W celu świadczenia usług na najwyższym poziomie stosujemy pliki cookies. Korzystanie z naszej witryny oznacza, że będą one zamieszczane w Państwa urządzeniu. W każdym momencie można dokonać zmiany ustawień Państwa przeglądarki. Zobacz politykę cookies.
Powrót

Order Zasługi RP dla Slavka Šanticia

22.09.2021

17 września Ambasador Jarosław Lindenberg wręczył w imieniu Prezydenta RP Andrzeja Dudy Krzyż Kawalerski Orderu Zasługi RP p. Slavkovi Šanticiowi, człowiekowi, który przez wiele lat przybliżał Polskę i jej kulturę mieszkańcom najpierw Jugosławii, a później Bośni i Hercegowiny.

Slavko Šantic, Jarosław Lindenberg

83-letni dzisiaj p. Šantić swoją przygodę z Polską rozpoczął ponad 55 lat temu, w 1965, od podróży studyjnej jako dziennikarz. Zafascynowany krajem, sam nauczył się języka polskiego. W 1968 przyjechał na rok do Polski jako stypendysta Polskiego Radia i Telewizji. Podczas tych i szeregu kolejnych wizyt napisał wiele reportaży i artykułów przybliżających Polskę czytelnikom z Jugosławii, a po jej rozpadzie – z Bośni i Hercegowiny. Przez kilkadziesiąt lat promował także polską kulturę jako redaktor Radia Sarajewo i Telewizji Sarajewo (do 1980), kierownik artystyczny Teatru Kameralnego 55 w Sarajewie (1980–1985). Od 1985 redaktor kulturalny oraz publicysta gazety „Oslobođenje”, w tym członek redakcji w czasie oblężenia miasta. Redaktor naczelny i odpowiedzialny czasopisma „Nedjelja”. Pisał na temat sztuki i literatury, a także recenzje teatralne. W 2002 przeszedł na emeryturę. Współzałożyciel i wieloletni sekretarz generalny Towarzystwa Niezależnych Intelektualistów Krug 99. Twórczość Šanticia tłumaczona była na włoski, polski, rosyjski, niemiecki, bułgarski, albański, francuski, słoweński, czeski, angielski oraz turecki.

Pierwsze jego tłumaczenie z języka polskiego na język bośniacki, wybór poezji Juliana Przybosia, ukazało się w 1965. Wśród przetłumaczonych przez niego dzieł literatury polskiej znalazły się m.in.: wiersze Wisławy Szymborskiej (1997) i Tadeusza Różewicza (2002), reportaże Wojciecha Tochmana (2004), czy sztuka teatralna Romana Gorzelskiego (1975). Zaangażowany był także w promowanie twórczości Zbigniewa Herberta.

Był osobistym tłumaczem Tadeusza Mazowieckiego podczas jego misji jako specjalnego wysłannika ONZ w Bośni i Hercegowinie w czasie wojny 1992–1995, utrzymując z nim serdeczne relacje także w późniejszym okresie. W 2002, z inicjatywy S. Šanticia, przyznano Mazowieckiemu tytuł honorowego obywatela Sarajewa. (Źródło: Wikipedia)

 

P. Šantić, przy okazji otrzymania orderu, wygłosił poniższe przemówienie:

Wasza Ekscelencjo, Szanowny Panie Ambasadorze,

Szanowni Goście,

przede wszystkim pragną wyrazić moją ogromną wdzięczność za wielkie wyróżnienie, które zostało mi przyznane. Jestem nie tylko zaszczycony i szczęśliwy, ale i dumny, że przynamniej w małym stopniu przyczyniłem się do rozwoju współpracy i przyjaźni narodów Polski i Bośni i Hercegowiny.

Moje wieloletnie obcowanie z wielką, fascynującą polską kulturą i literaturą wpłynęło w znacznym stopniu na moje własne doświadczenie życiowe. Jestem głęboko przekonany, że kultura jest najlepszym, najskuteczniejszym i najbardziej humanitarnym sposobem wzajemnego poznania się, zrozumienia, że jest szansą na szczerą przyjaźń między państwami i narodami. Kultura przyjaźni i współpracy są dzisiaj dużo ważniejsze niż kiedykolwiek wcześniej.

Chcę się podzielić z Państwem tym, co jest dla mnie niezmiernie istotne. Otóż, podczas moich licznych pobytów w Polsce poznałem wielu wspaniałych ludzi - tych zwykłych, ale mnie bardzo bliskich, ale także wiele postaci ze świata kultury, literatury i sztuki, wielu pisarzy, dziennikarzy, aktorów i reżyserów. Wszyscy oni wpłynęli na moją głęboką fascynację Polską, Polakami i waszą kulturą. Jest jednak jeden wielki człowiek, wielki Polak, pan Tadeusz Mazowiecki, który w moim sercu zajmuje szczególne miejsce. Podczas jego licznych pobytów w Sarajewie miałem zaszczyt i przyjemność współpracować z nim przy różnych okazjach, brać udział wraz z nim w oficjalnych spotkaniach i rozmowach z ludźmi. Szczególnie pamiętam jego pierwszy pobyt w Srebrenicy i Potočari. Jestem dumny z tego, że po mojej inicjatywie, w 2002 r. Pan Tadeusz Mazowiecki został ogłoszony honorowym obywatelem Sarajewa.

Raz jeszcze dziękuję za przyznane mi to wielkie wyróżnienie i za tę wizytę. Zapewniam, że Polska i Polacy na zawsze pozostaną w moim sercu.

 

Fot. Elmedin Nuhi (Ambasada RP w Sarajewie)

Zdjęcia (3)

{"register":{"columns":[]}}