Prokuratura Krajowa

I. Bogdan Święczkowski – sędzia Trybunału Konstytucyjnego

W dniu 30 września 2025 r. Prokurator Generalny Waldemar Żurek przekazał do Trybunału Konstytucyjnego wniosek o wyrażenie zgody na pociągnięcie do odpowiedzialności karnej sędziego Trybunału Konstytucyjnego – Bogdana Święczkowskiego.

Podstawą skierowania wniosku jest materiał dowodowy zgromadzony w postępowaniu prowadzonym przez Zespół Śledczy Nr 3 Prokuratury Krajowej, powołany przez Prokuratora Generalnego w dniu 22 kwietnia 2024 r. do zbadania legalności, zasadności i prawidłowości wykorzystania przez funkcjonariuszy publicznych oprogramowania „Pegasus”, w związku z podejmowanymi przez służby czynnościami operacyjnymi.

Na podstawie zebranych dowodów ustalono stan faktyczny, który uzasadnia przyjęcie dostatecznie uzasadnionego podejrzenia popełnienia przez Bogdana Święczkowskiego czynu zabronionego polegającego na tym, że: będąc funkcjonariuszem publicznym w związku z wykonywaną funkcją Prokuratora Krajowego, w okresie od 8 lipca 2020 r. do 9 czerwca 2021 r., działając w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w krótkich odstępach czasu, kierując wykonaniem przestępstwa przez prokuratora Pawła Wilkoszewskiego, przekroczył swoje uprawnienia, określone w art. 57 ust. 2 ustawy Prawo o prokuraturze i w § 2 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 13 lutego 2017 r. w sprawie sposobu realizacji czynności prokuratora w ramach kontroli nad czynnościami operacyjno-rozpoznawczymi, w ten sposób, że:

- polecił prokuratorowi Pawłowi Wilkoszewskiemu, bez uprzedniego wydania, wymaganego przepisem § 8 ust. 6 cyt. Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości pisemnego upoważnienia, przeprowadzenie kontroli nad czynnościami operacyjno-rozpoznawczymi prowadzonymi wobec Romana Giertycha w okresie od 17 lipca 2019 r. do 4 grudnia 2019 r, której zakres i cele wykraczały poza ramy tej kontroli, określone przepisami § 2 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości, bowiem skierowana była na uzyskanie informacji o życiu osobistym i zawodowym oraz prowadzonej działalności politycznej ww., a także o przedmiocie spraw prowadzonych przez niego jako obrońcę i adwokata, a w tym zapoznanie się z tymi informacjami i poddania ich analizie, pomimo że miał świadomość, że w części zawierają one tajemnicę obrończą, objętą bezwzględnym zakazem dowodowym (art. 178 kpk i art. 225 § 3 kpk) i tajemnicę zawodową adwokata, co do której uchylenia powinien wypowiedzieć się sąd, co skutkowało ujawnieniem prokuratorowi Pawłowi Wilkoszewskiemu informacji do których nie był on uprawniony,

- polecił, po uprzednim wydaniu zarządzenia z dnia 17 listopada 2020 r., wykonanie kopii materiałów pozyskanych w ramach kontroli operacyjnej prowadzonej wobec Romana Giertycha w okresie od 17 lipca 2019 r. do 4 grudnia 2019 r., poprzez ich zgranie na 15 płyt DVD, pomimo że zawierały informacje objęte tajemnicą obrończą i zawodowo-adwokacką, a ponadto wbrew przepisowi § 8 ust. 3 cyt. Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości, z którego jednoznacznie wynika, że do dokonania kopii tych materiałów uprawniony był wyłącznie Szef CBA po uprzednim uzyskaniu zgody ministra – Członka Rady Ministrów właściwego do spraw koordynowania działalności służb specjalnych, czym działał na szkodę interesu prywatnego Romana Giertycha, poprzez naruszenie jego konstytucyjnie chronionego prawa do prywatności (art. 47 Konstytucji RP), Stanisława Gawłowskiego, Leszka Czarneckiego i innych osób poprzez naruszenie ich konstytucyjnego prawa do obrony (art. 42 Konstytucji RP), a nadto na szkodę Leszka Czarneckiego, Ewy Jakubowskiej i innych osób, poprzez naruszenie ich prawa do zachowania w tajemnicy informacji przekazywanych pomiędzy klientem a adwokatem, bez uzyskania zgody sądu na uchylenie tej tajemnicy, a także na szkodę interesu publicznego, przejawiającego się w naruszeniu konstytucyjnej zasady praworządności, określonej w art. 7 Konstytucji RP, tj. obowiązku działania funkcjonariuszy publicznych na podstawie i w granicach prawa, tj. o czyn z art. 18 § 1 kk w zw. z art. 231 § 1 kk w zb. z art. 266 § 2 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 12 kk.

W myśl art. 20 ust. 1 ustawy o statusie sędziów Trybunału Konstytucyjnego (Dz.U. 2018.1422 t.j.) sędzia Trybunału Konstytucyjnego nie może być pociągnięty do odpowiedzialności karnej bez zgody Zgromadzenia Ogólnego. Wyrażenie zgody na uchylenie immunitetu sędziemu TK następuje w drodze uchwały Zgromadzenia Ogólnego sędziów TK podejmowanej bezwzględną większością głosów sędziów uczestniczących w Zgromadzeniu. Decyzja powinna być podjęta nie później niż w ciągu miesiąca od dnia złożenia wniosku. W naradzie nie bierze udział sędzia, którego wniosek dotyczy (art. 23 ustawy o statusie sędziów Trybunału Konstytucyjnego).

Z uwagi na chroniący Bogdana Święczkowskiego - sędziego Trybunału Konstytucyjnego immunitet, podjęcie przez Zgromadzenie Ogólne Trybunału Konstytucyjnego uchwały w przedmiocie wyrażenie zgody na pociągnięcie ww. do odpowiedzialności karnej za czyn ścigany z oskarżenia publicznego warunkuje możliwość przedstawienia mu zarzutu popełnienia przestępstw opisanego we wniosku i wykonania innych czynności procesowych z jego udziałem. 


II. Paweł Wilkoszewski – prokurator Prokuratury Krajowej

W dniu 30 września 2025 r. prokurator z Zespołu Śledczego Nr 3 Prokuratury Krajowej skierował do Izby Odpowiedzialności Zawodowej wniosek o uchylenie immunitetu prokuratorowi Prokuratury Krajowej – Pawłowi Wilkoszewskiemu.

Stan faktyczny, ustalony w oparciu o zgromadzony  w postępowaniu Zespołu Śledczego Nr 3 Prokuratury Krajowej ds. Pegasusa materiał dowodowy, pozwolił na przyjęcie dostatecznie uzasadnionego podejrzenia, że Paweł Wilkoszewski dopuścił się czynu zabronionego polegającego na tym, że: w okresie od 10 lipca 2020 r. do 9 czerwca 2021 r., będąc funkcjonariuszem publicznym - prokuratorem Prokuratury Regionalnej w Warszawie, delegowanym do Prokuratury Krajowej, działając w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w krótkich odstępach czasu, przekroczył swoje uprawnienia, w ten sposób, że:

- na polecenie Bogdana Święczkowskiego przeprowadził kontrolę nad czynnościami operacyjno-rozpoznawczymi prowadzonymi wobec Romana Giertycha w okresie od 17 lipca 2019 r. do 4 grudnia 2019 r, której zakres i cele wykraczały poza ramy tej kontroli, określone przepisami § 2 cyt. Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości, bowiem skierowana były na uzyskanie informacji o życiu osobistym i zawodowym oraz prowadzonej działalności politycznej ww., a także o przedmiocie spraw prowadzonych przez niego jako obrońcę i adwokata, a w tym zapoznał się z tymi informacjami i poddał je analizie, mając świadomość, że nie był do tego uprawniony uwagi na to, że zawarte w tych materiałach informacje w części związane były z tajemnicą obrończą, objętą bezwzględnym zakazem dowodowym (art. 178 kpk i art. 225 § 3 kpk) i tajemnicą zawodową adwokata, co do której uchylenia powinien wypowiedzieć się sąd, a także z uwagi na brak pisemnego upoważnienia, wymaganego przepisami art. 57 ust. 2 ustawy Prawo o prokuraturze i § 8 ust. 6 Rozporządzenia  Ministra Sprawiedliwości z dnia 13 lutego 2017 r. w sprawie sposobu realizacji czynności prokuratora w ramach kontroli nad czynnościami operacyjno-rozpoznawczymi, 

- skopiował w dniu 12 października 2020 r. materiały uzyskane z ramach kontroli operacyjnej prowadzonej wobec Romana Giertycha, wykonującego zawód adwokata, w okresie od 17 lipca 2019 r. do 4 grudnia 2019 r., zawierające w części tajemnicę obrończą i adwokacką, objętą bezwzględnymi i względnymi zakazami dowodowymi, wbrew przepisowi § 8 ust. 3 cyt. Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości, z którego jednoznacznie wynika, że uprawnionym do dokonania kopii tych materiałów był wyłącznie Szef CBA po uprzednim uzyskaniu zgody ministra – Członka Rady Ministrów właściwego do spraw koordynowania działalności służb specjalnych, poprzez zgranie 15 przekazanych płyt DVD na swoje konto użytkownika na komputerze, które następnie w dalszym ciągu analizował jako osoba nieuprawniona, wykonując bez wymaganego upoważnienia polecenie Prokuratora Krajowego Bogdana Święczkowskiego, czym działał na szkodę interesu prywatnego Romana Giertycha, poprzez naruszenie jego konstytucyjnie chronionego prawa do prywatności (art. 47 Konstytucji RP), Stanisława Gawłowskiego, Leszka Czarneckiego i innych osób poprzez naruszenie ich konstytucyjnego prawa do obrony (art. 42 Konstytucji RP), a nadto na szkodę Leszka Czarneckiego, Ewy Jakubowskiej i innych osób, poprzez naruszenie ich prawa do zachowania w tajemnicy informacji przekazywanych pomiędzy klientem a adwokatem bez uzyskania zgody na uchylenie tej tajemnicy, a także na szkodę interesu publicznego, przejawiającego się w naruszeniu konstytucyjnej zasady praworządności, określonej w art. 7 Konstytucji RP, tj. obowiązku działania funkcjonariuszy publicznych na podstawie i w granicach prawa, tj. o czyn z art. 231 § 1 w zw. z art. 12 kk.

Zgodnie z art. 135 § 1 ustawy z dnia 28 stycznia 2016 r. – Prawo o prokuraturze (Dz.U. z 2024 r. poz. 390 – z późn. zm) prokurator nie może być pociągnięty do odpowiedzialności karnej bez zezwolenia sądu dyscyplinarnego, w obecnym stanie prawnym - Izby Odpowiedzialności Zawodowej Sądu Najwyższego. Kierując wniosek o uchylenie immunitetu niezbędne jest wykazanie, że zgromadzony materiał dowodowy daje podstawę do przedstawienia prokuratorowi zarzutu popełnienia przestępstwa opisanego we wniosku. Dowody zgromadzone w postępowaniu Zespołu Śledczego Nr 3 Prokuratury Krajowej uzasadniają wydanie postanowienia o przedstawieniu Pawłowi Wilkoszewskiemu zarzutu popełnienia czynu z art. 231 § 1 w zw. z art. 12 kk i wykonanie czynności procesowych z jego udziałem.

Skierowanie wniosku o uchylenie prokuratorowi Pawłowi Wilkoszewskiemu immunitetu determinowało konieczność podjęcia kolejnych decyzji dotyczących jego sytuacji zawodowej.

Prokurator Krajowy Dariusz Korneluk wystąpił w dniu 30 września 2025 r. o wszczęcie wobec prokuratora Pawła Wilkoszewskiego postępowania dyscyplinarnego w związku z uzasadnionym podejrzeniem popełnienia przez niego przewinienia dyscyplinarnego, określonego w art. 137 § 1 pkt 1 i 5 ustawy Prawo o prokuraturze ( Dz.U.2024.390 z późn.zm) w zb. z art. 231 § 1 kk w zw. z art. 12 kk.
 

Waldemar Żurek, wykonując swoje kompetencje jako Prokurator Generalny, na podstawie art. 144 oraz art. 150 § 1 i 2 ustawy z dnia 28 stycznia 2016 r. - Prawo o prokuraturze (tj. Dz. U. 2024.390) w dniu 30 września 2025 r. zdecydował o zawieszeniu prokuratora Prokuratury Krajowej Pawła Wilkoszewskiego w czynnościach służbowych na okres 6 miesięcy, tj. do dnia 30 marca 2026 r. 

Decyzja uzasadniona jest charakterem opisanych we wniosku o uchylenie  prokuratorowi Pawłowi Wilkoszewskiemu immunitetu naruszeń prawa i ich związku z wykonywaniem obowiązków służbowych, co powoduje konieczność natychmiastowego odsunięciu ww. od wykonywania czynności prokuratora. 

Instytucja zawieszenia prokuratora w wykonywaniu obowiązków służbowych ma na celu ochronę autorytetu prokuratury, a także interesu publicznego, poprzez zapobieżenie negatywnym skutkom, jakie mogłyby wystąpić w związku z dalszym pełnieniem funkcji prokuratorskich, w tym kwestionowaniu legalności i zasadności decyzji podejmowanych przez prokuratora. 

Decyzja Prokuratora Generalnego Waldemara Żurka o zawieszeniu prokuratora Pawła Wilkoszewskiego nie jest prawomocna, przysługuje od niej odwołanie do sądu dyscyplinarnego, niemniej jest natychmiast wykonalna.


prok. Anna Adamiak
Rzecznik Prasowy
Prokuratora Generalnego