Europejska Sieć Migracyjna

Badanie ma na celu przedstawienie przeglądu istniejących polityk integracji rynku pracy w państwach członkowskich skierowanych do obywateli państw trzecich. Koncentruje się na bieżących politykach i tych, które zostały niedawno wdrożone (od 2014 r.) lub zmienione od 2014 r. Oferuje przykłady obiecujących środków integracji rynku pracy wdrażanych przez sektor publiczny, a także dostosowane inicjatywy związane z zatrudnieniem zapewniane przez sektor prywatny.

Badanie koncentruje się na legalnie przebywających obywatelach państw trzecich, którym zezwolono na pracę w państwach członkowskich UE, ze szczególnym uwzględnieniem migrantów pierwszego pokolenia. Należą do nich osoby posiadające zezwolenie na pracę, a także osoby z prawem do pracy, takie jak osoby posiadające dokumenty pobytowe z powodów rodzinnych, które mogą również podjąć pracę. Szczególne środki skierowane wyłącznie do osób objętych ochroną międzynarodową, osób ubiegających się o azyl i studentów / absolwentów zostały wyłączone z tego badania, jak również środki zapewnione przez organizacje pozarządowe (NGO) bez jakiegokolwiek (finansowego) zaangażowania ze strony państw członkowskich. Niniejsze sprawozdanie podsumowujące opiera się na sprawozdaniach krajowych przygotowanych przez krajowe punkty kontaktowe ESM (KPK). Sprawozdania krajowe opierają się na danych zebranych za pomocą wspólnego szablonu podzielonego na trzy kluczowe sekcje, a mianowicie polityki integracji ze szczególnym uwzględnieniem polityki integracji rynku pracy; podejścia państwowe i przykładowe środki; oraz przykłady działań wdrażanych przez sektor prywatny. Oferuje również przykłady obiecujących środków, zidentyfikowanych na podstawie istniejących ocen lub opinii zainteresowanych stron.
 
Najważniejsze punkty do odnotowania to:

1. Skuteczna polityka i środki rynku pracy są ważnymi narzędziami dla państw członkowskich w celu rozwiązania problemu rosnących przepływów migracyjnych i utrzymujących się różnic w zatrudnieniu między migrantami a populacjami narodowymi. Zgodnie z modułem ad-hoc dotyczącym migracji badania rynku pracy w 2014 r. Mniej więcej dwie trzecie obywateli państw trzecich, którzy wyemigrowali do pracy do UE, nie miało pracy w momencie migracji. Podczas gdy stopa bezrobocia stale spada od 2014 r., Różnica w stopie bezrobocia między obywatelami państw trzecich a urodzonymi w kraju i UE pozostaje.
2. Większość państw członkowskich wdrożyła specjalne polityki integracji rynku pracy, skierowane do wielu grup migrantów, w tym nowo przybyłych, obywateli państw trzecich pierwszej generacji, którzy byli przedmiotem tego badania. Polityki te są zazwyczaj integralną częścią bardziej ogólnej polityki integracyjnej państw członkowskich.
3. Siłą napędową obecnych polityk integracji rynku pracy są zazwyczaj niedobory siły roboczej i potrzeba szybkiego wspierania nowych pracowników, aby stali się samowystarczalni. Napływ migrantów w latach 2014-2016 zachęcił wiele państw członkowskich do aktualizacji istniejących polityk lub opracowania nowych.
4. Państwa członkowskie łączą podstawowe i dostosowane środki integracji rynku pracy. Podczas gdy główne działania integracyjne pomagają zapewnić równy dostęp do usług ogólnych (zatrudnienie publiczne), dostosowane środki mogą w szczególności odnieść się do niektórych niedogodności, przed którymi stają nowo przybyli obywatele państw trzecich w porównaniu do innych grup, w tym brak biegłości językowej i nieznajomość nowego społeczeństwa.
5. Najczęstsze przeszkody napotykane przez państwa członkowskie we wspieraniu obywateli państw trzecich dotyczą akredytacji kwalifikacji zawodowych / oceny umiejętności osób przybywających spoza UE, walki z dyskryminacją w procesach rekrutacyjnych i zarządzania różnymi poziomami umiejętności językowych w działaniach integracyjnych . Trudności te są bardziej wyraźne w przypadku kobiet migrujących lub grup narażonych.
6. Środki integracji sektora publicznego koncentrują się przede wszystkim na fazie poprzedzającej dostęp do zatrudnienia, w tym przygotowanie i znalezienie pracy. Opierając się na przykładach dostarczonych przez państwa członkowskie, dotyczą one najczęściej rozwoju umiejętności (miękkich), szkolenia zawodowego i kwalifikacji oraz doradztwa zawodowego.
7. Najlepsze innowacyjne środki połączyły społeczności migrantów i przyjmujące lub rozwinęły więzi międzypokoleniowe, gromadząc ludzi w różnym wieku lub grup etnicznych, nie tylko w celu ułatwienia integracji migrantów w społeczeństwie, ale także w celu stworzenia spójności społecznej.
8. Centra zatrudnienia i organizacje pozarządowe pojawiają się jako kluczowi partnerzy we wdrażaniu środków integracji rynku pracy. Większość środków jest finansowana z funduszy krajowych i / lub unijnych, ale istnieją przykłady środków finansowanych ze środków prywatnych, w tym nowe narzędzia, takie jak obligacje o wpływie społecznym i sponsoring.
9. Środki sektora prywatnego mają na celu w szczególności integrację pracowników (migrantów) w miejscu pracy. Przedstawione przykłady były w większości wdrażane przez duże firmy. Skupili się głównie na szkoleniach i kwalifikacjach, doradztwie i ulepszaniu.  
    

Synthesis Report for the EMN Study „Labour Market Integration of Third Country Nationals in EU Member States” 

Inform on Labour Market Integration of Third Country Nationals in EU Member States

Flash on Labour Market Integration of Third Country Nationals in EU Member States