Gruzja
Stosunki dyplomatyczne między Polską a Gruzją zostały nawiązane 28 kwietnia 1992 roku.
Współpraca polityczna
Rys historyczny
Pierwszego dyplomatę wysyłała do Gruzji Rada Regencyjna Królestwa Polskiego. Był nim Wacław Ostrowski, który zorganizował w ówczesnym Tiflisie polskie przedstawicielstwo w randze agencji konsularnej i prowadził z prezydentem Noe Żordanią rozmowy o sojuszu wojskowym.
Polska uznała Gruzję 29 stycznia 1919 roku. W 1920 roku agencję przekształcono w konsulat. W marcu tego samego roku do Tiflisu przybyła misja na czele z Tytusem Filipowiczem, który 31 marca złożył listy uwierzytelniające ministrowi spraw zagranicznych Eugeni Gegeczkoriemu. 24 kwietnia 1920 roku, misja udała się do Baku, gdzie jej członkowie zostali aresztowani przez sowietów i wywiezieni do Moskwy.
Na początku 1921 roku konsulat przekształcono w konsulat generalny RP, którego szefostwo objął Wiktor Białobrzeski. W tym czasie dyskutowany był militarny sojusz polsko-gruziński. W planach było też powstanie ambasady RP w Tbilisi. Plany te legły w gruzach, gdy 25 lutego 1921 Demokratyczna Republika Gruzji została zaatakowana, a później przeszła pod władzę sowiecką, wchodząc następnie w skład Zakaukaskiej Federacyjnej Socjalistycznej Republiki Radzieckiej. Polska nie uznała tej aneksji i utrzymywała kontakty z osiadłym w Paryżu gruzińskim rządem emigracyjnym.
W latach 1926-1937 władze polskie utrzymywały w Tiflisie (od 1936 - w Tbilisi) konsulat generalny, który podlegał Ambasadzie RP w Moskwie. Konsulat mieścił się w stojącym do dnia dzisiejszego budynku przy obecnej ul. Leo Kiacheli 24. Budynek oznaczony jest tablicą pamiątkową.
Współpraca polityczna w okresie III RP
Ponowne nawiązanie stosunków dyplomatycznych między Rzecząpospolitą Polską a Gruzją nastąpiło podczas wizyty wiceministra spraw zagranicznych Gruzji Micheiła Ukleby w Polsce 28 kwietnia 1992 roku. W kwietniu 1993 roku podpisano Traktat o przyjaźni i współpracy między Rzeczypospolitą Polska a Republiką Gruzji i - tego samego dnia - Umowę między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Gruzji o współpracy kulturalnej i naukowej.
Ambasadę RP w Tbilisi powołano 20 listopada 1995 roku, a jej otwarcie nastąpiło 1 listopada 1997 roku. Pierwszym kierownikiem placówki był chargé d’affaires a.i. Piotr Borawski, natomiast w 2005 roku kierownika placówki podniesiono do rangi Ambasadora RP w Gruzji – był nim wówczas Jacek Multanowski. W dalszej kolejności otworzono biuro Attaché Obrony RP (2008) i Instytut Polski (2018). Pierwszą siedzibą Ambasady był budynek przy ul. Braci Zubalaszwili 19, a w 2017 roku placówka przeniosła się do nowoczesnego budynku przy ul. Otara Oniaszwili 24.
Dynamizacja wzajemnych stosunków politycznych nastąpiła po Rewolucji Róż w Gruzji. Kluczowym jej momentem był przyjazd Prezydenta Lecha Kaczyńskiego, wraz z prezydentami Litwy, Łotwy, Estonii i Ukrainy, do Tbilisi podczas wojny rosyjsko-gruzińskiej w 2008 roku. Ten silny akt poparcia dla niepodległości Gruzji jest pamiętany w społeczeństwie po dziś dzień.
Gruzja realizuje ambitny program reform, wzmocniony wdrażaniem w życie umowy stowarzyszeniowej z Unią Europejską. Reformy gruzińskie w sposób kompleksowy wspiera zainicjowana w 2015 roku tzw. Konferencja Tbiliska, w ramach której polscy eksperci z różnych ministerstw pomagają gruzińskim kolegom przygotować się do wdrażania niezbędnych reform.
W 2018 zostało powołane wspólne Polsko-Gruzińskie Zgromadzenie Parlamentarne, które swoją pierwszą sesję odbyło w 2019 roku.
Współpraca ekonomiczna
Implementacja pogłębionej i kompleksowej umowy pomiędzy Unia Europejska i Gruzją (DCFTA) stwarza coraz lepsze warunki dla współpracy handlowej i inwestycyjnej pomiędzy Polska i Gruzją.
Bezpośrednie loty pomiędzy Warszawą i Tbilisi oraz pomiędzy Warszawą, Katowicami, Wrocławiem, Poznaniem i Kutaisi rozwijają zarówno sektory turystyczne obu krajów, jak i kontakty B2B.
Na poziomie państwowym dwustronna współpraca ekonomiczna realizowana jest w ramach Międzyrządowej Komisji ds. Współpracy Gospodarczej.
Zagraniczne Biuro Handlowe Polskiej Agencji Handlu i Inwestycji w Tbilisi wspiera rozwój polskiego eksportu i inwestycji w Gruzji. Polsko-Gruzińska Izba Przemysłowo-Handlowa pomaga przesiębiorcom obydwu krajów w ich działalności zarówno w Polsce, jak i w Gruzji.
Zachęcamy do zapoznania się z opracowanym przez zespół Ambasady Informatorem Ekonomicznym przedstawiającym profil gospodarczy Gruzji, oraz dane na temat polsko-gruzinskiej współpracy gospodarczej.
Linki
Zagraniczne Biuro Handlowe Tbilisi
Polsko-Gruzińska Izba Przemysłowo-Handlowa
Polska pomoc rozwojowa
Gruzja należy do krajów priorytetowych w ramach Polskiej Pomocy Rozwojowej.
W latach 2024 - 2025 w Gruzji zrealizowano łącznie 25 projektów w ramach Polskiej pomocy, w tym: 9 wdrożyły organizacje pozarządowe, 5 – Ambasada RP w Tbilisi, 5 – organy administracji rządowej, 1 – jednostki samorządu terytorialnego, a 2 – Fundacja Solidarności Międzynarodowej.
Polska współpraca rozwojowa w tym kraju koncentrowała się na wsparciu rozwoju społeczno-ekonomicznego, ze szczególnym uwzględnieniem grup wrażliwych, takich jak osoby z niepełnosprawnościami czy ofiary przemocy domowej. Projekty miały na celu poprawę jakości życia osób marginalizowanych, ułatwienie im dostępu do usług społecznych, integrację ze społeczeństwem oraz aktywizację zawodową. Ważnym elementem było zwiększenie dostępności i jakości usług diagnostycznych oraz rehabilitacyjnych – zarówno dla dzieci, jak i dla dorosłych z niepełnosprawnościami – poprzez szkolenia specjalistów w zakresie diagnostyki zdrowotnej, fizjoterapii i rehabilitacji.
Polska kontynuowała długoletnie wsparcie rozbudowy gruzińskiego systemu edukacji wczesnoszkolnej. Działania skupiały się na podniesieniu jakości nauczania w rejonach zamieszkałych przez mniejszości narodowe, gdzie ryzyko wykluczenia edukacyjnego jest szczególnie wysokie.
Inne projekty służyły rozwojowi i promocji gospodarczej wybranych regionów Gruzji, w tym rozwojowi turystyki, poprzez przyciąganie inwestycji oraz wspieranie lokalnej przedsiębiorczości.
Kontynuowano również działania na rzecz rozbudowy systemów ratownictwa. Obejmowały one tworzenie systemu szkoleniowego strażaków, podnoszenie kwalifikacji służb ratunkowych oraz rozwój sieci jednostek ratowniczych w celu zwiększenia bezpieczeństwa obywateli podczas katastrof naturalnych lub wywołanych działalnością człowieka.
Dodatkowo Fundacja Solidarności Międzynarodowej podejmowała inicjatywy na rzecz poprawy efektywności energetycznej w samorządach, promując wykorzystanie odnawialnych źródeł energii i wdrażanie rozwiązań przyjaznych środowisku.
Linki