Przechowywanie ziemniaka – zrozumieć choroby
Przechowywanie ziemniaka – zrozumieć choroby
Ziemniak to żywy organizm, który oddycha i paruje. Przy przechowywaniu bulwy mogą być atakowane przez choroby, rozprzestrzeniając się, prowadzić do obniżenia wigoru w sadzeniakach. Złe warunki przechowywania mogą prowadzić do obniżenia wagi bulw oraz jakości smażenia w procesie przetwórczym. Oddychanie bulw polega na utlenianiu skrobi przy udziale tlenu z atmosfery i wydzielaniu CO2, wody i energii cieplnej. Największa intensywność oddychania występuje zaraz po zbiorze. Z czasem maleje i po około miesiącu przechowywania utrzymuje się na najniższym poziomie. Najniższa intensywność oddychania jest przy niskich temperaturach od 4 do 7°C . Niedojrzałe lub pozbawione skórki bulwy oddychają intensywniej niż dojrzałe, ze zdrową skórką. Ziemniaki wykorzystują swoją suchą masę do oddychania.
Choroby grzybowe i bakteryjne mogą prowadzić do znacznych strat powodowanych przez bakterie z rodzaju Pectobacterium i Dickeya - Czarna nóżka ziemniaka. Organizmy grzybopodobne takie jak Phytophthora infestans -Zaraza ziemniaka czy Fusarium. Straty powodowane chorobami oraz 90% ubytku masy to skutek odparowywania wody z bulwy przez skórkę. Poziom parowania zależy od kilku czynników: obecności kiełków, wilgotności względnej powietrza w miejscu przechowywania bulw oraz przepuszczalności skórki. Przepuszczalność skórki uzależniona jest od stopnia jej dojrzałości i możliwych uszkodzeń oraz porowatości skórki spowodowanej parchem srebrzystym.
Ziemniaki umieszczane w przechowalni muszą być zdrowe i pozbawione uszkodzeń.
Tekst i zdjęcia: Agnieszka Pyrzyńska 0ddział Strzelce Krajeńskie.