Powiatowa Stacja Sanitarno-
Epidemiologiczna w Ełku

W Danii od końca grudnia 2023 r. do połowy stycznia 2024 r. nastąpił wzrost liczby przypadków papuzicy. Do 27.02.2024 r. zgłoszono dodatnie wyniki testów  u 23 osób.

Większość przypadków zgłosiła narażenie na kontakt z odchodami dzikiego ptactwa głównie podczas karmienia, ale także czynności czyszczenia.

W Holandii od 26.12.2023 r. 21 osób uzyskało wynik pozytywny na obecność Chlamydophila psittaci. Wszystkie ostatnio obserwowane przypadki trafiły do szpitala.

W Niemczech w 2023 r. zgłoszonych zostało 19 przypadków. Do 19.02.2024 r. brak jest informacji odnośnie narażenia na dzikie ptactwo. U 18 przypadków rozpoznano zapalenie płuc, z których 16 hospitalizowano.

W Szwecji na przełomie listopada i grudnia 2023 r. odnotowano wzrost liczby zgłoszonych przypadków papuzicy, przy czym 7 przypadków zgłoszono w listopadzie, a 19 przypadków zgłoszono w grudniu. W styczniu 2024 r. zgłoszono 10 przypadków, a w lutym 2 przypadki (stan na 26.02.2024 r.).

W Austrii w 2023 r. zgłoszono 14 przypadków.

Według oceny ryzyka WHO papuzica rzadko występuje u ludzi. Jednakże w ostatnich miesiącach kilka krajów UE/EOG odnotowało zwiększoną liczbę przypadków u ludzi,  ponadto istnieją doniesienia o poważnym przebiegu zachorowania (zwłaszcza w Danii i Holandii, gdzie dużo przypadków wymagało hospitalizacji), a także odnotowano przypadki śmiertelne. 

W Polsce bardzo rzadko obserwowane są przypadki zakażeń wywoływanych przez Chlamydia psittaci. Zarejestrowano dotychczas po jednym przypadku w 2016 r. i 2017 r.

Chlamydophila psittaci to bakteria wywołująca u ludzi chorobę odzwierzęcą – ornitozę/ papuzicę.  Chlamydophila psittaci jest powiązana z ponad 450 gatunkami ptaków, występuje też u różnych gatunków ssaków, w tym psów, kotów, koni, przeżuwaczy (dużych, małych), świń i gadów. Jednak to ptaki, zwłaszcza udomowione (jak papugi, zięby, kanarki, gołębie) są źródłem zakażenia papuzicą u ludzi, przy czym szczepy przenoszone przez papugi charakteryzują się większą zjadliwością niż pochodzące od innych ptaków.

Do zakażenia człowieka dochodzi drogą powietrzno-pyłową, głównie poprzez wdychanie unoszących się w powietrzu cząstek wydzielin dróg oddechowych, wysuszonych odchodów  lub pyłu z piór. Nie jest zatem konieczny bezpośredni kontakt z ptakami, by doszło do zakażenia. Aktualnie nic nie wskazuje na to, żeby choroba rozprzestrzeniała się z człowieka na człowieka.

Choroba przebiega jako zakażenie dróg oddechowych z objawami zbliżonymi do śródmiąższowego zapalenia płuc o innej etiologii. Zakażeniom Chlamydophila psittaci zawsze towarzyszy gorączka, dochodząca do 40°C.

Należy zachowywać środki ostrożności, jak też przestrzegać ogólnych zasad higieny przy kontaktach z ptactwem.

Należy unikać wdychania aerozolu zawierającego pył pochodzący z ptasich piór oraz odchodów i wydzieliny ptaków.