W celu świadczenia usług na najwyższym poziomie stosujemy pliki cookies. Korzystanie z naszej witryny oznacza, że będą one zamieszczane w Państwa urządzeniu. W każdym momencie można dokonać zmiany ustawień Państwa przeglądarki. Zobacz politykę cookies.
Powrót

Tusze do tatuażu i makijażu permanentnego w świetle przepisów REACH

24.10.2025

Na szarym tle po prawej stronie zdjęcie przedstawiające kobietę poddającą się makijażowi permanentnemu oka. Widoczna dłoń trzymająca maszynkę do tatuowania. Po lewej napis Tusze do tatuażu i makijażu permanentnego w świetle przepisów REACH. w lewym dolnym rogu logo państwowej inspekcji sanitarnej wraz z hasłem chronimy zdrowie z myślą o przyszłości.

Informacje ogólne

Tusze używane podczas wykonywania tatuażu i makijażu permanentnego to złożone mieszaniny, które – oprócz samych barwników – zawierają również składniki pomocnicze, takie jak rozpuszczalniki, regulatory pH, substancje konserwujące czy inne dodatki technologiczne.

Zabieg tatuażu lub makijażu permanentnego zawsze wiąże się z przerwaniem ciągłości skóry.
W zależności od techniki pigment może zostać wprowadzony do skóry właściwej, błon śluzowych, a nawet – w przypadku niektórych zabiegów – do wnętrza gałki ocznej.

Należy pamiętać, że rozpuszczalne składniki mieszaniny mogą przedostawać się do krwiobiegu, wywołując skutki ogólnoustrojowe. Dodatkowo barwniki obecne w skórze mogą ulegać przemianom metabolicznym lub rozkładowi pod wpływem promieniowania słonecznego
i laserowego, co może prowadzić do uwalniania potencjalnie niebezpiecznych związków.

Dlatego prawo unijne wymaga, aby do tatuowania i makijażu permanentnego stosowane były wyłącznie preparaty oznaczone wyraźnym zwrotem: „Mieszanina przeznaczona do stosowania w tatuażach lub makijażu permanentnym”.

Oznakowanie mieszanin

Zgodnie z przepisami, każda mieszanina przeznaczona do tatuażu lub makijażu permanentnego musi posiadać odpowiednie oznakowanie. Na etykiecie powinny znaleźć się:

  • numer partii,
  • wykaz składników,
  • dodatkowe informacje, jeśli wynikają ze składu, m.in.:
    • zawartość regulatorów pH,
    • obecność niklu i chromu (VI) wraz z ostrzeżeniem „Może powodować reakcje alergiczne” (przy czym maksymalne dopuszczalne stężenie to 0,0005% dla niklu i 0,00005% dla chromu VI),
  • instrukcja bezpieczeństwa dotycząca prawidłowego użycia.

Osoba wykonująca zabieg ma obowiązek poinformować klienta o treści zawartej na etykiecie lub w dołączonej instrukcji.

Ważne: preparaty pozbawione oznaczenia "Mieszanina do stosowania w tatuażach lub makijażu permanentnym" nie mogą być stosowane do tatuowania ani makijażu permanentnego.

Środki ostrożności

Osoby planujące wykonanie tatuażu lub makijażu permanentnego powinny upewnić się, że stosowane tusze są przeznaczone do tego typu zabiegów i prawidłowo oznakowane.

W przypadku stwierdzenia użycia tuszy niespełniających wymagań, należy zgłosić to do państwowego powiatowego inspektora sanitarnego.

Podstawa prawna

Wymagania dotyczące tuszy do tatuażu i makijażu permanentnego określono rozporządzeniu Komisji (UE) 2020/2081 z dnia 14 grudnia 2020 r. Jest to rozporządzenie zmieniające załącznik XVII do rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie rejestracji, oceny, udzielania zezwoleń i stosowanych ograniczeń w zakresie chemikaliów (REACH) w odniesieniu do substancji wchodzących w skład tuszy do tatuażu lub makijażu permanentnego.

Przepisy te precyzują zarówno dopuszczalne składy mieszanin, jak i szczegółowe wymagania dotyczące ich etykietowania, tak aby zapewnić maksymalne bezpieczeństwo osób poddających się zabiegom.

Źródło:

  1. https://www.gov.pl/web/gis/informacja-dotyczaca-tuszy-do-tatuazu-i-makijazu-permanentnego
  2. Rozporządzenie (WE) Nr 1907/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2006 r. w sprawie rejestracji, oceny, udzielania zezwoleń i stosowanych ograniczeń
    w zakresie chemikaliów (REACH) i utworzenia Europejskiej Agencji Chemikaliów, zmieniające dyrektywę 1999/45/WE oraz uchylające rozporządzenie Rady (EWG) Nr 793/93 i rozporządzenie Komisji (WE) Nr 1488/94, jak również dyrektywę Rady 76/769/EWG I dyrektywy Komisji 91/155/EWG, 93/67/EWG, 93/105/WE I 2000/21/WE
{"register":{"columns":[]}}