Miód z Polski - samo zdrowie
Polski miód to czysta przyroda, wielowiekowa tradycja pszczelarska i najwyższe standardy. Powstaje z nektaru kwiatów rosnących na łąkach i w sadach oraz ze spadzi w lasach, które od pokoleń są częścią polskiego krajobrazu. Naturalny smak i aromat miodu to esencja polskiej kultury kulinarnej - prosty, prawdziwy i pełen wartości, które cenione są od wieków.
W Polsce pszczelarstwo łączy tradycję z nowoczesnością. Jest kierunkiem produkcji rolniczej, który spełnia szereg ważnych funkcji wykraczających poza produkcję miodu i produktów pszczelich. Pszczoły miodne odgrywają kluczową rolę jako zapylacze roślin owadopylnych, w tym upraw rolnych. Do produktów pszczelich, oprócz miodu, zalicza się m.in: mleczko pszczele, wosk, pyłek kwiatowy, pierzgę oraz propolis. Produkty pszczele znajdują zastosowanie w przemyśle spożywczym, farmaceutycznym czy kosmetycznym, a polski miód, dzięki unikalnemu składowi biochemicznemu, jest znakomitym produktem dietetycznym i leczniczym.
Do rozwoju sektora produktów pszczelarskich na przestrzeni lat istotnie przyczyniły się m.in.: kolejne krajowe programy wsparcia pszczelarstwa, sprawnie funkcjonujące struktury związkowe pszczelarzy, wysoka jakość produkowanego sprzętu pasiecznego, szeroka oferta asortymentowa krajowego miodu oraz dobrze rozwinięte zaplecze dydaktyczno-naukowe.
Pozytywnym efektem wdrażanych programów wsparcia jest rosnąca liczba rodzin pszczelich w Polsce. W 2024 r. na terenie Polski znajdowało się około 2,42 mln rodzin pszczelich, o ponad 1 mln więcej niż dziesięć lat wcześniej. Najwięcej rodzin pszczelich, tzw. pni pszczelich, w 2024 r. znajdowało się na terenie województwa lubelskiego (299,1 tys.), a najmniej na Opolszczyźnie (74,7 tys.). Największe gospodarstwa pasieczne zlokalizowane były w województwach warmińsko-mazurskim (średnio 41 pni), zachodniopomorskim i lubelskim (po 29 pni) oraz lubuskim (27 pni). Najmniejsze pasieki występują na Śląsku (14 pni), w Małopolsce (20 pni) i województwie łódzkim (21 pni).
Produkcja miodu w Polsce rośnie od 2021 r. W latach 2020-2024 wzrosła z 13 tys. do 31 tys. ton, tj. blisko 2,5-krotnie. Była to przede wszystkim konsekwencja zwiększenia liczby rodzin pszczelich, a także efekt skutecznych programów wsparcia pszczelarstwa. Duże znaczenie dla wzrostu produkcji miały również czynniki środowiskowe. Łagodniejsze zimy i sprzyjająca kwitnieniu roślin pogoda w okresach wiosenno-letnich umożliwiały pszczołom dłuższy okres zbioru nektaru. Pośrednio na wzrost produkcji miodu w Polsce miała wpływ większa dostępność roślin miododajnych spowodowana zmianami w strukturze upraw w kierunku rozwoju nasadzeń roślin nektarowych.
Miód z Polski cieszy się uznaniem konsumentów zagranicznych, ponieważ odznacza się najwyższą jakością i wyjątkowym smakiem – stanowiąc połączenie polskiej natury i pszczelarskiej pasji. W latach 2014-2023 krajowi przedsiębiorcy sprzedawali za granicę od 12 tys. ton do blisko 25 tys. ton miodu rocznie. W 2024 r., podobnie jak w latach wcześniejszych, głównym odbiorcą miodów z Polski były kraje UE, do których trafiło nieco ponad 90% całego eksportu. Największymi unijnymi odbiorcami miodu z Polski były Niemcy (3,2 tys. ton), Włochy (1,8 tys. ton), a także Hiszpania i Grecja (po 0,9 tys. ton).
Polska jest importerem miodu netto, ale w ostatnich latach z uwagi na rosnącą produkcję krajową popyt importowy odznaczał się tendencją spadkową. W latach 2020-2024 wolumen importu miodu zmniejszył się z 37,5 tys. do 26,6 tys. ton, tj. o blisko 30%.
Miody i produkty pszczele wytwarzane w Polsce cechuje wysoka jakość. Na krajowej liście produktów tradycyjnych, prowadzonej przez Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi (wg stanu na 5 września 2025 r.), znajdowało się 96 miodów z różnych regionów Polski. Ponadto sześć polskich miodów posiada unijne certyfikaty produktów regionalnych i tradycyjnych.
- Miód wrzosowy z Borów Dolnośląskich – Chronione Oznaczenie Geograficzne,
- Miód kurpiowski – Chronione Oznaczenie Geograficzne,
- Miód drahimski – Chronione Oznaczenie Geograficzne,
- Podkarpacki miód spadziowy – Chroniona nazwa pochodzenia,
- Miód z Sejneńszczyzny / Łoździejszczyzny (Seinu / Lazdiju krasto medus) – Chroniona Nazwa Pochodzenia (produkt zarejestrowany na podstawie wniosku transgranicznego złożonego wspólnie z Litwą),
- Miód spadziowy z Beskidu Wyspowego – Chroniona Nazwa Pochodzenia.
Opracowano w Biurze Analiz i Strategii Krajowego Ośrodka Wsparcia Rolnictwa