Polska w Hiszpanii

Turystom zagraża pospolita przestępczość, głównie napady rabunkowe i kradzieże kieszonkowe. Uważaj szczególnie na rabusiów na motocyklach lub skuterach. Wjeżdżają na chodnik i wyrywają torebki oraz telefony komórkowe przechodniom. Często zdarza się także celowe przebijanie opon samochodowych. Złodzieje udają wtedy pomoc przy wymianie koła i przy tej okazji okradają ofiary. Jeśli podróżujesz samochodem, podczas postojów noś zawsze przy sobie dokumenty i przedmioty wartościowe. Nie zostawiaj ich w samochodzie. Szczególną ostrożność zachowaj również w środkach transportu miejskiego (metro, autobus), na dworcach lotniczych i kolejowych, w dużych centrach handlowych, restauracjach, na plażach. Jeśli stracisz (np. z powodu kradzieży) dokument tożsamości na wyspach (Baleary, Wyspy Kanaryjskie), możesz mieć trudności w powrocie do Polski samolotem. W takim wypadku będziesz musiał udać się do Wydziału Konsularnego i Polonii Ambasady RP w Madrycie lub Konsulatu Generalnego RP w Barcelonie. Tam możesz uzyskać paszport tymczasowy na powrót do kraju.

Aktualna sytuacja polityczna w Katalonii powoduje, że regularnie dochodzi tam do manifestacji i strajków na tle separatystycznym. W czasie ich trwania na terenie całej Katalonii można spodziewać się utrudnień komunikacyjnych. Ze względu na przypadki starć demonstrantów z siłami porządkowymi, zalecamy unikanie zgromadzeń publicznych.

1. Na jakim dokumencie podróży można przekroczyć granicę?

• Paszport TAK
• Paszport tymczasowy TAK
• Dowód osobisty TAK

2. Jaka jest wymagana minimalna ważność dokumentu podróży?

Aby przekroczyć granicę, musisz mieć przy sobie ważny paszport, paszport tymczasowy lub dowód osobisty.

3. Czy trzeba wyrobić wizę?

Obywatele polscy korzystają z prawa do swobodnego przepływu osób w ramach Unii Europejskiej/Europejskiego Obszaru Gospodarczego.

4. Czy są inne, dodatkowe wymogi dotyczące wjazdu?

Obostrzenia związane z COVID-19 znajdziesz w czerwonej ramce na górze strony.

5. Czy jest wymagana pisemna zgoda rodziców/opiekunów prawnych na podróż dziecka z osobą trzecią?

Obowiązujące przepisy hiszpańskie, określone w Instrucción número 10/2019 de la Secretaría de Estado de Seguridad, por la que se regula el procedimiento para otorgar el permiso de viaje fuera del territorio nacional para menores, wymagają od rodziców lub opiekunów prawnych małoletniego obywatela polskiego – rezydenta w Hiszpanii, podróżującego bez ich opieki za granicę wypełnienia „odpowiedniej dokumentacji na podstawie obowiązującego ustawodawstwa krajowego (tj. polskiego)”.

Zgodnie z przepisami ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. – Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t.j. Dz. U. z 2019 r. poz. 2086), o istotnych sprawach dziecka, w tym o wyjazdach zagranicznych, rozstrzygają wspólnie rodzice/opiekunowie prawni, a w braku porozumienia między nimi – sąd opiekuńczy. W polskim obrocie prawnym nie istnieje jednak obowiązek przedstawienia takiej zgody na piśmie, ani nie została określona konkretna procedura czy wzór dokumentacji w tej sprawie.

Jeżeli dziecko wyjeżdża za granicę w towarzystwie osób trzecich, niebędących rodzicami lub opiekunami prawnymi, sugerujemy przygotowanie pełnomocnictwa notarialnego podpisanego przez rodziców lub opiekunów prawnych. Pełnomocnictwo powinno być opatrzone klauzulą apostille wydaną przez Ministerstwo Spraw Zagranicznych.

6. Zasady pobytu

Polscy obywatele mogą wjeżdżać do Królestwa Hiszpanii i przebywać w nim bez wiz do 90 dni, niezależnie od celu pobytu.

Istnieje obowiązek meldunkowy, ale nie jest on restrykcyjnie przestrzegany. Pobyt turystów zgłaszają na policji służby hotelowe. Jeśli przebywasz w Hiszpanii dłużej, samodzielnie zarejestruj miejsce zamieszkania w urzędzie miasta.

Publiczna opieka zdrowotna jest bezpłatna w podstawowym zakresie. Mogą z niej korzystać turyści, którzy mają przy sobie Europejską Kartę Ubezpieczenia Zdrowotnego (EKUZ). Szczegółowe informacje o EKUZ znajdziesz na stronach internetowych NFZ.

Dokumentu tego nie uznają prywatne kliniki i gabinety lekarskie. Koszt standardowej wizyty lekarskiej wynosi ok. 100 EUR, doba pobytu w szpitalu (bez badań) – ok. 180 EUR.

Przewóz leków

Podróżując do Hiszpanii możesz zabrać leki na własny użytek, jeśli czas leczenia nie przekracza 3 miesięcy. Sugerowane jest także posiadanie pisemnej informacji (zaświadczenia) od lekarza prowadzącego o konieczności przyjmowania leków.

Jeśli podróżujesz do Hiszpanii z lekami zawierającymi substancje podlegające międzynarodowej kontroli (leki zawierające substancje psychotropowe lub środki odurzające), przed podróżą:

1. uzyskaj zezwolenie na wywóz z Polski środków odurzających i substancji psychotropowych, niezbędnych do leczenia medycznego od Głównego Inspektora Farmaceutycznego w Polsce (więcej informacji na stronie Głównego Inspektoratu Farmaceutycznego);
2. złóż wniosek o zezwolenie na przywóz leków do Hiszpanii – wniosek można złożyć za pośrednictwem ambasady lub konsulatu Hiszpanii w kraju pochodzenia lub przesłać bezpośrednio do Hiszpańskiej Agencji ds. Leków i Wyrobów Medycznych (na adres: estupefacientes@aemps.es).

We wniosku należy zawrzeć następujące informacje:

• informacje o podróży (daty rozpoczęcia i zakończenia podróży, miejsce pobytu w Hiszpanii),
• dane pacjenta (imię, nazwisko, adres zamieszkania, numer dokumentu tożsamości, miejsce i data urodzenia, obywatelstwo),
• dane lekarza, który zalecił stosowanie danego leku (imię, nazwisko, dane kontaktowe do przychodni)
• informacje o przyjmowanych lekach (nazwa leku, forma przyjmowania leku, przyjmowana dawka leku, substancja aktywna leku, stężenie substancji aktywnej w dawce leku, liczba dawek).

Należy także dołączyć aktualną dokumentację potwierdzającą potrzebę leczenia (zaświadczenie lekarskie) oraz określającą dzienne dawki przyjmowanych leków.

Zezwolenie może być wydane na przywóz leków niezbędnych do leczenia przez 3 miesiące. Więcej informacji znajdziesz na stronie Hiszpańskiej Agencji ds. Leków i Wyrobów Medycznych.

Informacje o lekach niedozwolonych publikowane są na stronie Hiszpańskiej Agencji ds. Leków i Wyrobów Medycznych.

Możesz używać polskiego prawa jazdy. Jeśli zarejestrowałeś stały pobyt w Hiszpanii i masz polskie prawo jazdy jednej z poniższych kategorii, musisz wymienić je na dokumenty hiszpańskie. Dotyczy to dokumentów:

• wydanych z okresem ważności – bezterminowo,
• kategorii AM; A1; A2; A; B; i BE wydanych z okresem ważności dłuższym niż 15 lat,
• kategorii C1; C1E; C; CE; D1; D1E; D i DE wydanych z okresem ważności dłuższym niż 5 lat.

Jeśli wywozisz pojazd, który kupiłeś w Hiszpanii, musisz go tymczasowo zarejestrować. Jeżeli przyjechałeś do Hiszpanii w celach turystycznych (maksymalnie na 90 dni), możesz poruszać się samochodem na obcych numerach rejestracyjnych. W pozostałych przypadkach samochód powinien mieć rejestrację hiszpańską.

Hiszpańska policja drogowa (Guardia Civil de Tráfico) jest bardzo surowa – wszelkie wykroczenia karze wysokimi mandatami. Jeśli dostaniesz kilka mandatów, będą one zsumowane.

Najczęściej karane wykroczenia to:

• przekroczenie dozwolonego czasu pracy kierowcy (manipulacje tachografu),
• brak oryginału lub poświadczonej notarialnie umowy leasingowej,
• przekroczenie dozwolonej wagi pojazdu,
• jazda pod wpływem alkoholu (karana mandatem i aresztem tymczasowym),
• jazda w dni świąteczne lub inne dni, w które obowiązuje zakaz ruchu pojazdów ciężkich,
• korzystanie z telefonów komórkowych (nawet przy użyciu słuchawek) lub urządzeń nawigacyjnych podczas jazdy.

Naruszenia przepisów ruchu drogowego należą do jednej z trzech kategorii: lekkiej, poważnej i ciężkiej. Wysokość mandatu zależy od kategorii:

• lekkie naruszenie - od 100 euro,
• poważne naruszenie - od 200 euro,
• ciężkie naruszenie - od 5000 euro.

Uwaga: przekroczenie dopuszczalnego czasu pracy kierowcy oraz nieprawidłowości w dokumentacji należą do naruszeń ciężkich. Mandat za korzystanie z aparatów, które zakłócają pracę radarów, i innych urządzeń kontrolujących ruch drogowy wynosi 6000 euro.

Policja wypisuje mandat, a następnie unieruchamia pojazd i zatrzymuje jego dokumentację. Nie można dostać mandatu kredytowego. Kierowca może kontynuować jazdę dopiero po opłaceniu mandatu.

W Hiszpanii są trzy sposoby opłacenia mandatu:

• gotówką przez kierowcę,
• poprzez kaucję gwarantowaną przez hiszpańską firmę, którą upoważniło do tego hiszpańskie Ministerstwo Transportu (jeżeli polski przewoźnik ma takiego partnera i podpisał z nim wcześniej umowę),
• przelewem na konto bankowe Wydziału Transportu (Jefatura de Tráfico), właściwego dla regionu, gdzie miało miejsce zatrzymanie. Wydział Komunikacji przekazuje policji informację, że mandat został opłacony, po tym, gdy przelew wpłynie na konto. Policja zwolni samochód i zwróci kierowcy dokumenty dopiero wtedy, gdy otrzyma takie powiadomienie.

Zgodnie z przepisami unijnymi można przewozić towary przeznaczone do osobistego użytku (nie do sprzedaży). Aby alkohol i tytoń były uznane za produkty na własny użytek, ich ilość może wynosić maksymalnie:

• 10 l alkoholu mocnego (powyżej 22%),
• 20 l napojów z mniejszą zawartością alkoholu (np. porto, sherry),
• 90 l wina stołowego (w tym maksymalnie 60 l wina musującego),
• 110 litrów piwa,
• 800 szt. papierosów,
• 200 szt. cygar,
• 1 kg tytoniu.

Alkohol i tytoń mogą przewozić tylko osoby, które ukończyły 16. rok życia. Wwóz lub wywóz środków płatniczych o wartości 10 000 EUR (lub większej), zgłoś w Urzędzie Celnym i Podatkowym.

Ceuta i Melilla – dwa hiszpańskie miasta leżące na marokańskim wybrzeżu – nie należą do unii celnej. W związku z tym mają osobne, korzystne dla turysty, przepisy celne: przy zakupie towarów nie płaci się  podatku VAT. Wyspy Kanaryjskie należą do unii celnej, ale nie podlegają unijnym przepisom o ujednoliceniu podatków – tam również nie ma podatku VAT. Oznacza to, że  powrót na Półwysep Iberyjski związany będzie z kontrolą dokumentów oraz być może kontrolą celną.

Ruch turystyczny w Hiszpanii utrzymuje się na bardzo wysokim poziomie. Szczególnie w okresie letnim, przed podróżą potwierdź rezerwację hotelową i upewnij się, że posiadasz środki finansowe w przypadku konieczności zmiany hotelu lub przedłużenia pobytu. Stosuj się także do wytycznych linii lotniczych w sprawie odpraw lotniskowych i przyjedź na lotnisko z zalecanym wyprzedzeniem czasowym.

Pamiętaj, że jeśli stracisz (np. z powodu kradzieży) dokument tożsamości na wyspach (Baleary, Wyspy Kanaryjskie), możesz mieć trudności w powrocie do Polski samolotem. W takim wypadku będziesz musiał udać się do Wydziału Konsularnego i Polonii Ambasady RP w Madrycie lub Konsulatu Generalnego RP w Barcelonie.

Kradzież dokumentów zgłoś na najbliższym posterunku policji. Zabierz ze sobą zaświadczenie o zgłoszeniu, które wyda policja.

Ceuta i Melilla to dwa miasta stowarzyszone z Hiszpanią. Mają status wspólnot autonomicznych, leżą na marokańskim wybrzeżu Morza Śródziemnego. Choć są częścią terytorium hiszpańskiego, zostały wyłączone ze strefy Schengen. Oznacza to, że możemy bez problemu wjechać do nich z Półwyspu Iberyjskiego, ale powrót na Półwysep zawsze jest związany ze szczegółową kontrolą dokumentów i bagaży.

Wyspy Kanaryjskie należą do unii celnej, nie podlegają jednak unijnym przepisom o ujednoliceniu podatków, a więc nie obowiązuje tam podatek VAT. Inne przepisy, np. dotyczące pobytu czy opieki zdrowotnej, są takie same jak na pozostałym obszarze Hiszpanii.

Ministerstwo Spraw Zagranicznych dokłada wszelkich starań, aby informacje dla podróżujących publikowane na stronach MSZ były rzetelne, wyczerpujące i aktualne. Jednocześnie podkreślamy, że publikowane przez MSZ treści należy traktować wyłącznie jako rekomendacje, które nie mogą stanowić podstawy do jakichkolwiek roszczeń. Należy pamiętać, że MSZ nie ma prawnych możliwości zakazania wyjazdu do jakiegokolwiek państwa.