W celu świadczenia usług na najwyższym poziomie stosujemy pliki cookies. Korzystanie z naszej witryny oznacza, że będą one zamieszczane w Państwa urządzeniu. W każdym momencie można dokonać zmiany ustawień Państwa przeglądarki. Zobacz politykę cookies.
Powrót

sFOMOwani

24.11.2021

Kiedy jakiś czas temu jeden z największych serwisów społecznościowych miał globalną awarię wielu z nas nerwowo odświeżało aplikację. Sprawdzaliśmy połączenie internetowe, szukaliśmy informacji, dlaczego serwis nie działa. Przekonaliśmy się, że FOMO jest bliżej niż nam się wydawało.

Trzy młode dziewczyny w jesiennych strojach i maseczkach - każda z nich trzyma w ręku smartfona i patrzy na jego ekran.

Fear of missing out, w skrócie FOMO, oznacza lęk przed wypadnięciem z obiegu. To obawa, że coś istotnego nam umknie, kiedy nie będziemy online. Problem ten dotyczy znacznej liczby polskich internautów – już 14% z nich charakteryzuje się wysokim poziomem FOMO, a kolejne 67% doświadcza go w średnim nasileniu[1]. W grupie młodych ludzi, w wieku 15–19 lat, wysokiego i średniego poziomu FOMO doświadcza aż… 94%.

 

[1] Jupowicz-Ginalska A., Kisilowska M., Jasiewicz J., Baran T., Wysocki A., (2019), FOMO 2019. Polacy a lęk przed odłączeniem – raport z badań, Warszawa: Wydział Dziennikarstwa, Informacji i Bibliologii Uniwersytetu Warszawskiego [online, dostęp z dn. 30.09.2021].

Wideo

Niezależnie od wieku

- Zarówno młodsi, jak i starsi użytkownicy internetu mogą doświadczyć FOMO. Widzimy jednak, że nastolatki są na nie bardziej podatne. Pamiętajmy, że od FOMO niedaleka droga do nadużywania urządzeń cyfrowych, a nawet uzależnienia – wyjaśnia Marta Witkowska, ekspertka ds. edukacji cyfrowej NASK, autorka poradników poświęconych FOMO skierowanych do rodziców i nauczycieli.  

To, że często zaglądamy do powiadomień na komórce czy w komputerze nie musi od razu oznaczać kłopotów. Jak zatem rozpoznać FOMO i dostrzec symptomy uzależnienia od telefonu, internetu, mediów społecznościowych i gier cyfrowych? Wyjaśniamy.

Na początek zapytajmy sami siebie. Odpowiedz „tak” lub „nie” na te stwierdzenia:

  • Obawiam się, że inni ludzie – w tym moi znajomi – mają więcej satysfakcjonujących doświadczeń w życiu.
  • Czuję niepokój w sytuacji, kiedy moi znajomi bawią się beze mnie, kiedy nie wiem, jakie mają plany, obawiam się, ze przeoczę zaplanowane lub spontaniczne spotkanie.
  • Ciągle sprawdzam, co robią moi znajomi, chcę być na bieżąco z ich życiem.
  • Czuję potrzebę, a czasem przymus relacjonowania swojego życia – przede wszystkim pozytywnych wydarzeń – w internecie.
  • Muszę mieć telefon zawsze w zasięgu ręki tak, aby nic mi nie umknęło.

Jeśli na większość odpowiedziałeś pozytywnie to sygnał, że warto przyjrzeć się temu, w jaki sposób korzystasz z mediów społecznościowych i internetu… A teraz zwróć też uwagę na to, jak Twoje dzieci korzystają z nowych technologii. Czy coś wzbudza Twój niepokój? Pamiętaj, że młodsi czerpią wzorce z dorosłych – jeśli Ty nie możesz odłożyć telefonu nawet na chwilę - jest duże ryzyko, że tak samo postępować będzie Twoje dziecko.

Chroń młodych!

Badania NASK „Nastolatki 3.0” realizowane w 2020 r. jasno wskazują, że internet wciąga młodych coraz mocniej. Obecnie nastolatki spędzają w sieci w czasie wolnym średnio 4 godziny i 50 minut dziennie. W dni wolne od zajęć szkolnych czas ten wydłuża się średnio do 6 godzin i 10 minut. Blisko co dziesiąty (11,5%) nastolatek w wolnym czasie jest aktywny w sieci ponad 8 godzin dziennie, a co piąty (21,3%) spędza tyle czasu przed monitorem w dni wolne od lekcji. Co szósty nastolatek (16,9%) intensywnie korzysta z internetu w godzinach nocnych (po godz. 22)[1].

Obserwacja zachowań naszego dziecka jest kluczowa. Kolejny krok to rozmowa.

- Rozmowę warto wcześniej zaplanować, przygotować odpowiednie argumenty i nie działać w emocjach. Wysłuchajmy dziecka, spróbujmy zrozumieć, jakie towarzyszą mu emocje. Następnie wspólnie ustalcie reguły korzystania z urządzeń cyfrowych i internetu. Warto także znaleźć wspólne zajęcie offline: spacer, gry planszowe czy wspólne wyprawy rowerowe – mówi Marta Witkowska.

Ten pierwszy krok jest kluczowy do większej zmiany. Jakie jeszcze działania może podjąć rodzic lub nauczyciel? To obszerny temat, który wspólnie z NASK poruszyliśmy w poradnikach. Warto z nich skorzystać:

Więcej porad, jak mądrze towarzyszyć dziecku w internecie znajdziecie też na www.gov.pl/niezagubdzieckawsieci

 

 

 

[1] Lange R. (red.), (2021), Nastolatki 3.0. Raport z ogólnopolskiego badania uczniów, Warszawa: NASK – Państwowy Instytut Badawczy.

{"register":{"columns":[]}}