Komenda Wojewódzka
Państwowej Straży Pożarnej
w Łodzi

W czasach Łodzi rolniczej i pierwszego półwiecza Łodzi przemysłowej obrona przed pożarami polegała głównie na samopomocy mieszkańców, co było niezbyt skuteczne, szczególnie jeżeli weźmiemy pod uwagę zorganizowanie ludzi i ich wyposażenie, które było bardzo skromne i składało się z kilkunastu bosaków, siekier, wiader i płacht. Na ziemiach polskich już w XV w. zostały wydane pierwsze przepisy w formie porządków ogniowych, ujmujących akcje gaśnicze w pewne normy organizacyjne. Najczęściej wprowadzane były uchwałami władz miejskich i głównie przewidywały obowiązek alarmowania o powstałym pożarze. W XV w. wydane zostały pierwsze przepisy określające normy organizacyjne akcji gaśniczych.

Przewidywały one:

• obowiązek zaalarmowania o pożarze,
• udział mieszkańców w akcjach gaśniczych,
• nakazy bezpieczeństwa przeciwpożarowego,
• sankcje karne za nieprzestrzeganie ustalonych przepisów.

Do czasu założenia w Łodzi ochotniczej straży pożarnej, sposób walki z pożarami normowało rosyjskie rozporządzenie policyjne.