Prokuratura Okręgowa
w Zielonej Górze

I. mającego miejsce w okresie od grudnia 2014 roku do stycznia 2025 roku w Zielonej Górze przekroczenia uprawnień przez funkcjonariusza publicznego - Dyrektora Zakładu Gospodarki Mieszkaniowej w Zielonej Górze poprzez niezgodne z obowiązującymi przepisami określanie stawek czynszu dla  lokali mieszkalnych wchodzących w skład mieszkaniowego zasobu gminy Miasto Zielona Góra, w stosunku do których stosowano stawkę tzw. "czynszu regulowanego", to jest o czyn art. 231 § 1 k.k. wobec stwierdzenia, że czyn nie zawiera znamion czynu zabronionego (na podstawie art. 17 § 1 pkt 2 k.p.k.),

II. mającego miejsce w okresie od maja 2019 roku do lutego 2025 roku, w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru,  w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, doprowadzenia przez pracowników Zakładu Gospodarki Mieszkaniowej w Zielonej Górze, woj. lubuskiego do niekorzystnego rozporządzenia mieniem najemców lokali  komunalnych poprzez nieprawidłowe naliczanie czynszu za mieszkania, w których zamieszkiwały osoby z nakazem eksmisji z prawem do lokalu mieszkalnego, poprzez zawyżanie  opłat i spowodowanie tym szkody w łącznej kwocie 4 500 000 złotych, stanowiącej mienie znacznej wartości, to jest o czyn z art. 286  § 1 kk w zw. z art. 294 § 1 kk. w zw. z art. 12 § 1 kk. wobec stwierdzenia, że czyn nie zawiera znamion czynu zabronionego (na podstawie art. 17 § 1 pkt 2 k.p.k.),

III. mającego miejsce w okresie od grudnia 2014 roku do stycznia 2025 roku, w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru,  w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, doprowadzenia przez pracowników Zakładu Gospodarki Mieszkaniowej w Zielonej Górze, woj. lubuskiego do niekorzystnego rozporządzenia mieniem najemców lokali wchodzących w skład mieszkaniowego zasobu gminy Miasto Zielona Góra w stosunku do których stosowano tzw. stawkę czynszu wolnego poprzez nieprawidłowe naliczanie czynszu za mieszkania przy ulicy Wazów 22/6 oraz ulicy Jedności 31/11, poprzez zawyżanie  opłat i spowodowanie tym szkody w łącznej kwocie co najmniej 6 668,14 złotych, to jest o czyn z art. 286  § 1 kk w zw. z art. 12 § 1 kk. wobec stwierdzenia, że czyn nie zawiera znamion czynu zabronionego (na podstawie art. 17 § 1 pkt 2 k.p.k.),

 

 

Pouczenie:

1. Na postanowienie o umorzeniu śledztwa/dochodzenia* przysługuje zażalenie 

1) stronom,

2) instytucji państwowej lub samorządowej, która złożyła zawiadomienie o przestępstwie oraz

3) osobie, która złożyła zawiadomienie o przestępstwie określonym w art.228-231, art.233, art.235, art.236, art.245, art.270-277, art.278-294 lub w art.296-306 Kodeksu karnego, jeżeli postępowanie karne wszczęto w wyniku jej zawiadomienia, a wskutek tego przestępstwa doszło do naruszenia jej praw. Zażalenie wnosi się do sądu właściwego do rozpoznania sprawy (art.306 §1a, art. 465§2, art. 428§1 w zw. z art.465§1kpk).

2. Uprawnionym do złożenia zażalenia, o którym mowa w art.306 § 1 i 1a kpk, przysługuje prawo przejrzenia akt. 
3. Zażalenie na powyższe postanowienie wnosi się za pośrednictwem prokuratora, który zatwierdził postanowienie. Termin do wniesienia zażalenia wynosi 7 dni od daty doręczenia odpisu postanowienia i jest zawity. Zażalenie wniesione po upływie tego terminu jest bezskuteczne (art.122 i 460 kpk).
4. Sąd może utrzymać w mocy zaskarżone postanowienie lub uchylić je i przekazać sprawę prokuratorowi celem wyjaśnienia wskazanych okoliczności bądź przeprowadzenia wskazanych czynności (art.330§1kpk).
5. Jeżeli organ prowadzący postępowanie nadal nie znajdzie podstaw do wniesienia aktu oskarżenia wyda ponownie postanowienie o odmowie wszczęcia śledztwa – dochodzenia*) lub o jego umorzeniu.
6. Postanowienie to podlega zaskarżeniu tylko do prokuratora nadrzędnego. W razie utrzymania w mocy zaskarżonego postanowienia pokrzywdzony, który dwukrotnie wykorzystał uprawnienia przewidziane w art. 306 §1 i §1 a k.p.k. może w takim przypadku wnieść akt oskarżenia określony w art.55§1 kpk do sądu w terminie miesiąca od daty doręczenia mu za­wiadomienia prokuratora nadrzędnego o utrzymaniu w mocy zaskarżonego postanowienia (art. 330 § 2 k.p.k., art. 55 §1 k.p.k.).
7. Akt oskarżenia wniesiony przez pokrzywdzonego powinien być sporządzony i podpisany przez adwokata, radcę prawnego lub radcę Prokuratorii Generalnej RP z zachowaniem warunków określonych w art.332 i art.333§1 kk. Inny pokrzywdzony tym samym czynem może aż do rozpoczęcia przewodu sądowego na rozprawie głównej przyłączyć się do postępowania (art. 55 § 3 k.p.k.).
8. W sprawach z oskarżenia prywatnego zażalenie na postanowienie prokuratora o odmowie wszczęcia lub o umorzeniu postępowania przygotowawczego rozpoznaje prokurator nadrzędny, jeżeli postanowienie zapadło z uwagi na brak interesu społecznego w ściganiu z urzędu sprawcy. (art.465§2a kpk)
9.  Na postanowienie co do dowodów rzeczowych zażalenie przysługuje stronom oraz osobie, od której odebrano przedmioty lub która zgłosiła do nich roszczenie (art. 323 § 2 kpk).
10. Jeżeli w sprawie ustalono tylu pokrzywdzonych, że ich indywidualne zawiadomienie o przysługujących im uprawnieniach spowodowałoby poważne utrudnienie w prowadzeniu postepowania, zawiadamia się ich poprzez ogłoszenie w prasie, radiu, telewizji lub na stronie internetowej sądu i prokuratury (art.131§ 2 kpk). Jeżeli istnieje obowiązek doręczenia postanowienia przepis art.131§ 2 kpk stosuje się odpowiednio. Należy jednak zawsze doręczyć je temu pokrzywdzonemu, który w zawitym terminie 7 dni od dnia ogłoszenia o to się zwróci.

 

Zarządzenie:

Stosownie do art. 100 § 4 kpk w zw. z art. 106 kpk, art. 140 kpk, 306 § 1a kpk odpis postanowienia doręczyć:

1. instytucji państwowej, która złożyła zawiadomienie o przestępstwie: /…/

2. pokrzywdzonym - na zasadzie art. 131 § 2 i 3 k.p.k., o treści sentencji postanowienia oraz o treści pouczenia zawiadomić poprzez jego ogłoszenie na stronie internetowej Prokuratury Okręgowej w Zielonej Górze  (www.gov.pl/web/po-zielona-gora), dołączając do ogłoszenia plik zawierający druk pouczenia o prawach i obowiązkach pokrzywdzonego w postępowaniu karnym.