Prokuratura Krajowa

Śledztwo

W dniu 13 maja 2024 r. do Prokuratury Krajowej wpłynęło zawiadomienie Stowarzyszenia Sędziów Polskich „Iustitia” o podejrzeniu popełnienia przestępstw z art. 231 § 1 i § 2 kk przez członków Krajowej Rady Sądownictwa i inne osoby.

Postanowieniem z dnia 12 czerwca 2024 r. prokurator z Wydziału Spraw Wewnętrznych PK wszczął śledztwo w sprawie przekroczenia uprawnień przez członków Krajowej Rady Sądownictwa ukształtowanej w trybie określonym przepisami ustawy z dnia 8 grudnia 2017 r. o zmianie ustawy o Krajowej Radzie Sądownictwa oraz niektórych innych ustaw, którzy podejmując działania w tak ukształtowanej Radzie naruszyli postanowienia Konstytucji RP oraz przepisy prawa europejskiego, czym działali w celu osiągnięcia korzyści osobistej oraz na szkodę interesu publicznego tj. o czyn z art. 231 § 1 i § 2 kk.

W toku śledztwa przesłuchano w charakterze świadków między innymi członków Stowarzyszenia Sędziów Polskich „Iustitia” wskazanych w pisemnym zawiadomieniu o podejrzeniu popełnienia przestępstwa, a nadto zgromadzono obszerną dokumentację. 


Postanowienie o umorzeniu

W dniu 7 maja 2025 r. prokurator wydał postanowienie o umorzeniu powyższego śledztwa wobec „braku znamion czynu zabronionego”, tj. na podstawie art. 17 § 1 pkt 2 kpk.

W uzasadnieniu prokurator podzielił stanowisko zawiadamiającego, że obecnie obowiązujący system powoływania sędziowskich członków KRS budzi wątpliwości co do zgodności z Konstytucją RP. Przedstawiająca Prezydentowi RP kandydatów na stanowiska sędziowskie Krajowa Rada Sądownictwa, ukształtowana na podstawie ustawy z dnia 8 grudnia 2017 r., jest organem na tyle mocno powiązanym z władzą wykonawczą, że istnieje uzasadniona obawa, iż władza wykonawcza miała i będzie miała wpływ na nominacje sędziowskie. Wynika to zarówno ze sposobu powoływania sędziowskich członków Krajowej Rady Sądownictwa, jak i jej składu w pierwszej oraz drugiej kadencji po nowelizacji ustawy.

Według oceny prokuratora tego rodzaju nieprawidłowości nie oznaczają realizacji znamion przestępstwa urzędniczego przekroczenia uprawnień z art. 231 § 1 kk. W uzasadnieniu prokurator podkreślił znaczenie subsydiarnego charakteru prawa karnego oraz rolę zasady in dubio pro reo określonej w art. 5 § 2 kpk.


Zażalenie 

Na postanowienie o umorzeniu zażalenie złożył pełnomocnik pokrzywdzonego, tj. Stowarzyszenia Sędziów Polskich „Iustitia”.

W zażaleniu podniesiono szereg zarzutów dotyczących obrazy przepisów postępowania oraz błędów w ustaleniach faktycznych, które – według skarżącego – mogły mieć wpływ na treść rozstrzygnięcia. Pełnomocnik pokrzywdzonego wniósł o uchylenie zaskarżonego postanowienia w całości i przekazania sprawy prokuraturze do dalszego prowadzenia.


Uzupełnienie materiału dowodowego

Po analizie powyższego zażalenia prokurator postanowił o uzupełnieniu materiału dowodowego, między innymi celem weryfikacji okoliczności podniesionych w zażaleniu. Czynności te będą wykonane w trybie art. 327 § 3 kpk. 

Po uzupełnienia materiału dowodowego prokurator podejmie decyzję, czy uwzględni zażalenie pokrzywdzonego i będzie kontynuować postępowanie, czy też zażalenia nie uwzględni i przekaże je do sądu celem rozpoznania.

Artykuł 327 § 1 kpk stanowi, iż umorzone postępowanie przygotowawcze może być w każdym czasie podjęte na nowo, jeżeli nie będzie się toczyć przeciw osobie, która w poprzednim postępowaniu występowała w charakterze podejrzanego. Przed wydaniem postanowienia o podjęciu, prokurator może przedsięwziąć osobiście lub zlecić policji dokonanie niezbędnych czynności dowodowych w celu sprawdzenia okoliczności uzasadniających wydanie postanowienia (art. 327 § 3 kpk). 


prok. Przemysław Nowak
Rzecznik Prasowy
Prokuratury Krajowej