Prokuratura Krajowa

Prokurator domaga się kar dożywotniego pozbawienia wolności

Zgodnie z wnioskami prokuratora Sąd Okręgowy w Katowicach w wyroku z 1 czerwca 2017 roku uznał, że Jarosław R. i Beata Ch. dopuścili się zabójstwa swojego syna z zamiarem ewentualnym. Za ten czyn Sąd wymierzył Jarosławowi R. karę 12 lat pozbawienia wolności, a Beacie Ch. karę 10 lat pozbawienia wolności.

W ocenie Prokuratury Okręgowej w Bielsku – Białej kary wymierzone rodzicom niespełna 2-letniego Szymona z Będzina są zbyt niskie – rażąco niewspółmierne. W apelacji prokurator wskazał, że tylko wymierzenie obojgu oskarżonym rodzicom chłopczyka kar dożywotniego pozbawienia wolności spełni zadania stawiane karze w zakresie prewencji ogólnej i szczególnej.

Z tego powodu prokurator wniósł o uchylenie zaskarżonego wyroku Sądu Okręgowego w Katowicach w zakresie orzeczenia o karze i przekazanie w tym zakresie sprawy temu sądowi do ponownego rozpoznania.

Rodzice wykazali się całkowitą obojętnością 

Uzasadniając konieczność zaostrzenia kar wymierzonych Jarosławowi R. i Beacie Ch. prokurator podkreślił w apelacji, że jako rodzice niespełna 2-letniego chłopczyka mieli oni szczególny obowiązek opiekowania się nim. Z uwagi na swój wiek chłopczyk był całkowicie bezbronny, bezradny, wymagał szczególnej opieki i był całkowicie zależny od swoich rodziców. Ci jednak wykazali się całkowitą obojętnością i nie wywiązali się ze swoich rodzicielskich obowiązków. Jarosław R. 24 lutego 2010 roku uderzył Szymona w brzuch powodując obrażenia skutkujące zapaleniem otrzewnej i godząc się na jego śmierć. Przez następne 3 dni, pomimo konieczności natychmiastowego podjęcia leczenia medycznego z powodu rozwijającego się ropnego zapalenia otrzewnej, manifestowanego silnymi dolegliwościami bólowymi, podwyższoną ciepłotą ciała, nudnościami, wymiotami, przyspieszeniem tętna i oddechu oraz zaburzeniami w oddawaniu moczu, oskarżeni rodzice zaniechali udzielenia pomocy swojemu synowi i nie zawieźli go do lekarza.

Co więcej Jarosław R. 27 lutego 2010 roku, na kilka godzin przed śmiercią, zadał swojemu synowi kolejny cios pięścią w brzuch. Te zachowania i zaniechanie udzielenia pomocy doprowadziły do śmierci chłopca 27 lutego 2010 roku.

Ciało dziecka zostało porzucone w stawie w Cieszynie

W swojej apelacji prokurator podkreślił, że już po dokonaniu zabójstwa rodzice, chcąc uniknąć grożącej im odpowiedzialności karnej, wywieźli i porzucili ciało dziecka w stawie w Cieszynie. Pokazuje to, że już od początku mieli oni świadomość konsekwencji swoich przestępczych zachowań. Nawet po śmierci rodzice nie byli w stanie uszanować ciała zmarłego syna, porzucając je w błocie, gdzie leżało przez okres 20 dni. Nie zapewnili oni godnego pochówku swojemu synowi, przedkładając ponad to źle pojęte poczucie własnego bezpieczeństwa.

Oskarżeni, czyniąc przygotowania do wyjazdu z ciałem dziecka, nie działali chaotycznie przeżywając traumę, ale działali metodycznie. Planując wyjazd służbowym samochodem wraz z pozostałymi dziećmi pamiętali, że przewożenie dzieci bez fotelików grozi problemami z Policją. Dlatego też oskarżona przed wyjazdem pożyczyła od znajomej foteliki samochodowe. Będąc już nad stawem w Cieszynie oskarżeni podjęli szereg działań zmierzających do zatarcia śladów i utrudnienia identyfikacji tożsamości porzuconego ciała dziecka.

Orzeczone kary uznać należy za rażąco łagodne

W swojej apelacji prokurator podkreślił, że czyn zarzucony oskarżonym – zabójstwo swojego niespełna 2-letniego dziecka – cechuje się bardzo wysokim stopniem społecznej szkodliwości. Nie znalazło to jednak odzwierciedlenia w wymiarze orzeczonych im przez Sąd kar, które uznać należy za rażąco łagodne.

W zachowaniu oskarżonych nie sposób doszukać się jakichkolwiek okoliczności łagodzących, a okoliczności ich winy powinny znaleźć swoje odzwierciedlenie w wymiarze orzeczonych wobec nich kar.

W ocenie prokuratora za adekwatną do przypisanej Jarosławowi R. i Beacie Ch. zbrodni zabójstwa uznać należy karę dożywotniego pozbawienia wolności.

Dział Prasowy

Prokuratura Krajowa