Powiatowa Stacja Sanitarno-
Epidemiologiczna w Przysusze

Przez dwa tygodnie od wyłożenia szczepionki należy zachować ostrożność podczas wyprowadzania zwierząt.

Na obszarze naszego województwa wciąż odnotowujemy nowe przypadki wścieklizny u zwierząt. Rozpoczęły się wakacje, a w tym czasie częściej wybieramy spacery w lasach i parkach, gdzie łatwiej zetknąć się  ze zwierzętami wolno żyjącymi, dlatego Państwowy Powiatowy Inspektor Sanitarny w Przysusze apeluje o zachowanie ostrożności w sytuacji spotkania dzikich zwierząt na swojej drodze. Pamiętajmy o tym, że lisy, jeże, nietoperze i inne mogą być zarażone wścieklizną. Nawet jeśli zobaczymy ranne zwierzę i chcemy mu pomóc to nie dotykajmy go. Z bezpiecznej odległości należy ocenić stań zwierzęcia i powiadomić odpowiednie służby. Nie podejmujmy działań na własną rękę. Pamiętajmy też o szczepieniu przeciw wściekliźnie psów i kotów .

Akcja szczepienia dotyczy powiatów: lipskiego, przysuskiego, radomskiego i Miasta Radom, szydłowieckiego, zwoleńskiego, które będą włączone do strefy ochronnej wyznaczonej w związku ze stwierdzeniem wścieklizny u lisów.

Szczepienie wykonuje się przy użyciu doustnej szczepionki umieszczonej we wnętrzu przynęty, w kształcie krążka, koloru brunatno-zielonego o zapachu rybnym. Zrzuty oraz wyłożenie ręczne nie obejmują zbiorników wodnych, dróg i terenów zabudowanych. Szczepionka uodparnia wyłącznie lisy.

Każdy, kto miałby styczność ze szczepionką powinien niezwłocznie skontaktować się z lekarzem medycyny. Należy także zwrócić uwagę na domowe czworonogi, których ewentualny kontakt z preparatem należy zgłosić lekarzowi weterynarii.

Wścieklizna jest ostrą wirusową chorobą ośrodkowego układu nerwowego ssaków, która dla człowieka jest zawsze śmiertelna.

Za wywoływanie wścieklizny odpowiedzialny jest wirus RNA należący do rodziny Rhabdoviridae. Wścieklizna występuje wśród ssaków. Patogenny jest tzw. wirus uliczny występujący u zwierząt wolnożyjących. Wścieklizna jest szeroko rozpowszechniona i występuje praktycznie na całym świecie.

Głównym rezerwuarem i przenosicielem wirusa wścieklizny w krajach europejskich jest dziki lis. Pokąsane przez chorego lisa zwierzęta dzikie lub domowe, miedzy innymi pies czy kot, mogą stać się źródłem zakażenia dla człowieka.

Do zakażenia dochodzi najczęściej przez wprowadzenie wirusa ze śliną do rany w czasie pokąsania przez chore zwierze. Zanieczyszczenie materiałem zakażonym, szczególnie śliną zwierząt, uszkodzonej skóry, spojówek lub błon śluzowych może być również groźne. Inny kontakt, jak dotykanie, głaskanie, przenoszenie chorego lub padłego na wściekliznę zwierzęcia tylko wyjątkowo może być wskazaniem do podjęcia postępowania profilaktycznego. 

U osób, które mają częsty kontakt zawodowy ze zwierzętami (przede wszystkim leśnicy, weterynarze czy też ludzie wykonujący sekcje padłych zwierząt) coraz powszechniej stosuje się profilaktyczne szczepienia przeciwko wściekliźnie. Zwykle są to trzy szczepienia podstawowe, a potem szczepiona osoba otrzymuje jedną dawkę przypominającą co 1-3 lata. 

Wścieklizna to śmiertelna choroba, dlatego też trzeba robić wszystko, aby unikać możliwości ewentualnego zakażenia się wirusem wścieklizny. A jeśli już dojdzie do pokąsania przez obce nam zwierze, trzeba jak najszybciej zgłosić się do najbliższego szpitala, aby ratować swoje życie. 

    Państwowy Powiatowy

     Inspektor Sanitarny

            w Przysusze

    mgr inż. Jolanta Wilk