W celu świadczenia usług na najwyższym poziomie stosujemy pliki cookies. Korzystanie z naszej witryny oznacza, że będą one zamieszczane w Państwa urządzeniu. W każdym momencie można dokonać zmiany ustawień Państwa przeglądarki. Zobacz politykę cookies.
Powrót

Schrony Brzeskiego Rejonu Umocnionego PLH200014

30.01.2025

W dniu 30 stycznia 2025 r. Regionalny Dyrektor Ochrony Środowiska w Białymstoku podpisał zarządzenie w sprawie ustanowienia planu zadań ochronnych dla obszaru Natura 2000 Schrony Brzeskiego Rejonu Umocnionego PLH200014.

Barbastella barbastellus

Treść zarządzenia dostępna jest na stronie Dziennika Urzędowego Województwa Podlaskiego: link. Dz. Urz. Woj. Podlaskiego 2025.609

Obszar Natura 2000 Schrony Brzeskiego Rejonu Umocnionego PLH200014 ma powierzchnię 125,87 ha. Na jego terenie zlokalizowanych jest 17 schronów bojowych (fragment tzw. linii Mołotowa) pomiędzy miejscowościami Anusin, Boratyniec Ruski, Olendry, Maćkowicze i Siemiatycze Stacja oraz na północny zachód od miejscowości Moszczona Królewska. Kompleks schronów stanowi jedno z najistotniejszych w kraju miejsc hibernacji zimowej mopka. Przedmiotem ochrony niniejszego obszaru jest więc zimowa populacja –  mopka Barbastella barbastellus (kod gatunku 1308).

Mopek to średniej wielkości gatunek nietoperza, u którego długość przedramienia wynosi ok. 36-44 mm. Jego futro na grzbiecie jest czarne, z końcami włosów żółtymi lub białymi, natomiast na brzuchu ciemnoszare. Mopek jest jedynym w Polsce nietoperzem o tak ciemnym ubarwieniu, dzięki czemu ułatwia to jego odróżnienie od innych gatunków nietoperzy. Dodatkowo charakterystyczny wygląd nadają mu krótki pysk, specyficzny układ fałd wokół nozdrzy oraz szerokie, krótkie o trójkątnym kształcie uszy.

Istotnym zagrożeniem dla hibernujących nietoperzy jest ich niepokojenie, dlatego w okresie od 1 listopada do 30 marca nie należy odwiedzać schronów. Obecność ludzi w miejscach zimowania, poprzez hałas i ciepło wytwarzane przez ludzkie ciało może powodować wybudzanie się nietoperzy. Zakłócenie hibernacji znacząco osłabia zimujące osobniki  i naraża je na śmierć głodową.

Charakterystycznymi cechami terenu otaczającego schrony są wyniesienia morenowe oraz dolina rzeki Bug, wraz z jej zakolami i meandrami. Siedliska leśne, na których położony jest omawiany obszar Natura 2000 są raczej ubogie – dominują drzewostany sosnowe o dosyć monolitycznej strukturze, miejscami wzbogacone podszytem. Jednakże same schrony i ich najbliższe otoczenie wykorzystywane są przez gatunek również w okresie godowym. Podstawowym celem zaplanowanych działań ochronnych jest zachowanie bądź poprawa stanu ochrony gatunku, stanowiącego przedmiot ochrony w obszarze Natura 2000.

Zdjęcia (3)

{"register":{"columns":[]}}