Prokuratura Krajowa

Decyzje dotknięte wadą nieważności

W wyniku przeprowadzonego postępowania wyjaśniającego i dokonania analizy stanu prawnego prokurator dostrzegł, że obie decyzje Prezydenta m. st. Warszawy z 2014 roku są dotknięte wadą nieważności, albowiem wydane zostały z rażącym naruszeniem prawa.

Ustalono, iż osoba, która w 1998 roku nabyła nieruchomość za kwotę 50 000,00 złotych od spadkobierców dawnej właścicielki nieruchomości przy Al. Niepodległości, działając przez pełnomocnika Roberta N., sformułowała w 2012 roku pisemne oświadczenie o cofnięciu wniosku złożonego w dniu 14 maja 1948 roku w trybie art. 7 dekretu z dnia 26 października 1945 r. o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze m.st. Warszawy (Dz. U. Nr 50, poz. 279), dotyczącego przyznania prawa własności czasowej do gruntu nieruchomości położonej w Warszawie przy Al. Niepodległości ozn. hip. „Dobra Henryków”.

Skutkowało to wydaniem przez Prezydenta m.st. Warszawy w 2013 roku decyzji umarzającej postępowanie o przyznanie prawa własności czasowej do gruntów nieruchomości położonych w Warszawie przy Al. Niepodległości.  Natomiast w 2014 roku wydano dwie decyzje ustalające odszkodowanie na rzecz nabywczyni roszczeń do opisanego wyżej gruntu opiewające na łączną kwotę 2 262 279,00 złotych.

Rażące naruszenie przepisów

W złożonych sprzeciwach prokurator zarzucił rażące naruszenie przez organ dekretowy art. 215 ust. 2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 roku o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2018 r., poz. 2204 – tekst jednolity), w szczególności regulacji art. 7 ust. 5 i art. 8 dekretu z dnia 26 października 1945 roku o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze m.st. Warszawy (Dz. U. z 1945 r. Nr 50, poz. 279, ze zm.), mocą których przyznanie odszkodowania z tytułu nacjonalizacji nieruchomości gruntowej warunkuje bądź to niezłożenie przez uprawnionego wniosku o przyznanie prawa własności czasowej w trybie przepisu art. 7 ust. 1 wspomnianego dekretu, bądź też nieprzyznanie z jakichkolwiek innych przyczyn dotychczasowemu właścicielowi wieczystej dzierżawy albo prawa zabudowy.

Wskutek cofnięcia przez uprawnioną wniosku dekretowego i w konsekwencji umorzenia postępowania w przedmiocie żądania opartego na art. 7 ust. 1 wskazanego dekretu, decyzja o przyznaniu odszkodowania, zdaniem skarżącego była bezprawna.

W obu sprzeciwach prokurator wyraził żądanie stwierdzenia nieważności zakwestionowanych decyzji.

Dział Prasowy
Prokuratura Krajowa