Polska we Francji

W konferencji inaugurowanej przez Ambasadora Jana Emeryka Rościszewskiego wzięli udział profesor Krzysztof Szwagrzyk, zastępca Prezesa Instytutu Pamięci Narodowej, profesor Jan Żaryn, dyrektor Instytutu Dziedzictwa Myśli Narodowej oraz dr Jacek Pawłowicz, dyrektor Muzeum Żołnierzy Wyklętych i Więźniów Politycznych PRL.

Prelegenci mówili m.in. o idei i potrzebie upamiętniania polskiego powojennego podziemia, którzy stawiali opór sowietyzacji Polski i podporządkowaniu jej ZSRR oraz o genezie powstania i działalności Muzeum Żołnierzy Wyklętych i Więźniów Politycznych PRL. Przedstawiciele francuskiej Polonii obecni na konferencji wysłuchali również wykładu o trwającej do dziś identyfikacji bohaterów ukrywanych przez władze komunistyczne, prowadzonej przez Instytut Pamięci Narodowej, m.in. za pomocą specjalistycznego programu badającego materiał genetyczny i pozwalającej na ich oficjalne upamiętnienie. W trakcie wieczoru wyświetlono również film nt. prac IPN w tym zakresie.

Wydarzenie zostało zorganizowane we współpracy z Paryskim Klubem Gazety Polskiej.

Przed konferencją w Ambasadzie profesor Krzysztof Szwagrzyk, profesor Jan Żaryn, oraz dr Jacek Pawłowicz wraz z konsulem RP w Paryżu Andrzejem Szydło odwiedzili także szereg polskich szkół w regionie paryskim, w których spotkali się z młodzieżą oraz kadrą pedagogiczną. Ich wykłady odbyły się w Sekcjach Polskich Liceum Międzynarodowego w Saint-Germain-en-Laye i Liceum Montaigne w Paryżu, w Szkole Polskiej im. Adama Mickiewicza w Paryżu, w Szkole Polskiej przy Parafii Św. Genowefy w Paryżu oraz w Szkole Polskiej im. Marii Skłodowskiej-Curie w Aulnay-sous-Bois.

Walcząc z siłami nowego agresora Żołnierze Wyklęci, musieli  zmierzyć się z ogromną, wymierzoną w nich propagandą Polski Ludowej, która nazywała ich „bandami reakcyjnego podziemia”. Z kolei osoby działające w antykomunistycznych organizacjach i oddziałach zbrojnych, które znalazły się w kartotekach aparatu bezpieczeństwa, określono mianem „wrogów ludu”. Mobilizacja i walka Żołnierzy Wyklętych zwanych również „Żołnierzami Niezłomnymi” była pierwszym odruchem samoobrony społeczeństwa polskiego przeciwko sowieckiej agresji i narzuconym siłą władzom komunistycznym, ale też przykładem najliczniejszej antykomunistycznej konspiracji zbrojnej w skali europejskiej, obejmującej teren całej Polski, w tym także utracone na rzecz Związku Sowieckiego Kresy Wschodnie II RP.