Prokuratura Okręgowa
we Wrocławiu

W dniu 14 stycznia 2021 r Prokuratura Okręgowa we Wrocławiu wniosła do Sądu Najwyższego Izby Karnej Wydziału I w Warszawie kasację od wyroku Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z dnia 6 października 2021 r, zmieniającego wyrok Sądu Okręgowego we Wrocławiu z dnia 28 lutego 2019 r, w ten sposób, że uniewinnił oskarżonych Adriana D, Michała H.,Tadeusza G.i Wojciecha G- członków Zarządu Wrocławskiego Domu Maklerskiego SA od przypisanego im czynu z art. 286 par. 1 kk w zw. z art. 294 par. 1 kk w zw. z art. 12 kk. 

 Prokuratura Okręgowa we Wrocławiu, Wydział II ds. Przestępczości Gospodarczej oskarżyła w/w o doprowadzenie do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w łącznej kwocie nie mniejszej niż 5.100.000,- zł kilkunastu klientów Wrocławskiego Domu Maklerskiego. W toku postępowania ustalono, iż oskarżeni wprowadzili ich jako inwestorów w błąd w zakresie okoliczności istotnych z punktu widzenia oceny ryzyka transakcji polegającej na nabyciu przez nich udziałów w jednej z wrocławskich spółek.

 Wg aktu oskarżenia, w dniu 5 listopada 2007 roku Wojciech G. oraz Adrian D„ działający w imieniu WDM S.A. we Wrocławiu, zawiązali spółkę, przedmiotem działalności której miało być zarządzanie i administrowanie internetową platformą dystrybucji jednostek uczestnictwa funduszy inwestycyjnych. W dniu 9 listopada 2007 roku spółka ta została wpisana w Sądzie Rejonowym dla Wrocławia Fabrycznej VI Wydziale Gospodarczym KRS. Tuż po zawiązaniu spółki, w dniu 12 listopada 2007 roku, WDM S.A. złożył swoim stałym klientom ofertę inwestycji w organizowane przedsiębiorstwo. W pisemnej ofercie, jak też w trakcie osobistych rozmów z potencjalnymi inwestorami, przedstawiciele WDM S.A. zapewniali, iż spółka będzie kluczowym projektem WDM S.A. Wrocławski Dom Maklerski będzie pozostawał głównym udziałowcem tej spółki i przeprowadzi przekształcenie tego podmiotu w spółkę akcyjną, a następnie wprowadzi ją na Rynek NewConnect uzyskując w ten sposób dodatkowe fundusze na rozwój działalności przedsiębiorstwa. W ofercie sprzedażowej informowano, że spółka jest w posiadaniu - od listopada 2007 roku, platformy internetowej umożliwiającej transakcje nabycia i umorzenia jednostek uczestnictwa ponad 100 funduszy inwestycyjnych poprzez internet, co miało pozwolić na rozpoczęcie działalności operacyjnej w pierwszym kwartale 2008 roku. W ofercie podawano także, iż „wycena pre - money” spółki wynosi 15.000.000,- zł, zaś „wycena post - money” powyżej 30.000.000,- zł. Wartość jednego udziału wyceniono na 1.500,- zł. Obiecywano, iż udziały obejmowane w „pre-IPO” po przekształceniu w akcje zostaną wprowadzone do obrotu giełdowego w ostatnim kwartale 2008 roku. Zapewniano, że spółka w swojej działalności będzie korzystać ze wsparcia i doświadczenia kadry zarządzającej WDM S.A. W odpowiedzi na ofertę inwestycyjną kilkunastu klientów WDM S.A zadeklarowało wolę zainwestowania w tworzoną spółkę i podpisało umowy nabycia udziałów.

W wyniku zawartych transakcji WDM S.A dokonała zbycia 3.385 udziałów w utworzonej spółce po 1.500,- zł za każdy z nich, uzyskując łącznie kwotę 5.077.500,- zł. Przy czym, niektórym z inwestorów naliczone zostały prowizje od transakcji. Powołany w sprawie biegły z zakresu wyceny przedsiębiorstw wycenił wartość udziałów zbytych wszystkim pokrzywdzonym na kwotę 868.692,55 zł, a więc kwotę blisko sześciokrotnie mniejszą od łącznej ceny opisanych powyżej transakcji.

W toku śledztwa ustalono, że w dacie transakcji, ale także w późniejszym okresie spółka nie prowadziła i nigdy nawet nie rozpoczęła działalności operacyjnej. Nigdy też nie podpisała jakichkolwiek umów o współpracy z Funduszami Inwestycyjnymi, dotyczących dystrybucji ich jednostek uczestnictwa. Pomimo wskazania w przesłanych pokrzywdzonym dokumentach oferty inwestycyjnej, iż „wniesienie platformy inwestycyjnej” do spółki nastąpiło w listopadzie 2007 roku, faktycznie w dacie podpisywania umów zbycia udziałów w tej spółce, jak też w okresie późniejszym, jakakolwiek platforma inwestycyjna nie była składnikiem majątkowym tej spółki. Aplikacja taka była dopiero tworzona i to w ramach DM WDM S.A., stanowiąc własność tego podmiotu, co najmniej do dnia 22 sierpnia 2008 roku. Ponadto, wskazana spółka nie była stroną jakichkolwiek umów o współpracę w zakresie dystrybucji jednostek uczestnictwa funduszy inwestycyjnych, jak też nie posiadała wymaganego zezwolenia Komisji Nadzoru Finansowego na dystrybucję takich jednostek. W pisemnej ofercie sprzedażowej, jak też w trakcie osobistych rozmów zapewniano inwestorów, iż spółka będzie kluczowym projektem WDM S.A., a Wrocławski Dom Maklerski będzie pozostawał głównym udziałowcem tej spółki. Po transakcji zbycia udziałów pokrzywdzonym, WDM S.A. pozostawał większościowym udziałowcem spółki, posiadając 66,15 % jej udziałów. W dniu 15 kwietnia 2008 roku odbyło się Nadzwyczajne Walne Zgromadzenie Wspólników tej spółki, na którym dokonano przekształcenia tego podmiotu w spółkę akcyjną i przyjęto jej statut. W trakcie tego zgromadzenia przedstawiciele WDM S.A. nadal zapewniali akcjonariuszy, iż spółka rozwija się prawidłowo, podpisała umowy o dystrybucji z wieloma funduszami inwestycyjnymi i ma stanowić podstawę grupy kapitałowej DM WDM S.A., który pozostanie jej większościowym udziałowcem.

Tymczasem w dniu 17 kwietnia 2008 roku, po dwóch dniach od daty opisanego zgromadzenia, DM WDM S.A. zawarł umowę zobowiązująca do sprzedaży wszystkich posiadanych akcji spółki na rzecz innej spółki akcyjnej. W dniu 16 maja 2008 roku założona przez nich spółka zawarła z inną spółką akcyjną umowę pożyczki, w wyniku której pożyczyła tej ostatniej kwotę 300.000,- zł pozbywając się większości środków pieniężnych jakie posiadała i które miała przeznaczyć na rozpoczęcie działalności operacyjnej organizowanego przedsiębiorstwa. W dniu 12 czerwca 2008 roku DM WDM S.A. we Wrocławiu podpisał z tą ostatnią spółką umowę sprzedaży wszystkich posiadanych akcji założonej przez nich spółki, tj. 66,15% kapitału akcyjnego. W umowie cenę transakcji określono na kwotę 89.100,- zł. Wbrew wcześniejszym zapewnieniom, WDM S.A przestała być akcjonariuszem założonej spółki.

Przedstawiana w dokumentacji sprzedażowej z dnia 12 listopada 2007 roku internetowa platforma dystrybucji jednostek uczestnictwa funduszy inwestycyjnych, nigdy nie została uruchomiona dla klientów zewnętrznych i wykorzystana w działalności gospodarczej założonej spółki. Spółka ta nigdy nie rozpoczęła działalności operacyjnej, nigdy nie została wprowadzona na rynek NewConnect. W dniu 5 maja 2009 roku większościowy udziałowiec tej spółki podpisał umowę sprzedaży wszystkich posiadanych akcji spółki (66,15%) osobie fizycznej. W umowie cenę transakcji określono na kwotę 1 zł.

Sąd Okręgowy we Wrocławiu, rozpoznający sprawę jako Sąd I instancji, podzielił argumentację prokuratora i wyrokiem z dnia 28 lutego 2019 r wymierzył Adrianowi D, Tadeuszowi G. i Wojciechowi G. kary po 3 lata pozbawienia wolności, a Michałowi H. karę 2 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności. Sąd wymierzył oskarżonym: Adrianowi D, Tadeuszowi G. i Wojciechowi G. kary po 150.000,- zł grzywny, zaś Michałowi H. karę 90.000,- zł grzywny. Nadto Sąd nałożył na wszystkich oskarżonych obowiązek naprawienia solidarnie szkody na rzecz pokrzywdzonych.

Na skutek apelacji wniesionych przez wszystkich oskarżonych od tegoż wyroku, Sąd Apelacyjny we Wrocławiu II Wydział Karny, wyrokiem z dnia 6 października 2021 r uniewinnił oskarżonych od przypisanego im czynu. Sąd Odwoławczy uznał, że oskarżonym nie można przypisać wyczerpania znamion występku z art. 286 par. 1 kk albowiem ich zapewnienia, gwarancje, deklaracje i dane przedstawiane pokrzywdzonym miały jedynie charaketer prognostyczny i nie dotyczyły okoliczności istniejących w momencie zarzucanego im czynu.  

Prokurator nie zgadzając się z argumentacją wyroku Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu, wniósł w dniu 14 stycznia 2021 r nadzwyczajny środek zaskarżenia do SN.  

 

Małgorzata Dziewońska

Rzecznik prasowy

Prokuratury Okręgowej we Wrocławiu