spotkanie w kościele katedralnym pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Białymstoku.
Remont zabytkowej posadzki i prace konserwatorskie przy stolarce okiennej i drzwiowej – to tylko niektóre z tematów poruszonych podczas spotkania w kościele katedralnym pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Białymstoku.
W rozmowie udział wzięli Adam Musiuk, Podlaski Wojewódzki Konserwator Zabytków, oraz ks. Jarosław Grzegorczyk, proboszcz parafii archikatedralnej.
„W przypadku obiektów takiej rangi, jak katedra białostocka, każda ingerencja – nawet tak potrzebna jak remont posadzki czy stolarki – musi być przeprowadzona z pełną świadomością wartości zabytku. Zarówno kościół, jak i jego posadzka, są wpisane do rejestru zabytków, co zobowiązuje nas do działania zgodnego ze sztuką konserwatorską, z poszanowaniem historycznej tkanki. Jednocześnie zdajemy sobie sprawę, że świątynia żyje – służy ludziom, którzy tu się modlą, uczestniczą w liturgii, spędzają ważne chwile. Dlatego wszystkie działania planujemy tak, by łączyć troskę o dziedzictwo z realną poprawą warunków dla wiernych” – powiedział Adam Musiuk, Podlaski Wojewódzki Konserwator Zabytków.
Białostocka katedra to wyjątkowy przykład neogotyckiej architektury w tzw. stylu wiślano-bałtyckim – charakterystycznym dla monumentalnych świątyń wznoszonych na przełomie XIX i XX wieku na terenie dawnego Królestwa Polskiego jako symbol polskości i wiary katolickiej.
Historia świątyni sięga końca XIX wieku, kiedy ks. Wilhelm Szwarc rozpoczął starania o budowę nowego kościoła. Dzięki determinacji parafian i wizji architekta Józefa Piusa Dziekońskiego powstała monumentalna budowla, której mury pamiętają wydarzenia sprzed ponad 120 lat.
