Materiały i wyroby przeznaczone do kontaktu z żywnością
Produkty spożywcze przeznaczone do spożycia, w procesie produkcji, przechowywania oraz transportu mają kontakt z wieloma materiałami. Noszą one nazwę materiałów przeznaczonych do kontaktu z żywnością (FCM). Jako przykład wskazać można opakowania na żywność, maszyny stosowane przy produkcji, kontenery transportowe itp. Materiały te nie mogą wchodzić w reakcje chemiczną z produktem, aby nie wpływać w jakikolwiek sposób na jakość i bezpieczeństwo żywności.
Podstawą prawną, która określa wymogi w sprawie materiałów przeznaczonych do kontaktu z żywnością jest Rozporządzenie (WE) nr 1935/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 27 października 2004 r. w sprawie materiałów i wyrobów przeznaczonych do kontaktu z żywnością oraz uchylające Dyrektywy 80/590/EWG i 89/109/EWG (Dz. Urz. L338/4 z 2004r.)
Producent oraz osoby które chcą wprowadzić na rynek wyroby przeznaczone do kontaktu z żywnością, mają obowiązek kierować się przepisami prawa i wykazać że ww. produkty spełniają określone kryteria i potwierdzają to przeprowadzone badania laboratoryjne. Konieczna jest również pisemna deklaracja zgodnie z załącznikiem IV Rozporządzenia Komisji (WE) NR 10/2011 z dnia 14 stycznia 2011 r. w sprawie materiałów i wyrobów z tworzyw sztucznych przeznaczonych do kontaktu z żywnością. W ww. rozporządzeniu zawarte są zasady dotyczące składu FCM z tworzyw sztucznych, w tym wprowadzenie unijnego wykazu substancji dozwolonych do stosowania w produkcji FCM z tworzyw sztucznych. Rozporządzenie Komisji (WE) nr 10/2011 podaje wymogi zgodności materiałów z tworzyw sztucznych i specyfikacje oraz ograniczenia dotyczące stosowania tych substancji. Podane są limity migracji, które określają maksymalną ilość substancji, jaka może migrować do żywności.
Wykaz aktów prawnych dotyczących wymagań dla materiałów i wyrobów przeznaczonych do kontaktu z żywnością – kliknij w: