Państwowa Szkoła Muzyczna I stopnia im. K. Kurpińskiego we Wschowie

Pisać historię szkoły jest rzeczą trudną i odpowiedzialną, tym bardziej historię placówki dydaktyczno – wychowawczej o tak bogatej tradycji.
Kroniki szkolne prowadzone systematycznie od początków szkoły, w których zapisano najważniejsze wydarzenia z życia szkoły okazały się niezwykle pomocne. Warto wspomnieć o fakcie, iż dwie osoby napisały prace magisterskie o tej placówce. Pierwszym był Leszek Kołodyński – absolwent, który opisał działalność szkoły w latach 1976 – 1986; drugą osobą była Anna Ślotała – nauczyciel, opisująca powstanie i działalność szkoły w latach 1976 – 2001, a więc jej 25-lecie istnienia.

Państwowa Szkoła Muzyczna I st. im. K. Kurpińskiego rozpoczęła swą działalność 1 września 1976 r. Powołał ją Minister Kultury i Sztuki, rozporządzeniem nr 31 z dnia 5 lipca 1976 r.

Uroczyste otwarcie odbyło się kilka dni później w sali widowiskowej Domu Kultury, w którym udział wzięły władze Wydziału Kultury i Sztuki Urzędu Wojewódzkiego w Lesznie, Urzędu Miasta i Gminy we Wschowie oraz liczne delegacje i przedstawiciele społeczeństwa wschowskiego. Całą uroczystość uświetnił koncert Wielkopolskiej Orkiestry Symfonicznej im. K. Kurpińskiego pod batutą Mirosława Bukowskiego wraz z solistami – Paulosem Raptisem, E. Szafarską i M. Kowalak. Głównym akcentem było wystąpienie dwóch wychowanków Społecznego Ogniska Muzycznego: Mieczysława Leśniczaka – trąbka i Piotra Bednarskiego – śpiew, absolwentów wyższych szkół muzycznych.

Ważnym faktem w powstaniu szkoły było istnienie, praca i osiągnięcia Społecznego Ogniska Muzycznego, które w 1976 r. obchodziło 20-lecie swojej działalności. Ówczesny dyrektor SOM Karol Muszkieta postawił sobie za cel, aby w roku jubileuszowym ogniska powołać szkołę muzyczną. Mając placówkę, która prężnie działała tyle lat z wielkimi osiągnięciami na swoim koncie i dobrą obsadą nauczycieli, poczynił starania wstępne w Ministerstwie Kultury i Sztuki. Działania te poparło miejscowe społeczeństwo. Na spotkaniu mieszkańców Ziemi Wschowskiej z I sekretarzem Komitetu Wojewódzkiego PZPR w Lesznie, zgłoszono wniosek w sprawie utworzenia szkoły muzycznej. Wniosek został pozytywnie rozpatrzony przez władze wojewódzkie, a niedługo później Minister Kultury i Sztuki powołał do życia Państwową Szkołę Muzyczną I st. we Wschowie, której dyrektorem został Karol Muszkieta. Z bagażem doświadczeń nabytych z prowadzenia Ogniska Muzycznego dyrektor oraz kadra nauczycieli rozpoczęli propagowanie muzyki w regionie lubuskim. A efekty to: pierwsze i czołowe miejsca w różnorodnych konkursach i przeglądach.

Kolejni dyrektorzy szkoły to: Karol Muszkieta, Ireneusz Marciniak, Ryszard Kondella, Krystyna Turowska, Szymon Franek.

W 1991 r. Po wielu staraniach szkoła otrzymuje zgodę z Kuratorium Oświaty i Wychowania w Lesznie na nadanie szkole imienia Karola Kurpińskiego. Jego wizerunek znajduje się na szkolnym sztandarze.

Szkoła muzyczna we Wschowie przez wiele lat pracy i istnienia borykała się z trudnościami lokalowymi. W dniu powołania jej do życia, przydzielono szkole lokum przy ul. Niepodległości (dawniej Świerczewskiego), w którym ciasne pomieszczenia dzieliła ze SOM. Po 12 latach działalności tj. w 1989 r. PSM dostała budynek mieszczący się przy ul. Głogowskiej 11, w dawnej letniej rezydencji Szlichtyngów. Nad wejściem tej szkoły widnieje ponadczasowy napis:

PIĘKNO - DOBRO - PRAWDA

Nowy budynek mieści 10 sal lekcyjnych, aulę, gabinet dyrektora, sekretariat, księgowość, pokój nauczycielski, bibliotekę oraz pomieszczenia socjalne.

Szkoła realizuje cele i zadania określone w Ustawie o systemie oświaty z dn. 7 września 1991 r., a w szczególności jako szkoła artystyczna I stopnia: poprzez prowadzenie zajęć praktycznych i teoretycznych, organizowanie imprez, koncertów, przeglądów, popisów klasowych, uczestniczenie w przesłuchaniach, festiwalach, konkursach – rozbudza i rozwija podstawowe zdolności arty¬styczne, przygotowuje wrażliwych i świadomych odbiorców sztuki, przygotowuje kandydatów do muzycznego kształcenia zawodowego oraz oddziałuje aktywnie na otoczenie w sferze kultury.

Podstawowym celem PSM I st. jest kształcenie uczniów w zakresie gry na wybranym przez siebie instrumencie muzycznym. Uczniowie zdobywają też wiadomości teoretyczne z zakresu historii i zasad muzyki. Szkoła muzyczna I st. kształci uczniów w dwóch działach: 6-letnim cyklu nauczania (dawniej dział dziecięcy) i 4-letnim cyklu nauczania (dawniej dział młodzieżowy).

Lata 1976 – 2006 to okres bardzo aktywnej pracy uczniów, pedagogów, dyrekcji oraz Samorządu Uczniowskiego i Rady Rodziców (dawniej Komitet Rodzicielski). W ciągu 30 lat istnienia szkoły przez jej progi przewinęło się 55 nauczyciel. Aktualnie nauczyciele pracują w sekcjach: instrumentów klawiszowych, strunowych, dętych i perkusji oraz przedmiotów ogólnomuzycznych. Uczniowie uczą się gry na: fortepianie, akordeonie, skrzypcach, wiolonczeli, gitarze, trąbce, flecie, klarnecie, saksofonie, puzonie i perkusji.

Obecnie w naszej szkole pracuje 3 nauczycieli, którzy swoje pierwsze kroki w nauce gry na instrumencie stawiali w tutejszej szkole. Jesteśmy z tego bardzo dumni. Poza tym szkoła posiada liczne pamiątki w postaci dyplomów uczestnictwa w konkursach, przeglądach itp.

Szkoła organizuje wyjazdy na koncerty do: Poznania, Leszna, Wrocławia, Gostynia, Włoszakowic oraz organizuje koncerty w auli szkoły. Zapraszano na koncerty artystów – muzyków, którzy prezentowali utwory z różnych epok, na różnych instrumentach. Słuchacze mieli bezpośredni kontakt z wykonawcami a także okazję do rozmów. Chętnie koncertowali też absolwenci naszej szkoły.

Co roku szkoła organizuje koncerty dla przedszkoli, szkół, seniorów, rodziców, dla licznych miłośników muzyki. Odbywają się koncerty z okazji m.in. Dnia Kobiet, Dnia Matki, Dnia Patrona, Międzynarodowego Dnia Muzyki, Dnia Edukacji Narodowej, koncerty okolicznościowe, koncerty kolęd i noworoczne.

Konfrontacje Muzykujących Rodzeństw są kolejną formą popularyzacji oraz pozaprogramowej działalności PSM I st. Celem ich jest popularyzacja muzyki zespołowej. Konfrontacje to forma spotkań muzycznych, na których to rodzeństwa prezentują swoje umiejętności, wykonują utwory w duetach, tercetach, kwartetach lub w większym składzie. Są to grupy instrumentalne lub wokalno – instrumentalne. Nie istnieją żadne podziały na kategorie, ani nie ma wytycznych dotyczących repertuaru. Konfrontacje ujęte są w formę koncertu, na którym rodzeństwa wykonują po 2 utwory. Imprezom tym towarzyszy atmosfera serdeczności, zadowolenia i dumy rodziców, których dzieci prezentują się na scenie. Na szczególną uwagę zasługują 29 Konfrontacje, w których zanotowano największą liczbę uczestników – 25 rodzeństw.

Państwowa Szkoła Muzyczna założyła sobie różnorodne formy popularyzacji swej działalności w środowisku. Temu celowi miały służyć m.in. koncerty zespołów muzycznych. Takim właśnie zespołem najprężniej działającym w szkole była Młodzieżowa Orkiestra Dęta pod kierunkiem Henryka Mośka – nauczyciela od 1975 do 1981 r. W szkole działały jeszcze inne zespoły: akordeonowy prowadzony przez H. Mośka, później przez Karola Klicha, Ryszarda Kondellę, zespół muzyki dawnej założony przez mgr M Leśniczaka; zespół smyczkowy prowadzony przez Józefa Woźniaka; zespół klarnetowy, przekształcony później w saksofonowy, następnie w zespół instrumentów dętych, prowadzony przez Stanisława Betę. W następnych latach zespół instrumentów dętych pod kierunkiem mgr Adama Krenca, zespół perkusyjny mgr Hieronima Śmiejczaka i zespół skrzypcowo – fletowy prowadzony wspólnie przez mgr K. Żyską i J. Kaźmierczak.

Przy szkole działał też w latach 1994 – 1996 zespół typu big-band. Był to zespół 14-osobowy, grający muzykę rozrywkową. Powstał dzięki inicjatywie naszego emerytowanego nauczyciela – H. Mośka, prowadzony był przez R. Kondellę.