W celu świadczenia usług na najwyższym poziomie stosujemy pliki cookies. Korzystanie z naszej witryny oznacza, że będą one zamieszczane w Państwa urządzeniu. W każdym momencie można dokonać zmiany ustawień Państwa przeglądarki. Zobacz politykę cookies.

O nas

Witamy na stronie internetowej Powiatowej Stacji Sanitarno-Epidemiologicznej w Zduńskiej Woli, na której znajdą Państwo informację o naszej działalności ustawowej, aktualnej sytuacji epidemiologicznej powiatu, wskazówki dotyczące prowadzenia zdrowego stylu życia.

Chcemy Państwu służyć rzetelnymi i aktualnymi informacjami na tematy związane z profilaktyką i ochroną zdrowia.

RYS HISTORYCZNY SŁUŻB SANITARNO-EPIDEMIOLOGICZNYCH NA TERENIE POWIATU ZDUŃSKOWOLSKIEGO

I. Działania sanitarne i przeciwepidemiczne w zarysie historycznym w latach 1825-1945

Do końca XVIII w. wśród ludności Zduńskiej Woli dominowała medycyna ludowa a opiekę leczniczą spełniali niewykwalifikowani cyrulicy i felczerzy. Pierwszy w pełni wykształcony lekarz osiadł w Zduńskiej Woli w 1828 r. Pierwszego lekarza miejskiego zaangażowano w r. 1825, na okres lat pięciu. Był nim prawdopodobnie lekarz nie mieszkający w Zduńskiej Woli. W latach następnych nadzór leczniczy i sanitarny nad miastem spełniał urzędowy lekarz z Sieradza, miasta stanowiącego dla Zduńskiej Woli ośrodek obwodowy. W 1869 r. miasto ustanowiło etat stałego lekarza miejskiego który czuwał nad stanem sanitarnym miasta.
Poza latami 1914 - 1915  i  1939 - 1945, kiedy to nadzór leczniczy i sanitarny nad miastem spełniali lekarze wojskowi i cywilni mianowani przez okupanta, Zduńska Wola posiadała na stale własnego lekarza miejskiego. Nad stanem sanitarnym powiatu czuwał lekarz urzędowy powiatu zwany po 1918 r. lekarzem sanitarnym powiatu.

II. Profilaktyka chorób zakaźnych w latach 1825-1945

Wprowadzenie szczepień ochronnych

- Szczepienia przeciwko ospie prawdziwej
Wprowadzenie szczepień ochronnych w 1819 r. w Zduńskiej Woli, zbieżne chronologicznie z innymi miastami Królestwa Polskiego, opanowało groźbę tej choroby. Po zniesieniu obowiązku szczepień przeciwospowych po 1870r., ilość ich systematycznie malała, prowadząc do ponownego zagrożenia epidemicznego. Po 1900 r. na terenie Zduńskiej Woli nasilono akcję szczepień  przeciwospowych, ale dopiero po 1916 r. szczepienia te stały się ponownie obowiązkowe.
- Szczepienia przeciwdurowe
Szczepienia przeciwdurowe osób z kontaktu na zasadzie dobrowolności wprowadzono w Zduńskiej Woli w okresie I wojny światowej, a dopiero po 1930 r. osoby z kontaktów szczepione były obowiązkowo.
- Szczepienia przeciw błonicy
Od r. 1936  w Zduńskiej Woli wprowadzono obowiązkowe, bezpłatne szczepienia przeciw błonicy dzieci do 10 roku życia. Była to jedna z nielicznych form działania sektora państwowego w OZ w XX-leciu międzywojennym, poza wydawaniem przeciwepidemicznych zarządzeń.

Od 1853 r. w Zduńskiej Woli jako jedynym mieście przemysłowym okręgu łódzkiego, datują się początki oświaty zdrowotnej wdrożonej do szkół poprzez wprowadzenie nauki o zdrowiu  do programu nauczania. Populacja ludzi dorosłych zasięgała wiedzy o zapobieganiu  chorobom zakaźnym z popularyzowanych instrukcji i poradników.

III. Działania przeciwepidemiczne

1840r. - zabezpieczono źródło wody do picia w postaci miejskiej studni.
1908r. - zorganizowano izolatorium w Zduńskiej Woli dla obłożnie chorych podejrzanych o choroby zakaźne.
1912r. - władze miasta zakupiły aparat do odkażania ulic i placów.

1919r. - nadzór nad miastem pełnił lekarz sanitarny powiatu z pierwszą zorganizowaną formą służb sanitarnych w postaci drużyny sanitarnej złożonej z czterech dozorców sanitarnych oraz kontrolera artykułów spożywczych.
1929r. - władze miasta zakupiły aparaturę do powstającej stacji badania żywności.
1919-1939r.- wprowadzono kontrolę sanitarną żywności i źródeł wody, zadbano o budowę i rozbudowę kanalizacji i wodociągów. Ponadto obowiązano do rygorystycznego przestrzegania przepisów sanitarnych dotyczących źródeł   wody.
1937r. - Zarząd Miejski ogłosił szczegółowe przepisy sanitarno-porządkowe, m.in. Dezynfekcję dorożek.
1939-1945r. - brak zorganizowanych służb sanitarno-medycznych.
1945r. - Utworzono Oddział Sanitarno - Epidemiologiczny, w którym zatrudnione były pielęgniarki przeciwepidemiczne oraz kontroler sanitarny.
1949r. - zorganizowano Miejską Kolumnę Sanitarną przy przychodni obwodowej przy ul. Dąbrowskiego 13, której kierownikiem został felczer med. Wincenty Banach

 Działania sanitarne i przeciwepidemiczne w latach 1945 - 2005 - prowadzone na bazie struktur Państwowej Inspekcji Sanitarnej

1. Powołanie Miejskiej Stacji Sanitarno-Epidemiologicznej w Zduńskiej Woli - rok 1957

Miejska Kolumna Sanitarna działająca dotychczas została przekształcona w Miejską Stację Sanitarno-Epidemiologiczną w Zduńskiej Woli. Nadzór sanitarny obejmował komórki organizacyjne: higienę komunalną, higienę żywienia i żywności, higienę pracy, higienę szkolną i epidemiologię z instruktorem DDD.

1970 rok - Dyrektor Wojewódzkiej Stacji Sanitarno-Epidemiologicznej w Łodzi dr Mirosław Kacprzak wydał decyzję utworzenia laboratoriów w Miejskiej Stacji Sanitarno-Epidemiologicznej w Zduńskiej Woli.

Pierwszym zorganizowanym laboratorium było Laboratorium Higieny Pracy, drugim Pracownia Ochrony Powietrza Atmosferycznego.

1974 r. powstała Pracownia Badania Wody i Ścieków.

Kolejni dyrektorzy:

  1. st. felczer med. Wincenty Banach  1957r. - 1958r.
  2. st. felczer med.  Lech Hechłacz 1958r. - 1959r.
  3. lekarz med. Rumiński w 1959r.
  4. lekarz med. Aldona Skokowska-Sałajczyk 1959r. - 1964r.
  5. st. felczer med. Lech Hechłacz 1964r. - 1972r.
  6. lekarz med. wet. Elżbieta Marszałek 1972r. - 1980r.
  7. mgr Anna Piątek /p.o. dyr./ 1981r. - 1983r.
  8. mgr Elżbieta Przecherska /p.o. dyr./ 1984r. - 1995r.
  9. lekarz med. Bożenna Brzezińska-Kaczmarek 1996r. - 1999r.
  10. lekarz med. Małgorzata Rzepkowska 1999r. - 2002r.
  11. lekarz med. Ewa Hetlof 2003r. - nadal

 2. Utworzenie Terenowej Stacji Sanitarno-Epidemiologicznej w Zduńskiej Woli

W związku z reorganizacją administracyjną kraju w  roku 1975 Miejską Stację Sanitarno-Epidemiologiczną przekształcono w  Terenową Stację Sanitarno-Epidemiologiczną i 1975 r. powołano Wojewódzką Stację Sanitarno-Epidemiologiczną w Sieradzu z/s w Zduńskiej Woli.
1 czerwca 1975 r. w wyniku reformy administracyjnej kraju  z województwa łódzkiego powstały trzy nowe województwa: sieradzkie, piotrkowskie i skierniewickie.
W województwach tych powstały Wojewódzkie Stacje Sanitarno-Epidemiologiczne, które częściowo przejęły majątek z Wojewódzkiej Stacji Sanitarno-Epidemiologicznej  w Łodzi.
Wojewódzką Stację Sanitarno-Epidemiologiczną w Sieradzu zaczęto organizować w Zduńskiej Woli    w   posesji,   w   której    mieściła   się  Terenowa  Stacja  Sanitarno Epidemiologicznej przy ul. Łaskiej 13. W pomieszczeniach budynków przeznaczonych na WSSE (po hotelu, biurze notarialnym, sądzie i restauracji) przeprowadzono remont dostosowawczy i zorganizowano laboratoria badawcze.

Głównym organizatorem był dyrektor Stacji  dr Mirosław Kacprzak były dyrektor WSSE w Łodzi/./biografia "Rys Historyczny Służb Sanitarno-Epidemiologicznych w Polsce cz. I str.149/ .
Dr Mirosław Kacprzak był świetnym  organizatorem pracy i doświadczonym epidemiologiem. W bardzo krótkim okresie czasu zorganizował wszystkie laboratoria wyposażone w nową aparaturę i wykonujące pełny zakres badań. Były to laboratoria w działach: Higieny Żywności, Żywienia i Przedmiotów Użytku, Higieny Komunalnej, Higieny Pracy , Epidemiologii, Radiologii i Aparatury Specjalnej.

Dzięki staraniom dr Mirosława Kacprzaka została przeniesiona z Łodzi do Zduńskiej Woli Centralna Baza Rezerw Sanitarno -Przeciwepidemicznych, która funkcjonuje do dziś w miejscowości Poręby k/Zduńskiej Woli. 

Dr Mirosław Kacprzak był dyrektorem WSSE w Sieradzu z/s w Zduńskiej Woli do 31.12.1978 r. Od 01.01.1979 r. został powołany na dyrektora Departamentu Inspekcji Sanitarnej w MZ i OS w Warszawie. Zmarł 04.07.1982r. Za działalność zawodową i społeczną był odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi, Złotym Krzyżem Zasługi, Krzyżem Kawalerskim OOP, odznaką honorową "Zasłużony dla Województwa Sieradzkiego" oraz innymi odznaczeniami państwowymi i resortowymi.

Terenowa Stacja Sanitarno-Epidemiologiczna w Zduńskiej Woli nie posiadała pełnego zaplecza laboratoryjnego, toteż Wojewódzka Stacja Sanitarno-Epidemiologiczna wykonywała część badań dla potrzeb zduńskowolskiej stacji.
Wszyscy pracownicy Terenowej Stacji Sanitarno-Epidemiologicznej posiadali odpowiednie kwalifikacje    do wykonywania zadań Inspekcji Sanitarnej. Od 1994 r. Laboratorium Oddziału Higieny Pracy brało udział w międzylaboratoryjnej kontroli jakości i osiągało bardzo dobre wyniki. Laboratoria w miarę możliwości finansowych doposażane były w nowoczesny sprzęt i aparaturę. W roku 1999 Terenowa Stacja Sanitarno-Epidemiologiczna w Zduńskiej Woli - została Powiatową Stacją Sanitarno-Epidemiologiczną w Zduńskiej Woli, a Wojewódzka Stacja Sanitarno-Epidemiologiczna -Oddziałem Zamiejscowym Wojewódzkiej Stacji Sanitarno-Epidemiologicznej w Łodzi z/s w Zduńskiej Woli.
1 marca 2003 r. Oddział Zamiejscowy przestał istnieć,  a pracownicy i mienie przejęte zostało przez Powiatową Stację Sanitarno-Epidemiologiczną w Zduńskiej Woli. Na skutek restrukturyzacji zostały zlikwidowane: Sekcja Badań Żywienia i Przedmiotów Użytku, Badań Epidemiologicznych i Przygotowania Podłóż Bakteriologicznych. W nowej strukturze stacji w Oddziale Laboratoryjnym pozostały Sekcja Badań Higieny Środowiska, Sekcja Analiz Instrumentalnych i Sekcja Badań Środowiska Pracy zintegrowane z Wojewódzką Stacją Sanitarno-Epidemiologiczną w Łodzi.

 

{"register":{"columns":[]}}