Powiatowa Stacja Sanitarno-
Epidemiologiczna w Białymstoku

1. Zgłoszenie podejrzenia choroby zawodowej Podejrzenie choroby zawodowej zgłasza się Państwowemu Powiatowemu Inspektorowi Sanitarnemu (właściwość ustala się według miejsca, w którym praca jest lub była wykonywana przez pracownika, gdy dokumentacja dotycząca narażenia zawodowego jest gromadzona w tym miejscu, a w przypadku braku takiej możliwości - według miejsca, na terenie którego było ostatnie narażenie zawodowe) niezwłocznie na formularzu określonym w przepisach wydanych na podstawie art. 237 § 4 pkt 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974r. Kodeks pracy, a w przypadku choroby zawodowej o ostrym przebiegu lub podejrzenia, że choroba zawodowa była przyczyną śmierci pracownika dodatkowo w formie telefonicznej.
 

Zgłoszenia podejrzenia choroby zawodowej może dokonać :
- Pracodawca i pracownik za pośrednictwem lekarza sprawującego nad nim profilaktyczną opiekę zdrowotną w zakładzie pracy,
- Lekarz podmiotu właściwego (jednostki orzeczniczej I stopnia) do rozpoznania choroby zawodowej,
- Były pracownik (emeryt, rencista, bezrobotny itp.), który podejrzewa, że występujące u niego objawy mogą wskazywać na taką chorobę,
- Lekarz i lekarz stomatolog w przypadku podejrzenia choroby zawodowej kieruje na badania do właściwej jednostki orzeczniczej I stopnia w celu rozpoznania choroby zawodowej, następnie lekarz jednostki orzeczniczej I stopnia zgłasza podejrzenie do właściwego państwowego powiatowego inspektora sanitarnego .
Właściwy państwowy inspektor sanitarny, który otrzymał zgłoszenie podejrzenia choroby zawodowej, wszczyna postępowanie, w
szczególności przeprowadza ocenę narażenia zawodowego oraz sporządza kartę oceny narażenia zawodowego, którą wraz ze skierowaniem na badania przekazuje do jednostki orzeczniczej I stopnia. W przypadku gdy zgłoszenie podejrzenia choroby zawodowej jest w sposób oczywisty bezzasadne, właściwy państwowy inspektor sanitarny, który otrzymał zgłoszenie, wydaje postanowienie o odmowie wszczęcia postępowania.
Skierowania na badania do jednostki orzeczniczej I stopnia nie stosuje się, jeżeli zgłoszenie podejrzenia choroby zawodowej zostało dokonane przez lekarza tej jednostki.
2. Rozpoznanie choroby zawodowej Właściwym do orzekania w zakresie chorób zawodowych jest lekarz spełniający wymagania kwalifikacyjne zatrudniony w jednej z jednostek orzeczniczych I stopnia.

Jednostkami orzeczniczymi I stopnia są:
1. poradnie chorób zawodowych wojewódzkich ośrodków medycyny pracy;
2. kliniki i poradnie chorób zawodowych uniwersytetów medycznych (akademii medycznych);
3. poradnie chorób zakaźnych wojewódzkich ośrodków medycyny pracy albo przychodnie i oddziały chorób zakaźnych poziomu wojewódzkiego – w zakresie chorób zawodowych zakaźnych i pasożytniczych;
4. podmioty lecznicze, w których nastąpiła hospitalizacja – w zakresie rozpoznawania chorób zawodowych u pracowników hospitalizowanych z powodu wystąpienia ostrych objawów choroby.

Jednostkami orzeczniczymi I stopnia na terenie województwa podlaskiego są:
1. Podlaski Wojewódzki Ośrodek Medycyny Pracy Poradnia Chorób Zawodowych w Białymstoku ul. Wiewiórcza 10,
2. Poradnia Antropozoonoz i Chorób Zawodowych Uniwersyteckiego Szpitala Klinicznego w Białymstoku, ul. Żurawia 14
3. oraz inne spełniające kryteria §5 ust.2 rozporządzenia Rady Ministrów z 30 czerwca 2009r. w sprawie chorób zawodowych.
Zainteresowany ma prawo nie zgodzić się z orzeczeniem z ww. jednostki i wnioskować o ponowne badanie w jednostce orzeczniczej II stopnia. 

Jednostką orzeczniczą II stopnia jest:
1. Instytut Medycyny Pracy w Łodzi. Orzeczenie jednostki orzeczniczej II stopnia jest ostateczne. Orzeczenie o rozpoznaniu lub braku podstaw do rozpoznania choroby zawodowej otrzymuje pacjent oraz właściwy państwowy powiatowy inspektor sanitarny.
3. Stwierdzanie choroby zawodowej
1. właściwy państwowy powiatowy inspektor sanitarny dokonuje oceny narażenia zawodowego w zakładach pracy oraz wiąże warunki pracy z przyczyną powstałego schorzenia;
2. właściwy państwowy powiatowy inspektor sanitarny wydaje decyzje o stwierdzeniu choroby zawodowej, jeżeli rozpoznana choroba znajduje się w wykazie chorób zawodowych oraz wystąpiło narażenie na czynniki ją wywołujące w zakładzie (zakładach) pracy. W przeciwnym razie zostaje wydana decyzja o braku podstaw do stwierdzenia choroby zawodowej;
3. decyzję otrzymują m.in. strony: pacjent oraz zakłady pracy, w których występowały czynniki mogące wywołać chorobę zawodową. Od decyzji, strony mogą wnieść odwołanie do Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w Białymstoku ul. Legionowa
8 jako instancji II stopnia.

Podstawy prawne:
- art. 235-237 Kodeksu Pracy
- Rozporządzenie Rady Ministrów z 30 czerwca 2009r. w sprawie chorób zawodowych (Dz. U. z 2013r. poz. 1367 z póź.zm.)
- Rozporządzenie Ministra Zdrowia z 01.08.2002r. w sprawie dokumentowania chorób zawodowych i skutków tych chorób (Dz.U z 2013r. poz.1379 z póź.zm.)

Dokumenty do pobrania