II wojna światowa i czas okupacji
Po najeździe hitlerowskim na Polskę, 4 września 1939 r. zapadła decyzja ewakuacji rządu i urzędów centralnych z Warszawy do Lublina i okolic. Po kolei opuszczają Warszawę: Sejm, Senat, wódz naczelny, a potem komisarz rządu na miasto Warszawę, zabierając ze sobą większość straży pożarnej.
Zgodnie z decyzją władz wojskowych ochotnicze i zawodowe straże pożarne wyposażone w samochody pożarnicze winny się ewakuować z miejscowości zajmowanych przez wojska hitlerowskie. Jednostki te miały wzmacniać ochronę przeciwpożarową i miejscowości Polski centralnej i wschodniej.
W czasie okupacji niemieckiej ochrona przeciwpożarowa inaczej wyglądała na terenach włączonych do Rzeszy, a odmiennie w Generalnej Guberni.