Prokuratura Krajowa

Prawomocny wyrok skazujący

Sąd Okręgowy w Lublinie, który rozpoznawał tę sprawę, podzielił argumenty przedstawione przez prokuratora i uznał Piotra R. za winnego popełnienia zarzucanych mu przestępstw. Sąd wymierzył mu karę łączną 5 lat pozbawienia wolności. Zakazał mu również zbliżania się do dzieci oraz kontaktowania się z nimi.

Sąd Apelacyjny w Lublinie co do zasady utrzymał w mocy wyrok Sądu Okręgowego, w tym karę wymierzoną oskarżonemu.

Pozew o zapłatę 150 tysięcy złotych

Uprawomocnienie się karnego wyroku skazującego nie oznacza zakończenia sprawy dla prokuratury. Prokurator z Prokuratury Rejonowej w Kraśniku z urzędu skierował do Sądu Okręgowego w Lublinie pozew o zapłatę przeciwko pozwanemu Piotrowi R.  

Prokurator domaga się, by skazany Piotr R. zapłacił na rzecz swoich małoletnich dzieci po 75 tysięcy złotych. Ma to być zadośćuczynienie za krzywdy, jakich doznały one, na skutek przestępstw popełnionych na ich szkodę przez ojca.

Uzasadniając powództwo prokurator wskazał między innymi, że w wyniku przestępstw popełnionych przez Piotra R., jego małoletnie dzieci doznały cierpień fizycznych, a także licznych cierpień psychicznych. Popełnione na ich szkodę przestępstwa stanowiły dla nich bardzo dramatyczne, negatywne, stresujące i traumatyczne doświadczenia. Głębokość doświadczeń urazowych i skutki traumy będą miały duży i negatywny wpływ na dalsze funkcjonowanie dzieci.

Prokurator zwrócił uwagę, że zgodnie z art. 415 kodeksu cywilnego kto z winy swej wyrządził drugiemu szkodę, obowiązany jest do jej naprawienia. Natomiast art. 445 par. 1 i 2 kodeksu cywilnego stanowi, że sąd może przyznać poszkodowanemu odpowiednią sumę tytułem zadośćuczynienia pieniężnego za doznaną krzywdę. Przepis ten może zostać zastosowany również między innymi w wypadku skłonienia za pomocą podstępu, gwałtu lub nadużycia stosunku zależności do poddania się czynowi nierządnemu.

Rozwód z winy skazanego

Ponadto prokurator z Prokuratury Rejonowej w Kraśniku zgłosił swój udział w toczącym się przed Sądem Okręgowym w Lublinie postępowaniu o rozwiązanie przez rozwód małżeństwa skazanego Piotra R. i jego żony.

Podstawą zgłoszenia się przez prokuratora do tego postępowania jest art. 7 i art. 60 par. 1 kodeksu postępowania cywilnego. Zgodnie z art. 7 kodeksu postępowania cywilnego prokurator może żądać wszczęcia postępowania w każdej sprawie, jak również wziąć udział w każdym toczącym się już postępowaniu, jeżeli według jego oceny wymaga tego ochrona praworządności, praw obywateli lub interesu społecznego. Natomiast art. 60 par. 1 kodeksu postępowania cywilnego stanowi, że prokurator może wstąpić do postępowania w każdym jego stadium. Prokurator nie jest związany z żadną ze stron. Może on składać oświadczenia i zgłaszać wnioski, jakie uzna za celowe, oraz przytaczać fakty i dowody na ich potwierdzenie. Od chwili, kiedy prokurator zgłosił udział w postępowaniu, należy mu doręczać pisma procesowe, zawiadomienia o terminach i posiedzeniach oraz orzeczenia sądowe.

Między innymi na skutek aktywnych działań podjętych przez prokuratora Sąd Okręgowy w Lublinie rozwiązał małżeństwo skazanego z jego żoną wyłącznie z winy skazanego Piotra R. Jednocześnie Sąd pozbawił władzy rodzicielskiej Piotra R. i jej wykonywanie powierzył wyłącznie jego żonie. Zakazał również skazanemu kontaktów z dziećmi i byłą żoną oraz zobowiązał go do ponoszenia kosztów utrzymania dzieci, poprzez zapłatę na ich rzecz alimentów w wysokości po 500 złotych miesięcznie na każde z nich.

Dział Prasowy

Prokuratura Krajowa