźnie oczy i twarz, na jednolitym jasnym tle; fotografia ma przedstawiać osobę bez nakrycia głowy i okularów z ciemnymi szkłami, w pozycji frontalnej, patrzącą na wprost z otwartymi oczami, nieprzesłoniętymi włosami, z naturalnym wyrazem twarzy i zamkniętymi ustami;
3. życiorys wnioskodawcy;
4. odpis aktu urodzenia wnioskodawcy;
5. dokumenty poświadczające aktualny stan cywilny wnioskodawcy;
6. dokumenty poświadczające miejsce stałego zamieszkania na terytorium obecnych Republiki Armenii, Republiki Azerbejdżanu, Gruzji, Republiki Kazachstanu, Republiki Kirgiskiej, Republiki Tadżykistanu, Turkmenistanu, Republiki Uzbekistanu albo azjatyckiej części Federacji Rosyjskiej
7. Dowody potwierdzające fakt deportacji lub zesłania wnioskodawcy lub jego wstępnych na terytoria, o których mowa w pkt 6;
8. Dowody potwierdzające polskie pochodzenie, określone w art. 6 ustawy o repatriacji; należy przedstawić komplet aktów stanu cywilnego wskazujących na więzy rodzinne pomiędzy wnioskodawcą, a osobą na której narodowość polską powołuje się wnioskodawca;
9. inne dokumenty potwierdzające okoliczności podane we wniosku o wydanie wizy repatriacyjnej;
10. oświadczenie, że dane zawarte we wniosku są prawdziwe, pod rygorem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań
    ​​​​​​Należy okazać również ważny paszport.

W przypadku wniosku składanego w imieniu małoletniego należy złożyć:

1. Wypełniony wniosek o wydanie wizy krajowej w celu repatriacji;
2. Aktualną fotografię małoletniego, nieuszkodzoną, kolorową, o wymiarach 35 mm × 45 mm, wykonaną w ciągu ostatnich 6 miesięcy przed dniem złożenia wniosku, mającą dobrą ostrość, przedstawiającą wizerunek twarzy od wierzchołka głowy do górnej części barków, tak aby twarz zajmowała 70–80% fotografii, oraz pokazującą wyraźnie oczy i twarz, na jednolitym jasnym tle; fotografia ma przedstawiać osobę bez nakrycia głowy i okularów z ciemnymi szkłami, w pozycji frontalnej, patrzącą na wprost z otwartymi oczami, nieprzesłoniętymi włosami, z naturalnym wyrazem twarzy i zamkniętymi ustami;
3. Życiorys małoletniego;
4. Odpis aktu urodzenia małoletniego;
5. Dokumenty odnoszące się do rodziców małoletniego:
    • Dokumenty poświadczające miejsce stałego zamieszkania przed dniem 1 stycznia 2001 r. na terytorium obecnych Armenii,  Azerbejdżanu, Gruzji, Kazachstanu, Kirgistanu, Tadżykistanu, Turkmenistanu, Uzbekistanu,
     a także azjatyckiej  części Rosji, o której mowa w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 9 października 2023 r. w sprawie wykazu jednostek administracyjnych wchodzących w skład azjatyckiej części Federacji Rosyjskiej;
    • Dowody potwierdzające fakt deportacji lub zesłania rodziców małoletniego lub ich  wstępnych na terytoria, o których mowa w pkt 6;
    • Dowody potwierdzające polskie pochodzenie, określone w art. 6 ustawy o repatriacji; należy przedstawić komplet aktów stanu cywilnego wskazujących na więzy rodzinne pomiędzy wnioskodawcą, a osobą na której narodowość          polską powołuje się wnioskodawca;
​​​​​     • Inne dokumenty potwierdzające okoliczności podane we wniosku o wydanie wizy krajowej w celu repatriacji.

Dokumenty sporządzone w języku obcym należy przedłożyć wraz z tłumaczeniem na język polski.

Dowodami potwierdzającymi polskie pochodzenie mogą być dokumenty wydane przez polskie władze państwowe lub kościelne, a także przez władze byłego ZSRR, dotyczące wnioskodawcy lub jego rodziców, dziadków lub pradziadków, a w szczególności:

• ​​polskie dokumenty tożsamości;
• akty stanu cywilnego lub ich odpisy albo metryki chrztu poświadczające związek z polskością;
• dokumenty potwierdzające odbycie służby wojskowej w Wojsku Polskim, zawierające wpis informujący o narodowości polskiej;
• dokumenty potwierdzające fakt deportacji lub uwięzienia, zawierające wpis informujący o narodowości polskiej;​​​​​​
• dokumenty tożsamości lub inne dokumenty urzędowe zawierające wpis informujący o narodowości polskiej.

Dowodami potwierdzającymi polskie pochodzenie mogą być również inne dokumenty, w szczególności:

• o rehabilitacji osoby deportowanej, zawierające wpis informujący o jej narodowości polskiej;
• potwierdzające prześladowanie osoby ze względu na jej polskie pochodzenie.

Czynności związane ze złożeniem wniosku o wydanie wizy krajowej w celu repatriacji są wolne od opłat konsularnych.

Postępowanie w sprawie wydania wizy krajowej w celu repatriacji jest wieloetapowe i może  trwać kilka miesięcy lub dłużej.

Wydanie wizy krajowej w celu repatriacji jest zależne m.in. od otrzymania zgody Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji na jej wydanie. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji zwraca się z zapytaniem do Komendanta Głównego Straży Granicznej, Komendanta Głównego Policji oraz Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, a w razie potrzeby także do Szefa Agencji Wywiadu, Prezesa Instytutu Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu lub wojewody o przekazanie danych i informacji mających znaczenie dla przeprowadzenia postępowania i wydania decyzji w sprawie udzielenia zgody na wydanie wizy.

Wydanie wizy krajowej w celu repatriacji jest również uzależnione od przedstawienia przez wnioskodawcę dowodów potwierdzających posiadanie lub zapewnienie lokalu mieszkalnego i źródeł utrzymania w Rzeczypospolitej Polskiej albo zapewnienie miejsca w ośrodku adaptacyjnym dla repatriantów.

Paszporty wraz z decyzjami wizowymi wydawane są we wtorki i czwartki zgodnie z wyznaczoną godzina odbioru.

W zależności od rodzaju wydanej decyzji lub postanowienia zgodnie z pouczeniem, które jest zawarte w każdym z dokumentów.

Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o repatriacji

Ustawa z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach

Ustawa z dnia 25 czerwca 2015 r. - Prawo konsularne (w zakresie postępowań należących do właściwości konsulów)

Ustawa z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego