Powiatowa Stacja Sanitarno-
Epidemiologiczna w Wąbrzeźnie

Określenie wibriozy obejmuje zakażenia wywołane przez przecinkowce z rodzaju Vibrio inne niż te, które są przyczyną cholery. Początkowo określenie to było stosowane przede wszystkim do zakażeń weterynaryjnych, głównie ryb. Obecnie coraz powszechniej określa się tak także infekcje ludzi.
Do najczęstszych czynników etiologicznych wibrioz u ludzi należą nietoksynotwórcze szczepy Vibrio cholerae, V. vulnificus, V. parahaemolyticus czy rzadziej V. alginolyticusvi.

Objawy wibriozy.

Wibriozy mogą mieć różną manifestację kliniczną w zależności przede wszystkim od drogi zakażenia. Objawy ze strony przewodu pokarmowego mogą być skutkiem spożycia surowych bądź niewystarczająco przetworzonych termicznie owoców morza (w szczególności ostryg) lub połknięcia skażonej wodyvii. Choroba manifestuje się wystąpieniem objawów zakażenia pokarmowego, takich jak wodnista biegunka, której mogą towarzyszyć skurcze brzucha, nudności, wymioty, gorączka czy dreszcze. Objawy chorobowe występują zazwyczaj po ok. 24 godzinach od spożycia skażonego pokarmu lub wody, trwają około 3 dni.

Jak dochodzi do zakażenia bakteriami vibrio.

Do zakażenia przecinkowcami może dochodzić również w wyniku kontaktu skażonej wody z uszkodzoną skórą. Narażone na zakażenie mogą być także spojówki oka lub uszy. Spektrum objawów zależy wówczas od miejsca wniknięcia patogenu – najczęściej obserwuje się zakażenia ran, w przebiegu których może dochodzić do tworzenia się ropni, zapalenia ucha środkowego i zewnętrznego oraz zapalenia spojówek.
Manifestacja kliniczna zakażenia jest wówczas zazwyczaj ograniczona do miejsca, w którym wniknął patogenviii. Wspomniane wyżej infekcje mają najczęściej charakter łagodny i samoograniczający się. Zakażenie może mieć jednak cięższy przebieg u osób z osłabionym układem odpornościowym, u których może dochodzić do rozwinięcia się zakażenia uogólnionego (sepsa), a nawet śmierci. Szczególnie narażone są osoby starsze, przewlekle chore, leczone lekami immunosupresyjnymi oraz noworodki, niemowlęta i małe dzieci.

Leczenie.

Większość przypadków wibrioz, niezależnie od manifestacji klinicznej, ma łagodny przebieg i nie wymaga leczenia. W przypadku wystąpienia objawów ze strony przewodu pokarmowego potrzebne może być wdrożenie leczenia objawowego polegającego na nawadnianiu oraz uzupełnianiu elektrolitów. Natomiast w przypadku infekcji rany należy zadbać o higienę zranionego miejsca i przemyć ją dokładnie wodą z mydłem oraz odkazić specjalnym preparatem do dezynfekcji ran. W niektórych przypadkach
niezbędna może być konsultacja lekarska.
W przypadku choroby o ciężkim przebiegu niezbędna jest hospitalizacja i włączenie specjalistycznego leczenia.

Profilaktyka.

Zapobieganie zakażeniu przecinkowcami z rodzaju Vibrio powinno bezpośrednio wynikać ze świadomości zagrożenia polegającego przede wszystkim na założeniu, że wody środowiskowe w morzu, rzekach, jeziorach, mogą być siedliskiem drobnoustrojów zakaźnych. Stąd prosta profilaktyka zakażeń polega przede wszystkim na przestrzeganiu podstawowych zasad higieny. Ważne jest by po kontakcie z potencjalnie skażoną wodą środowiskową każdorazowo myć ręce wodą z mydłem. Zakażeniu pokarmowemu możemy również zapobiegać unikając spożywania surowych lub niedogotowanych owoców morza oraz połykania wody podczas kąpieli w morzu. Należy również uważać na zanieczyszczenie żywności, w tym owoców, potencjalnie skażonej wodą.

Osoby podróżujące do krajów występowania cholery powinny unikać picia nieprzegotowanej wody i napojów o nieznanym pochodzeniu. Za bezpieczną uznać można wodę i napoje w nieotwartych firmowych opakowaniach oraz te podawane na gorąco z przegotowanej wody. Do schładzania napojów stosować należy wyłącznie lód
przygotowany z wody zdatnej do spożyciaxviii.
W przypadku posiadania nawet niewielkich ran czy skaleczeń należy unikać kontaktu z wodą morską, szczególnie w okresach gorących, sprzyjających rozwojowi przecinkowców Vibrio. Przed wejściem do wody rany powinny zostać dokładnie zabezpieczone wodoszczelnym opatrunkiem. W przypadku kontaktu rany z wodą morską należy ją dokładnie umyć czystą wodą z mydłem. Szczególnie groźne mogą być skaleczenia do których doszło podczas zbierania i przygotowywania surowych owoców morza i ryb morskich, zwłaszcza jeśli owoce morza i ryby miały bezpośredni kontakt z raną. W przypadku wystąpienia objawów choroby należy poinformować lekarza o fakcie kontaktu z wodą morską, bądź spożywaniu nieobrobionych termicznie owoców morza, a także o zranieniach które miały kontakt z wodą morską lub rybami i owocami morza.