PRODUKCJA PIEROWTNA I SPRZEDAŻ BEZPOŚREDNIA

PRODUKCJA PIEROWTNA I SPRZEDAŻ BEZPOŚREDNIA

zgodnie z aktualnie obowiązującym stanem prawnym gospodarstwa działające na rynku spożywczym, tj. podmioty prowadzące sprzedaż bezpośrednią oraz podmioty prowadzące produkcję pierwotną obowiązane są złożyć wniosek o wpis do Rejestru zakładów podlegających urzędowej kontroli organów Państwowej Inspekcji Sanitarnej – art. 61 i 63 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 25 sierpnia 2006 r. o bezpieczeństwie żywności i żywienia.

Produkcja pierwotna (lub podstawowa) oznacza uprawę roślin lub chów i hodowlę zwierząt w celu pozyskania tzw. produktów pierwotnych. Produkcja pierwotna obejmuje także łowiectwo, rybołówstwo i zbieranie runa leśnego.

Produkcja pierwotna obejmuje działalność na poziomie gospodarstw lub na podobnym poziomie obejmującą m.in. produkcję, hodowlę i uprawę produktów roślinnych, jak również ich transport wewnętrzny, magazynowanie i postępowanie z produktami (bez znaczącej zmiany ich charakteru) w gospodarstwie i ich dalszy transport do zakładu przetwórczego.

Podstawowe wymagania dla produkcji pierwotnej określa załącznik I Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) Nr 852/2004 z dnia 29.04.2004 r. w sprawie higieny środków spożywczych (Dz. U. UE L 139 z dnia 30 kwietnia 2004 r.). W treści ww. załącznika określono ogólne przepisy higieny dla produkcji podstawowej i powiązanych działań.

Na podstawie art. 68 ust. 2 ustawy o bezpieczeństwie żywności i żywienia zostało wydane rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 6 czerwca 2007 r. w sprawie dostaw bezpośrednich środków spożywczych. Rozporządzenie to określa zakres działalności prowadzonej w ramach dostaw bezpośrednich środków spożywczych, w tym wielkość i obszar dostaw bezpośrednich oraz szczegółowe wymagania higieniczne dla działalności prowadzonej w ramach dostaw bezpośrednich żywności.

Sprzedaż bezpośrednia to sprzedaż małych ilości surowców, czyli produktów produkcji pierwotnej do konsumenta końcowego lub lokalnego zakładu detalicznego bezpośrednio zaopatrującego konsumenta końcowego. Dostawcami bezpośrednimi są zatem producenci małych ilości żywności nieprzetworzonej pochodzenia roślinnego, sprzedawanej konsumentowi finalnemu, tj. osobom indywidualnym, np. na targowiskach, placach targowych, w bramach własnych gospodarstw rolnych, handlu obwoźnym, jak również lokalnym sklepom i zakładom gastronomicznym (restauracje, bary, stołówki szkolne i inne).

Dostawy bezpośrednie nie dotyczą produktów pierwotnych wprowadzanych do obrotu przez zakład podmiotu działającego na rynku w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Zasady wprowadzania do obrotu suplementów diety

Obowiązkiem podmiotu działającego na rynku spożywczym, który wprowadza lub ma zamiar wprowadzić po raz pierwszy do obrotu:

preparaty do początkowego żywienia niemowląt oraz środkach spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego, które nie należą do grup określonych w art. 24 ust. 2 pkt 1-3,
suplementy diety,
środki spożywcze, do których dodawane są witaminy, składniki mineralne lub substancje, o których mowa w załączniku III część B i C do rozporządzenia nr 1925/2006.

jest powiadomienie Głównego Inspektora Sanitarnego o pierwszym wprowadzeniu do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Dostęp do elektronicznego formularza można uzyskać za pośrednictwem strony internetowej Głównego Inspektoratu Sanitarnego: www.gis.gov.pl.

W przypadku, gdy dokument elektroniczny nie zawiera podpisu elektronicznego należy również dokonać powiadomienia w formie pisemnejna formularzu według wzoru zawartego w Rozporządzeniu Ministra Zdrowia z dnia 23 marca 2011 r. w sprawie wzoru formularza powiadomienia o produktach wprowadzonych po raz pierwszy do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, rejestru produktów objętych powiadomieniem oraz wykazu krajowych jednostek naukowych właściwych do wydawania opinii

Szczegółowe wymagania odnośnie informacji, które należy zamieścić w powiadomieniu określa art. 29 ust. 2 ustawy o bezpieczeństwie żywności i żywienia z dnia 25.08.2006 r. Należy m.in. podać nazwę produktu, jego postać, ilościowy i jakościowy skład produktu, a także wzór etykiety w języku polskim.

Główny Inspektor Sanitarny na stronie internetowej prowadzi rejestr produktów objętych powiadomieniem o pierwszym wprowadzeniu do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Dane z rejestru są publicznie dostępne z wyłączeniem danych stanowiących tajemnicę przedsiębiorcy. Istnieje więc możliwość sprawdzenia czy dany suplement diety został zgłoszony do Głównego Inspektoratu Sanitarnego na stronie http://rejestrzp.gis.gov.pl/

Nadzór nad wprowadzaniem do obrotu, znakowaniem, prezentacją i reklamą suplementów diety sprawują organy Państwowej Inspekcji Sanitarnej (powiatowe stacje sanitarno-epidemiologiczne).

Zachowanie ww. zasad określonych w przepisach prawa żywnościowego zapewnia, że zwykłe stosowanie suplementu diety zgodnie z informacją zamieszczoną w oznakowaniu będzie bezpieczne dla zdrowia i życia człowieka.

Oznakowanie, prezentacja i reklama suplementów diety nie może sugerować konsumentowi, że spożywanie tego typu produktów może zastąpić w całości (dostarczyć wystarczających dla organizmu ilości składników odżywczych) zbilansowaną i zróżnicowaną dietę.

Oznakowanie, prezentacja i reklama suplementów diety nie może ponadto wprowadzać konsumentów w błąd, tj.:

przypisywać środkowi spożywczemu działania lub właściwości, których on nie posiada;
sugerować, że środek spożywczy ma szczególne właściwości, gdy
w rzeczywistości wszystkie podobne środki spożywcze mają takie właściwości, zwłaszcza przez szczególne podkreślanie obecności lub braku określonych składników lub składników odżywczych;
sugerować poprzez wygląd, opis lub prezentacje graficzne, że chodzi o określony środek spożywczy lub składnik, mimo że w rzeczywistości komponent lub składnik naturalnie obecny lub zwykle stosowany w danym środku spożywczym został zastąpiony innym komponentem lub innym składnikiem.

Ponadto oznakowanie, prezentacja i reklama suplementów diety nie może przypisywać tym produktom właściwości zapobiegania chorobom lub leczenia chorób ludzi bądź też odwoływać się do takich właściwości.

Za nieprzestrzeganie wymagań w zakresie znakowania suplementów diety, w tym prezentacji i reklamy, zgodnie z art. 104 ust. 1. ustawy o bezpieczeństwie żywności i żywienia, grozi kara pieniężna nakładana w formie decyzji przez państwowego wojewódzkiego inspektora sanitarnego.

Nadzór nad wprowadzaniem do obrotu, znakowaniem, prezentacją i reklamą suplementów diety sprawują organy Państwowej Inspekcji Sanitarnej.

Poradnik konsumencki „Co warto wiedzieć o suplementach diety?”