Wsparcie Stolicy Apostolskiej dla Polski w wojnie polsko-bolszewickiej
15.08.2020
Papież Benedykt XV i dyplomaci watykańscy aktywnie wspierali Polskę w stolicach państw zachodnich, prosząc o polityczną i humanitarną pomoc. Podczas najbardziej zaciętych walk o Warszawę, nuncjusz apostolski Achilles Ratti, w przeciwieństwie do niemal całego ewakuowanego korpusu dyplomatycznego, pozostał w stolicy.
Stolica Apostolska uznała de iure niepodległość Polski 30 marca 1919 r. Już wcześniej, wiosną 1918 r., przybył do Warszawy, w stricte kościelnej misji, wizytator apostolski, prałat Achilles Ratti. W październiku 1918 r. papież Benedykt XV skierował „Orędzie do Narodu Polskiego”, z życzeniami „zmartwychwstania Polski”. Praktycznym dowodem potwierdzenia wielowiekowych związków Polski z papieskim Rzymem była wymiana oficjalnych przedstawicieli dyplomatycznych latem 1919 r.
Podczas wojny polsko-sowieckiej papież Benedykt XV i dyplomaci watykańscy aktywnie wspierali Polskę w stolicach państw zachodnich, prosząc o polityczną i humanitarną pomoc. Gdy armia bolszewicka w sierpniu 1920 r. zaczęła zbliżać się do Warszawy, papież zaapelował do wiernych w Europie o pomoc dla Polski. Episkopat Polski w liście z 7 lipca 1920 r. zwrócił się do Benedykta XV oraz do „biskupów świata”, z prośbą o modlitwę za Polskę, walczącą w obronie wiary chrześcijańskiej przed „nawałą bolszewicką”. W nawiązaniu do prośby, zgodnie z praktyką dyplomacji watykańskiej, 5 sierpnia 1920 r. Benedykt XV skierował list do wikariusza generalnego Stolicy Apostolskiej, kard. Basiliego Pompiliego, z przesłaniem o konieczności obrony Polski i Europy przed skutkami nowej wojny. W wielu krajach ukazały się orędzia episkopatów nawołujące do modlitw za Polskę. Miały one obudzić sumienia polityków i społeczeństw, nierozumiejących politycznego i moralnego wymiaru wojny, jaką Polska toczyła z bolszewicką Rosją.
Podczas najbardziej zaciętych walk o Warszawę, nuncjusz apostolski Achilles Ratti, w przeciwieństwie do niemal całego ewakuowanego korpusu dyplomatycznego, pozostał w stolicy Polski.
Zwycięstwo wojsk polskich w Bitwie Warszawskiej Benedykt XV przyjął z radością. Podkreślił to w liście z 8 września 1920 r. do biskupów polskich.
Achilles Ratti, już jako papież Pius XI, zamówił u polskiego malarza Jana Henryka Rosena, freski przypominające mu Polskę. W prywatnej kaplicy, w letniej rezydencji w Pałacu Apostolskim w Castel Gandolfo, w latach 30. znalazła się m.in. alegoria zwycięstwa w Bitwie Warszawskiej (tzw. „Cud nad Wisłą”).
