W celu świadczenia usług na najwyższym poziomie stosujemy pliki cookies. Korzystanie z naszej witryny oznacza, że będą one zamieszczane w Państwa urządzeniu. W każdym momencie można dokonać zmiany ustawień Państwa przeglądarki. Zobacz politykę cookies.

Prewencja

Obowiązki właścicieli, zarządców, faktycznych użytkowników budynków i obiektów budowlanych w zakresie ochrony przeciwpożarowej.

Na podstawie przepisów art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o ochronie przeciwpożarowej (tj. Dz. U. z 2018 r. poz. 620), dalej „ustawa o ochronie przeciwpożarowej”, osoba fizyczna, osoba prawna, organizacja lub instytucja korzystające z budynku, obiektu lub terenu są obowiązane zabezpieczyć je przed zagrożeniem pożarowym lub innym miejscowym zagrożeniem.

Właściciel, zarządca lub użytkownik budynku, obiektu lub terenu, a także wskazane wyżej podmioty ponoszą odpowiedzialność za naruszenie przepisów przeciwpożarowych, w trybie i na zasadach określonych w innych przepisach (art. 3 ust. 2 ustawy o ochronie przeciwpożarowej).

Właściciel budynku, obiektu budowlanego lub terenu, zapewniając ich ochronę przeciwpożarową, a także ich zarządca lub użytkownik, na podstawie zawartej umowy cywilnoprawnej ustanawiającej zarząd lub użytkowanie, a w przypadku braku tej umowy – faktycznie władający budynkiem, obiektem lub terenem, są obowiązani (art. 4 ust. 1, 1a ustawy o ochronie przeciwpożarowej):

  • przestrzegać przeciwpożarowych wymagań techniczno-budowlanych, instalacyjnych i technologicznych – wymagań ustalonych dla tego obiektu w jego dokumentacji projektowej;
  • wyposażyć budynek, obiekt budowlany lub teren w wymagane urządzenia przeciwpożarowe i gaśnice – jeżeli są wymagane zgodnie na podstawie wskazanych w dalszej treści przepisów wykonawczych: przeciwpożarowy wyłącznik prądu; hydranty wewnętrzne (o średnicy węza odpowiednio 25, 33, 52 mm); awaryjne oświetlenie ewakuacyjne, zapasowe lub przeszkodowe; urządzenia oddymiające; system wykrywania dymu; instalacja sygnalizacji pożarowej;
  • zapewnić konserwację oraz naprawy urządzeń przeciwpożarowych i gaśnic w sposób gwarantujący ich sprawne i niezawodne funkcjonowanie – zapewnić poddawanie urządzeń przeciwpożarowych i gaśnic wymaganym dla nich przeglądom technicznym i czynnościom konserwacyjnym, co najmniej raz w roku, lub częściej, zgodnie z zasadami określonymi dla nich w Polskich Normach, dotyczących urządzeń przeciwpożarowych i gaśnic, w dokumentacji techniczno-ruchowej oraz w instrukcjach obsługi, opracowanych przez producentów; czynności te muszą wykonywać osoby posiadające odpowiednie kwalifikacje;
  • zapewnić osobom przebywającym w budynku, obiekcie budowlanym lub na terenie, bezpieczeństwo i możliwość ewakuacji – poprzez niewykonywanie opisanych w dalszej treści czynności zabronionych i wykonywanie obowiązków w zakresie ochrony przeciwpożarowej;
  • przygotować budynek, obiekt budowlany lub teren do prowadzenia akcji ratowniczej – doprowadzenie dróg pożarowych do wymagających tego budynków i obiektów, a także utrzymanie tych dróg stanie umożliwiającym wykorzystanie ich o każdej porze roku przez pojazdy jednostek ochrony przeciwpożarowej;
  • zapoznać pracowników z przepisami przeciwpożarowymi – obowiązkowo podczas każdego szkolenia w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy;
  • ustalić sposoby postępowania na wypadek powstania pożaru, klęski żywiołowej lub innego miejscowego zagrożenia.

Czynności zabronione i obowiązki w zakresie ochrony przeciwpożarowej.

Stosownie do opisanych wyżej obowiązków w zakresie ochrony przeciwpożarowej, na podstawie przepisów rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 7 czerwca 2010 r. w sprawie ochrony przeciwpożarowej budynków, innych obiektów budowlanych i terenów (Dz. U. Nr 109, poz. 719):

  1. § 4 ust. 1: w obiektach oraz na terenach przyległych do nich jest zabronione wykonywanie następujących czynności, które mogą spowodować pożar, jego rozprzestrzenianie się, utrudnienie prowadzenia działania ratowniczego lub ewakuacji:
  • używanie otwartego ognia, palenie tytoniu i stosowanie innych czynników mogących zainicjować zapłon materiałów występujących:
  • w strefie zagrożenia wybuchem, z wyjątkiem urządzeń przeznaczonych do tego celu, spełniających wymagania określone w przepisach dla urządzeń i systemów ochronnych przeznaczonych do użytku w atmosferze potencjalnie wybuchowej,
  • w miejscach występowania materiałów niebezpiecznych pożarowo:
    • gazów palnych,
    • cieczy palnych o temperaturze zapłonu poniżej 328,15 K (55°C),
    • materiałów wytwarzających w zetknięciu z wodą gazy palne,
    • materiałów zapalających się samorzutnie na powietrzu,
    • materiałów wybuchowych i wyrobów pirotechnicznych,
    • materiałów ulegających samorzutnemu rozkładowi lub polimeryzacji,
    • materiałów mających skłonności do samozapalenia,
    • materiałów innych niż wymienione wyżej, jeśli sposób ich składowania, przetwarzania lub innego wykorzystania może spowodować powstanie pożaru;
  • użytkowanie instalacji, urządzeń i narzędzi niesprawnych technicznie lub w sposób niezgodny z przeznaczeniem albo warunkami określonymi przez producenta bądź niepoddawanych okresowym kontrolom, o zakresie i częstotliwości wynikających z przepisów Prawa budowlanego, jeżeli może się to przyczynić do powstania pożaru, wybuchu lub rozprzestrzenienia ognia:
  • raz w roku należy poddawać przeglądom okresowym instalację gazową w budynkach i obiektach, instalację wentylacyjną oraz kominową (dymową i spalinową);
  • co najmniej raz w miesiącu, jeżeli przepisy miejscowe nie stanowią inaczej, należy usuwać zanieczyszczenia z przewodów dymowych i spalinowych od użytkowanych palenisk w zakładach żywienia zbiorowego (restauracje, bary, kuchnie zakładowe, kuchnie szkolne, itp.);
  • co najmniej raz na 3 miesiące należy usuwać zanieczyszczenia z przewodów dymowych od użytkowanych palenisk opalanych paliwem stałym w każdym innym niż zakład żywienia zbiorowego obiekcie budowlanym – budynku mieszkalnym jednorodzinnym, wielorodzinnym, budynkach produkcyjnych, inwentarskich, gospodarczych, i innych;
  • co najmniej raz na 6 miesięcy należy usuwać zanieczyszczenia z przewodów spalinowych od użytkowanych palenisk opalanych paliwem ciekłym lub gazowym w każdym innym niż zakład żywienia zbiorowego obiekcie budowlanym – budynku mieszkalnym jednorodzinnym, wielorodzinnym, budynkach produkcyjnych, inwentarskich, gospodarczych, i innych;
  • garażowanie pojazdów silnikowych w obiektach i pomieszczeniach nieprzeznaczonych do tego celu, jeżeli nie opróżniono zbiornika paliwa pojazdu i nie odłączono na stałe zasilania akumulatorowego pojazdu;
  • rozgrzewanie za pomocą otwartego ognia smoły i innych materiałów w odległości mniejszej niż 5 m od obiektu, przyległego do niego składowiska lub placu składowego z materiałami palnymi, przy czym jest dopuszczalne wykonywanie tych czynności na dachach o konstrukcji i pokryciu niepalnym w budowanych obiektach, a w pozostałych, jeżeli zostaną zastosowane odpowiednie, przeznaczone do tego celu podgrzewacze;
  • rozpalanie ognia, wysypywanie gorącego popiołu i żużla lub wypalanie wierzchniej warstwy gleby i traw, w miejscu umożliwiającym zapalenie się materiałów palnych albo sąsiednich obiektów;
  • składowanie poza budynkami w odległości mniejszej niż 4 m od granicy działki sąsiedniej materiałów palnych, w tym pozostałości roślinnych, gałęzi i chrustu;
  • użytkowanie elektrycznych urządzeń ogrzewczych ustawionych bezpośrednio na podłożu palnym, z wyjątkiem urządzeń eksploatowanych zgodnie z warunkami określonymi przez producenta;
  • przechowywanie materiałów palnych oraz stosowanie elementów wystroju i wyposażenia wnętrz z materiałów palnych w odległości mniejszej niż 0,5 m od:
  • urządzeń i instalacji, których powierzchnie zewnętrzne mogą nagrzewać się do temperatury przekraczającej 373,15 K (100°C),
  • linii kablowych o napięciu powyżej 1 kV (1000 V), przewodów uziemiających oraz przewodów odprowadzających instalacji piorunochronnej oraz czynnych rozdzielnic prądu elektrycznego, przewodów elektrycznych siłowych i gniazd wtykowych siłowych o napięciu powyżej 400 V;
  • stosowanie na osłony punktów świetlnych materiałów palnych, z wyjątkiem materiałów trudno zapalnych i niezapalnych, jeżeli zostaną umieszczone w odległości co najmniej 0,05 m od żarówki;
  • instalowanie opraw oświetleniowych oraz osprzętu instalacji elektrycznych, takich jak wyłączniki, przełączniki, gniazda wtyczkowe, bezpośrednio na podłożu palnym, jeżeli ich konstrukcja nie zabezpiecza podłoża przed zapaleniem;
  • składowanie materiałów palnych na drogach komunikacji ogólnej służących ewakuacji lub umieszczanie przedmiotów na tych drogach w sposób zmniejszający ich szerokość albo wysokość poniżej wymaganych wartości określonych w przepisach techniczno-budowlanych;
  • składowanie materiałów palnych w pomieszczeniach technicznych, na nieużytkowych poddaszach i strychach oraz na drogach komunikacji ogólnej w piwnicach – dotyczy każdego rodzaju budynków i obiektów budowlanych, pomieszczeń kotłowni, rozdzielni elektrycznych, wentylatorowni, itp.;
  • przechowywanie pełnych, niepełnych i opróżnionych butli przeznaczonych do gazów palnych na nieużytkowych poddaszach i strychach oraz w piwnicach;
  • zamykanie drzwi ewakuacyjnych w sposób uniemożliwiający ich natychmiastowe użycie w przypadku pożaru lub innego zagrożenia powodującego konieczność ewakuacji – drzwi ewakuacyjne muszą być zawsze możliwe do otwarcia w celu ewakuacji, jeżeli ze względów użytkowania obiektu jest konieczne ich zamknięcie, obowiązkowo należy wyraźnie oznakować miejsce umieszczenia kluczy do wyjścia ewakuacyjnego oraz sposób natychmiastowego otwarcia drzwi ewakuacyjnych;
  • blokowanie drzwi i bram przeciwpożarowych w sposób uniemożliwiający ich samoczynne zamknięcie w przypadku powstania pożaru – drzwi i bramy przeciwpożarowe nie mogą być utrzymywane w pozycji otwartej za pomocą jakichkolwiek klinów lub blokad, które uniemożliwiają ich samoczynne zamknięcie w razie pożaru, w tym celu należy stosować elektromagnesy dopuszczone do stosowania w ochronie przeciwpożarowej, sterowane sygnałem alarmowym z instalacji sygnalizacji pożarowej;
  • lokalizowanie elementów wystroju wnętrz, instalacji i urządzeń w sposób zmniejszający wymiary drogi ewakuacyjnej poniżej wartości wymaganych w przepisach techniczno-budowlanych – minimalne wymiary w świetle dróg ewakuacyjnych należy obliczać proporcjonalnie do liczby osób, dla których ewakuacji jest przeznaczona dana droga ewakuacyjna wg wskaźnika 0,6 m na 100 osób, lecz nie m niej niż 1,4 m lub 1,2 m – jeżeli droga ewakuacyjna jest przeznaczona do ewakuacji nie więcej niż 20 osób; minimalny wymiar drzwi ewakuacyjnych to 0,9 m w świetle czynnego skrzydła odpowiednio do ww. wskaźnika; drzwi ewakuacyjne z budynku, z drogi ewakuacyjnej, muszą mieć szerokość nie mniejszą niż wymagana szerokość biegu klatki schodowej w danym budynku;
  • wykorzystywanie drogi ewakuacyjnej z sali widowiskowej lub innej o podobnym przeznaczeniu, w której następuje jednoczesna wymiana publiczności lub użytkowników, jako miejsca oczekiwania na wejście do tej sali;
  • uniemożliwianie lub ograniczanie dostępu do:
  • gaśnic i urządzeń przeciwpożarowych – minimalna szerokość dostępu do gaśnicy nie może być mniejsza niż 1 m, a odległość z każdego miejsca w obiekcie, w którym może przebywać człowiek, do najbliższej gaśnicy w obiekcie nie może być mniejsza niż 30 m,
  • przeciwwybuchowych urządzeń odciążających,
  • źródeł wody do celów przeciwpożarowych – hydranty przeciwpożarowe zewnętrzne, zbiorniki wody do celów przeciwpożarowych, zbiorniki technologiczne zawierające uzupełniający zapas wody do celów przeciwpożarowych, muszą być stale dostępne – o każdej porze roku,
  • urządzeń uruchamiających instalacje gaśnicze i sterujących takimi instalacjami oraz innymi instalacjami wpływającymi na stan bezpieczeństwa pożarowego obiektu,
  • wyjść ewakuacyjnych albo okien dla ekip ratowniczych,
  • wyłączników i tablic rozdzielczych prądu elektrycznego oraz kurków głównych instalacji gazowej,
  • krat zewnętrznych i okiennic, które zgodnie z przepisami techniczno-budowlanymi powinny otwierać się od wewnątrz mieszkania lub pomieszczenia;
  • napełnianie gazem płynnym butli na stacjach paliw, stacjach gazu płynnego i w innych obiektach nieprzeznaczonych do tego celu;
  • dystrybucja i przeładunek ropy naftowej i produktów naftowych w obiektach i na terenach nieprzeznaczonych do tego celu:
    • w garażach zabronione jest przelewanie paliw ciekłych o temperaturze zapłonu poniżej 373,15 K (100 °C) i napełnianie nimi zbiorników pojazdów,
    • w garażach o powierzchni powyżej 100 m2 jest dopuszczalne przechowywanie tych cieczy tylko wtedy, gdy są niezbędne przy eksploatacji pojazdu i są przechowywane w jednostkowych opakowaniach stosowanych w handlu detalicznym,
    • w garażach wolno stojących wykonanych z materiałów niepalnych o powierzchni do 100 m2 jest dopuszczalne przechowywanie do 200 dm3 cieczy o temperaturze zapłonu poniżej 328,15 K (55°C);
    • w garażach o powierzchni do 100 m2 innych niż wymienione wyżej jest dopuszczalne przechowywanie do 20 dm3 cieczy o temperaturze zapłonu poniżej 294,15 K (21°C) lub do 60 dm3 cieczy o temperaturze zapłonu 294,15÷373,15 K (21÷100°C);
    • ciecze powinny być przechowywane w naczyniach metalowych lub innych dopuszczonych do tego celu, posiadających szczelne zamknięcia;
  1. § 4 ust. 2: obowiązki w zakresie ochrony przeciwpożarowej – właściciele, zarządcy lub użytkownicy budynków oraz placów składowych i wiat, z wyjątkiem budynków mieszkalnych jednorodzinnych:
  • utrzymują urządzenia przeciwpożarowe i gaśnice w stanie pełnej sprawności technicznej i funkcjonalnej – powinny być poddawane przeglądom technicznym i czynnościom konserwacyjnym, zgodnie z zasadami i w sposób określony w Polskich Normach dotyczących urządzeń przeciwpożarowych i gaśnic, w dokumentacji techniczno-ruchowej oraz w instrukcjach obsługi, opracowanych przez producentów; przeglądy techniczne i czynności konserwacyjne powinny być przeprowadzane w okresach ustalonych przez producenta, nie rzadziej jednak niż raz w roku;
  • wyposażają obiekty w przeciwpożarowe wyłączniki prądu zgodnie z przepisami techniczno-budowlanymi;
  • umieszczają w widocznych miejscach instrukcje postępowania na wypadek pożaru wraz z wykazem telefonów alarmowych;
  • oznakowują, znakami zgodnymi z Polskimi Normami:
  • drogi i wyjścia ewakuacyjne z wyłączeniem budynków mieszkalnych oraz pomieszczenia, w których zgodnie z przepisami techniczno-budowlanymi są wymagane co najmniej 2 wyjścia ewakuacyjne, w sposób zapewniający dostarczenie informacji niezbędnych do ewakuacji,
  • miejsca usytuowania urządzeń przeciwpożarowych i gaśnic,
  • miejsca usytuowania elementów sterujących urządzeniami przeciwpożarowymi,
  • miejsca usytuowania nasady umożliwiającej zasilanie instalacji wodociągowej przeciwpożarowej, kurków głównych instalacji gazowej oraz materiałów niebezpiecznych pożarowo,
  • pomieszczenia i tereny z materiałami niebezpiecznymi pożarowo,
  • drabiny ewakuacyjne, rękawy ratownicze, pojemniki z maskami ucieczkowymi, miejsca zbiórki do ewakuacji, miejsca lokalizacji kluczy do wyjść ewakuacyjnych,
  • dźwigi dla straży pożarnej,
  • przeciwpożarowe zbiorniki wodne, zbiorniki technologiczne stanowiące uzupełniające źródło wody do celów przeciwpożarowych, punkty poboru wody, stanowiska czerpania wody,
  • drzwi przeciwpożarowe,
  • drogi pożarowe,
  • miejsca zaklasyfikowane jako strefy zagrożenia wybuchem;
    • umieszczają, przy wjazdach do garaży zamkniętych z podłogą znajdującą się poniżej poziomu terenu, czytelną in-formację o dopuszczeniu lub niedopuszczeniu parkowania w tych garażach samochodów zasilanych gazem płynnym propan-butan, o których mowa w przepisach techniczno-budowlanych.

Ewakuacja.

Z każdego miejsca w obiekcie, przeznaczonego do przebywania ludzi, zapewnia się odpowiednie warunki ewakuacji, określone w przepisach techniczno-budowlanych, umożliwiające szybkie i bezpieczne opuszczanie strefy zagrożonej lub objętej pożarem, dostosowane do liczby i stanu sprawności osób przebywających w obiekcie oraz jego funkcji, konstrukcji i wymiarów, a także zastosowanie technicznych środków zabezpieczenia przeciwpożarowego, polegających na:

  • zapewnieniu dostatecznej liczby, wysokości i szerokości wyjść ewakuacyjnych;
  • zachowaniu dopuszczalnej długości, wysokości i szerokości przejść oraz dojść ewakuacyjnych;
  • zapewnieniu bezpiecznej pożarowo obudowy i wydzieleń dróg ewakuacyjnych oraz pomieszczeń;
  • zabezpieczeniu przed zadymieniem wymienionych w przepisach techniczno-budowlanych dróg ewakuacyjnych, w tym: na stosowaniu urządzeń zapobiegających zadymieniu lub urządzeń i innych rozwiązań techniczno-budowlanych zapewniających usuwanie dymu;
  • zapewnieniu oświetlenia awaryjnego (ewakuacyjnego i zapasowego) w pomieszczeniach i na drogach ewakuacyjnych wymienionych w przepisach techniczno-budowlanych;
  • zapewnieniu możliwości rozgłaszania sygnałów ostrzegawczych i komunikatów głosowych przez dźwiękowy system ostrzegawczy w budynkach, dla których jest on wymagany.

Szczegółowy sposób realizacji opisanych wyżej obowiązków określają przepisy:

  1. Rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 7 czerwca 2010 r. w sprawie ochrony przeciwpożarowej budynków, innych obiektów budowlanych i terenów (Dz. U. Nr 109, poz. 719), dalej „rozporządzenie ws. ochrony przeciwpożarowej budynków…”;
  2. Rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i administracji z dnia 24 lipca 2009 r. w sprawie przeciwpożarowego zaopatrzenia w wodę oraz dróg pożarowych (Dz. U. Nr 121, poz. 1030);
  3. Rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (tj. Dz. U. z 2015 r. poz. 1422, zm.: Dz. U. z 2017 r. poz. 2285), dalej „przepisy techniczno-budowlane”.

 

Wykroczenia przeciwko bezpieczeństwu osób i mienia – przepisom przeciwpożarowym leżące we właściwości Państwowej Straży Pożarnej.

Na podstawie art. 23 ust. 6 p. 1 ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o Państwowej Straży Pożarnej (tj. Dz. U. z 2017 r. poz. 1204, 1321, 1567, z 2018 r. poz. 106, 138), przepisów rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 11 sierpnia 2003 r. w sprawie wykroczeń, za które funkcjonariusze pożarnictwa pełniący służbę w Państwowej Straży Pożarnej są uprawnieni do nakładania grzywien w drodze mandatu karnego, oraz warunków i sposobu wydawania upoważnień (Dz. U. Nr 156, poz. 1529; zm.: Dz. U. z 2011 r. Nr 87, poz. 491), przepisów Kodeksu wykroczeń (tj. Dz. U. z 2018 r. poz. 618) – strażacy upoważnieni do przeprowadzania czynności kontrolno-rozpoznawczych, w przypadku stwierdzenia w trakcie tych czynności naruszenia przepisów przeciwpożarowych mają prawo do nakładania grzywny w drodze mandatu karnego za wykroczenia określone w następujących przepisach powołanego Kodeksu wykroczeń:

  1. Art. 82 § 1 Kto dokonuje czynności, które mogą spowodować pożar, jego rozprzestrzenianie się, utrudnienie prowadzenia działania ratowniczego lub ewakuacji, polegających na:
  • niedozwolonym używaniu otwartego ognia, paleniu tytoniu i stosowaniu innych czynników mogących zainicjować zapłon materiałów palnych,
  • wykonywaniu prac niebezpiecznych pod względem pożarowym bez ich wymaganego zabezpieczenia,
  • używaniu instalacji, urządzeń i narzędzi niepoddanych wymaganej kontroli lub niesprawnych technicznie albo użytkowaniu ich w sposób niezgodny z przeznaczeniem lub warunkami określonymi przez producenta, jeżeli może się to przyczynić do powstania pożaru, wybuchu lub rozprzestrzeniania ognia,
  • napełnianiu gazem płynnym butli na stacjach paliw, stacjach gazu płynnego i w innych obiektach nieprzeznaczonych do tego celu,
  • nieprzestrzeganiu zasad bezpieczeństwa przy używaniu lub przechowywaniu materiałów niebezpiecznych pożarowo, w tym gazu płynnego w butlach,
  • garażowaniu pojazdu silnikowego w obiektach i pomieszczeniach nieprzeznaczonych do tego celu z nieopróżnionym zbiornikiem paliwa i nieodłączonym na stałe zasilaniem akumulatorowym,
  • składowaniu materiałów palnych na drogach komunikacji ogólnej służących ewakuacji lub umieszczaniu przedmiotów na tych drogach w sposób zmniejszający ich szerokość albo wysokość poniżej wymaganych wartości,
  • składowaniu materiałów palnych na nieużytkowych poddaszach lub na drogach komunikacji ogólnej w piwnicach,
  • składowaniu materiałów palnych pod ścianami obiektu bądź przy granicy działki, w sposób naruszający zasady bezpieczeństwa pożarowego,
  • uniemożliwianiu lub ograniczaniu dostępu do urządzeń przeciwpożarowych, gaśnic, urządzeń uruchamiających instalacje gaśnicze i sterujących takimi instalacjami oraz innymi instalacjami wpływającymi na stan bezpieczeństwa pożarowego obiektu, wyłączników i tablic rozdzielczych prądu elektrycznego, kurków głównej instalacji gazowej, a także wyjść ewakuacyjnych oraz okien dla ekip ratowniczych,
  • uniemożliwianiu lub ograniczaniu dostępu do źródeł wody do celów przeciwpożarowych,

podlega karze grzywny.

  1. Art. 82 § 2 Kto, będąc obowiązany na podstawie przepisów o ochronie przeciwpożarowej do zapewnienia warunków ochrony przeciwpożarowej obiektu lub terenu, nie dopełnia obowiązków polegających na:
  • zapewnieniu osobom przebywającym w obiekcie lub na terenie odpowiednich warunków ewakuacji,
  • wyposażaniu obiektu lub terenu w urządzenia przeciwpożarowe i gaśnice,
  • utrzymywaniu urządzeń przeciwpożarowych i gaśnic w stanie pełnej sprawności technicznej i funkcjonalnej,
  • umieszczeniu w widocznych miejscach instrukcji postępowania na wypadek pożaru wraz z wykazem telefonów alarmowych oraz wymaganych informacji,
  • oznakowaniu obiektu odpowiednimi znakami bezpieczeństwa,
  • utrzymywaniu dróg pożarowych w stanie umożliwiającym wykorzystanie tych dróg przez pojazdy jednostek ochrony przeciwpożarowej,
  • zapewnieniu usuwania zanieczyszczeń z przewodów dymowych i spalinowych,
  • zachowaniu pasa ochronnego o szerokości minimum 2 m i nawierzchni z materiałów niepalnych lub gruntowej oczyszczonej, wokół placów składowych, składowisk przy obiektach oraz przy obiektach tymczasowych o konstrukcji palnej,
  • przestrzeganiu zasad zabezpieczenia przeciwpożarowego podczas zbioru, transportu lub składowania palnych płodów rolnych,
  • zapobieganiu powstawaniu i rozprzestrzenianiu się pożarów w lesie poprzez wykonywanie wymaganych zabiegów ochronnych,

podlega karze grzywny.

  1. Art. 82 § 5 Kto w inny sposób nieostrożnie obchodzi się z ogniem, podlega karze grzywny.
  2. Art. 82a § 3 Kto uniemożliwia lub utrudnia przeprowadzenie czynności kontrolno-rozpoznawczych z zakresu ochrony przeciwpożarowej przez uprawnionego strażaka Państwowej Straży Pożarnej, podlega karze grzywny.
{"register":{"columns":[]}}