Państwowe Liceum Sztuk Plastycznych im. T. Brzozowskiego w Krośnie

Tadeusz Brzozowski był malarzem, rysownikiem, pedagogiem i scenografem. Urodził się w roku 1918 we Lwowie. W latach 1918-1954 mieszkał w Krakowie, a następnie w Zakopanem. Zmarł w roku 1987 w Rzymie.

W latach 1936-39 studiował na krakowskiej ASP a następnie w czasie wojny (1940-42) kontynuował naukę w Szkole Przemysłu Artystycznego (Kunstgewerbeschule). Dyplom ASP uzyskał w roku 1945. Podczas okupacji był aktorem Konspiracyjnego Teatru Tadeusza Kantora. W latach 1945-48, jako członek Grupy Młodych Plastyków, brał udział we wszystkich ważniejszych manifestacjach polskiej sztuki nowoczesnej, jednocześnie nauczając rysunku odręcznego na Wydziale Architektury Politechniki Krakowskiej (1945-54).

W latach 1949-55 tworzył niewiele i w praktyce nie wystawiał. Namalował w tym czasie kilka polichromii, przede wszystkim kościelnych. W latach 1962-79 uczył w zakopiańskiej Szkole Kenara (od 1959 do 1961 roku pełnił funkcje dyrektora). W okresie 1962-79 wykładał w PWSSP w Poznaniu, a w latach 1979-81 na krakowskiej ASP. Był autorem lub współautorem bardzo wielu zakopiańskich inicjatyw artystycznych (m.in. Salonów Marcowych i Salonów Lutowych). W 1957 został członkiem - założycielem Drugiej Grupy Krakowskiej. Związany był także z międzynarodowym ruchem PHASES. Począwszy od roku 1955 brał udział w prawie wszystkich ważniejszych wystawach polskiej sztuki współczesnej w kraju i za granicą.
 
W latach 60-tych zaliczony został do europejskiej czołówki malarstwa nowoczesnego i uczestniczył w najwyższej rangi imprezach międzynarodowych (Biennale w Sao Paulo 1959 oraz 1975; Biennale w Wenecji 1962). W latach 1943 - 97 jego prace eksponowane były na około pięciuset wystawach (w tym 67 indywidualnych - m.in. wystawa retrospektywna w Muzeum Narodowym w Poznaniu oraz retrospektywa rysunków w Muzeum w Radomiu).
 
W dziesięciolecie śmierci artysty, w latach 1997-98, zorganizowano serię wielkich wystaw (Muzea Narodowe w Warszawie, Wrocławiu, Krakowie oraz Muzeum Tatrzańskie w Zakopanem), na których zaprezentowano pełen przegląd jego twórczości. Był laureatem wielu odznaczeń artystycznych i państwowych, m.in. kilkakrotnie Nagrody Ministra Kultury i Sztuki oraz nagrody Fundacji im. Alfreda Jurzykowskiego (1983).
 
Jego prace znajdują się w licznych zbiorach publicznych (wszystkie istotniejsze zbiory sztuki współczesnej w Polsce oraz za granicą- m.in. Museum of Modern Art. w Nowym Jorku, Stedelijk Muzeum w Amsterdamie, Muzeum Watykańskie itd.) oraz w bardzo wielu kolekcjach prywatnych w Polsce i kilkudziesięciu krajach świata.